Zavičajna kuća Ljubinke Savić Grasi
_844.jpg)
Zavičajna kuća Ljubinke Savić Grasi se nalazi u njenom rodnom selu Ilino kod Boljevca i svečano je otvorena nakon njene smrti 1. decembra 1999. godine.
Kuća potiče s kraja 19. veka i pripadala je porodici Savić do 1926. godine kada je prodata tadašnjoj Opštini Ilinskoj. Pored sedišta opštine, u njoj je nakon Drugog svetskog rata jedno vreme bila seoska prodavnica i kafana. Rekonstruisana je u potpunosti i pretvorena u Zavičajnu kuću vajarke Ljubinke Savić Grasi, septembra 2009. godine. Kuća je opremljena u tradicionalnom stilu predmetima domaće radinosti žitelja Ilina.[1]
U sobi Ljubinke Savić Grasi urađena je postavka o životu i stvaralaštvu ove umetnice, koja je živela i stvarala u Beogradu, ali je do kraja života ostala privržena svom zavičaju. Najčešće je radila u gipsu, terakoti i bronzi. Izlagala je na brojnim izložbama u zemlji i inostrantstvu. Dela Ljubinke Savić Grasi čuvaju se u našim najvećim muzejima, kulturnim i prosvetnim ustanovama i privatnim zbirkama, a od septembra 2009. godine neka od njih su izložena u njenom rodnom Ilinu.[2]
U blizini kuće nalazi se Vilino vrelo, vrelo zdrave i pijaće vode, Etno centar „Ilino”, Restoran „Zaboravi Ako Možeš”, Etno konaci „Rtanjski Dvori”, Etno kompleks „Vilino” i „Onomad”.
Izvori[uredi | uredi izvor]
- ^ „U selu od samo 80 stanovnika stvarala je legendarna srpska vajarka: Jedna kuća ponosno čuva dela Ljubinke Savić Grasi”. Srbija Danas. Pristupljeno 27. 7. 2023.
- ^ „Zavičajna kuća vajarke Ljubinke Savić – Grasi”. TO Boljevac. Arhivirano iz originala 27. 07. 2023. g. Pristupljeno 27. 7. 2023.
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
- „Selo Ilino – oaza mira”. RTV Bor. Pristupljeno 27. 7. 2023.
