Ignjat Stanimirović
| Ignjat Stanimirović | |
|---|---|
 | |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 18. oktobar 1812. |
| Mesto rođenja | Subotica, Austrijsko carstvo |
| Datum smrti | 12. januar 1878. (65 god.) |
| Mesto smrti | Beograd, Kneževina Srbija |
| Obrazovanje | Beogradski Licej |
| Naučni rad | |
| Polje | statistika, pravo |
| Poznat po | rektor Liceja 1843/44. |
Ignjat Stanimirović (Subotica, 18. oktobar 1812 — Beograd, 12. januar 1878), je bio rektor i jedan od prvih profesora beogradskog Liceja, prve više škole u Srbiji.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Ignjat Stanimirović je rođen 18. oktobra 1812. godine u Subotici.[1] Potiče iz pravoslavne svešteničke porodice, od oca pop Simeona, subotičkog paroha. Osnovnu školu i gimnaziju je završio u rodnom gradu, a studije filozofije u Kežmarku, od 1829/1830. godine. Prava je izučavao od 1832/1833. godine u mestu Meze Berenju, kod Sarvaša.[2]
Na predlog Stefana Radičevića, „popečitelja prosveštenija“, septembra 1840. godine otvoreno je Pravno odeljenje u okviru Liceja, koji se još uvek nalazio u Kragujevcu. Na pravnom odeljenju su se predavali stručni predmeti i ono predstavlja preteču Pravnog fakulteta i ujedno prvu pravnu školu u Srbiji. U Pravno odeljenje stupalo se po završetku Filozofskog odeljenja, a prvi profesori na njemu bili su Jovan Sterija Popović i Ignjat Stanimirović.[3]
Stanimirović je radio kao profesor na Liceju tri godine - 1840/41 u Kragujevcu i dve školske godine 1841/42, 1842/43 u Beogradu. Od 26. oktobra 1842. godine, profesor Stanimirović je obavljao dućnost šefa obrazovnog odeljenja, a njegovu poziciju je nasledio Sergije Nikolić.[4] Funkciju rektora beogradskog Liceja obavljao je u periodu 1843/1844. godine.[5] Predavao je od 1849. godine na Pravnom fakultetu, predmete: Kriminalno pravo, Kriminalni postupak i Opštu statistiku Evrope.[6] Držao je nastavu na Liceju do 1852. godine. Po državnom šematizmu Kneževine Srbije Stanimirović je 1864.-1876. godine član I klase Kasacionog suda u Beogradu.
Redovni član Društva srpske slovesnosti bio je od 1. avgusta 1844. godine.[7] Za počasnog člana Srpskog učenog društva izabran je 29.jula 1864. godine. Obavljao je i funkciju člana Apelacionog suda.
Umro je tragično 12. januara 1878. godine u Beogradu. Ubijen je, usred dana sekirom u svojoj kući.[8] Prijatelji su ga zvali veseli Braca, bio je kasacioni sudija penziji, živeo sam kao neženjen, bio imućan starac.
Ostalo[uredi | uredi izvor]
Jedna od ulica u beogradskoj opštini Zvezdara nosi ime Ignjata Stanimirovića.[9]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ „Fakultet[[Kategorija:Botovski naslovi]]”. Arhivirano iz originala 12. 01. 2014. g. Pristupljeno 12. 01. 2014. Sukob URL—vikiveza (pomoć)
- ^ "Zbornik Matice srpske za književnost i jezik", Novi Sad 1972.
- ^ „Arhivirana kopija”. Arhivirano iz originala 04. 10. 2013. g. Pristupljeno 12. 01. 2014.
- ^ http://anali.ius.bg.ac.rs/Annals%202008/Annals%202008%20p%20195-215.pdf
- ^ „Rektori Liceja, Velike škole i Univerziteta u Beogradu[[Kategorija:Botovski naslovi]]”. Arhivirano iz originala 12. 01. 2014. g. Pristupljeno 12. 01. 2014. Sukob URL—vikiveza (pomoć)
- ^ "Anali Pravnog fakultetau Beogradu", Beograd 1. januar 1955.
- ^ „Član SANU[[Kategorija:Botovski naslovi]]”. Arhivirano iz originala 12. 1. 2014. g. Pristupljeno 12. 1. 2014. Sukob URL—vikiveza (pomoć)
- ^ "Bosanska vila", Sarajevo 1895.
- ^ „Mapa Srbije, Beograd - Map of Serbia, Belgrade[[Kategorija:Botovski naslovi]]”. Arhivirano iz originala 4. 3. 2016. g. Pristupljeno 12. 1. 2014. Sukob URL—vikiveza (pomoć)