Živojin Lazić (političar)
| Živojin Lazić | |||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 Živojin Lazić | |||||||||||||||||||||||
| Lični podaci | |||||||||||||||||||||||
| Datum rođenja | 12. februar 1876. | ||||||||||||||||||||||
| Mesto rođenja | Svračkovci, Kneževina Srbija | ||||||||||||||||||||||
| Datum smrti | 7. novembar 1958. (82 god.) | ||||||||||||||||||||||
| Mesto smrti | Montreal, Kvebek, Kanada | ||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||
Živojin Žika Lazić (Svračkovci, 12. februar 1876 — Montreal, 7. novembar 1958) bio je srpski političar. Bio je prvi ban Vardarske banovine (1929–1932) i Ministar unutrašnjih poslova Kraljevine Jugoslavije (1932–1934).
Biografija[uredi | uredi izvor]
Rođen je 1876.[1] u Svračkovcima, nedaleko od Gornjeg Milanovca u porodici koja potiče od kneza Rudničke nahije Jovana Lazića, znamenitog ustanika iz Prvog i Drugog srpskog ustanka.[2]
Završio je Pravni fakultet Beogradskog univerziteta. Specijalizovao se u oblasti nacionalne bezbednosti u Nemačkoj, Italiji i Austrougarskoj. Od 1919. do 1921. godine bio je načelnik odeljenja Javne bezbednosti Ministarstva unutrašnjih poslova. U septembru 1923. godine stvara Udruženje protiv bugarskih bandita, organizaciju čiji je cilj bio da spreči podršku stanovništva VMRO. Predsednik vlade Ljubomir Davidović otvoreno izražava neslaganje sa Lazićevom odlukom da se na čelo organizacije postave Stojan Mišev i Grigor Ciklev, na šta je Lazić odgovorio da „nije našao bolji mehanizam od međusobnog istrebljivanja bivših i sadašnjih bugarskih komita”.[3]
Godine 1923. predvodio je jugoslovensku delegaciju na konferenciji koja je dovela do potpisivanja Niškog sporazuma. Zatim je imenovan za zamenika ministra unutrašnjih poslova. 1927. godine učestvuje kao javni tužilac u Skopskom studentskom procesu protiv ličnosti MMTRO. 13. jula 1928. godine, po naređenju Ivana Mihajlova, terorista VMRO Ivan Momčilov izvršava neuspešan atentat na Žiku Lazića. Momčilov ulazi u njegov kabinet u Beogradu, pokušava da ga upuca u glavu, i zatim izvršava samoubistvo.[4] 1929. godine Žika Lazić postaje ban Vardarske banovine sa sedištem u Skoplju. Ulazi u rukovodstvo Sokolske župe „Kraljević Marko” i „Narodne odbrane”.[5][6] U periodu od 2. jula 1932. do 20. decembra 1934. godine bio je Ministar unutrašnjih dela/poslova, u vladi Jugoslovenske nacionalne stranke.
Na kraju Drugog svetskog rata, Lazić napušta Jugoslaviju i odlazi preko okeana. Preminuo je u Montrealu 1958. godine gde je i sahranjen.[7][8]
Izvori[uredi | uredi izvor]
- ^ „Dosadašnji rukovodioci / Istorijat / Bezbednosno-informativna agencija”. Arhivirano iz originala 05. 08. 2012. g. Pristupljeno 01. 09. 2017.
- ^ Godišnjak Kralj. Srba, Hrvata i Slovenaca, Publ. Narodna misao, 1926, str. 565.
- ^ Makedoniя - istoriя i političeska sъdba, Tom II, IK Znanie, Sofiя, 1998, str. 119.
- ^ Cъrnušanov, Kosta. Makedonizmъt i sъprotivata na Makedoniя sreщu nego, Univ. izd. "Sv. Kliment Ohridski", Sofiя, 1992
- ^ Kumanov, Milen. Makedoniя. Kratъk istoričeski spravočnik, Sofiя, 1993, str. 233.
- ^ Kumanov, Milen. Makedoniя. Kratъk istoričeski spravočnik, Sofiя, 1993, str. 183.
- ^ Kumanov, Milen. Makedoniя. Kratъk istoričeski spravočnik, Sofiя, 1993, str. 135.
- ^ Zivojin Lazic in the Canada, Find A Grave Index, 1600s-Current.
