Institut Konfucije
Institut Konfucije (kineski 孔子学院 pinjin Kǒngzǐ Xuéyuàn) je neprofitabilna obrazovna institucija koju zajedno osnivaju Narodna Republika Kina i druge zemlje, u nameri da se zadovolji potreba za učenjem kineskog jezika ljudi iz svih zemalja i regiona sveta i da se poboljša njihovo razumevanje kineskog jezika i kulture. Cilj Instituta je da ojača kulturno-obrazovnu saradnju, da podstakne razvoj prijateljskih odnosa između Kine i drugih zemalja i da doprinose izgradnji multikulturnog i harmoničnog sveta.[1]
Ime[uredi | uredi izvor]
Institut je dobio ime po poznatom kineskom filozofu, Konfuciju, iako je Komunistička partija Kine tokom 20. veka kritikovala Konfucija. Za njih je on bio personifikacija kineske feudalne tradicije.[2]
Istorija[uredi | uredi izvor]
Prvi Institut Konfucije je otvoren 21. novembra 2004. u Seulu, Južna Koreja. Ubrzo je otvoren i u Taškentu, Uzbekistanu u junu 2004. godine. Od tada su se otvorile stotine Instituta u mnogim zemljama. Najviše ih je otvorenu u Sjedinjenim Američkim Državama, Japanu i Južnoj Koreji.[3]
Rad[uredi | uredi izvor]
Glavne delatnosti i aktivnosti Instituta su podučavanje kineskog jezika, organizovanje obuke za nastavnike kineskog jezika i pružanje potrebnih nastavnih sredstava i nastavnih kadrova, organizovanje ispita kineskog jezika i verifikovanje kvalifikacija nastavnika kineskog jezika, pružanje konsalting usluga i informacija o obrazovnim i kulturnim dešavanjima u Kini, organizovanje aktivnosti iz oblasti jezičko-kulturne razmene Kine i sveta.
Institut u svetu[uredi | uredi izvor]
Do decembra 2012. godine je osnovano ukupno 935 Instituta Konfucije u 108 zemalja sveta, od kojih su 400 Instituti Konfucije (kineski 孔子学院) i 535 Učionica Konfucije (kineski 孔子课堂).
Institut u Srbiji[uredi | uredi izvor]
Institut Konfucije u Beogradu[4] (kineski 贝尔格莱德孔子学院) je zvanično otvoren 27. avgusta 2006. godine pri Filološkom fakuletu Univerziteta u Beogradu. Direktor Instituta je prof. dr Radosav Pušić.
Pri Institutu Konfucije u Beogradu otvoren je Klub ljubitelja kineske kulture, koji nudi mogućnost iznajmljivanja materijala o kineskoj kulturi i jeziku. Članovima kluba na raspolaganju stoji više od 3.000 knjiga klasične i savremene kineske književnosti, knjiga o kineskoj umetnosti, istoriji i filozofiji, udžbenika, rečnika i jezičkih priručnika. Takođe su na raspolaganja najnovija izdanja kineskih časopisa iz oblasti ekonomije, društva, sporta, itd., veliki izbor savremene i klasične kineske muzike, kao i više stotina dokumentarnih i igranih filmova. Svi ovi materijali su dostupni na više jezika. Članarina se ostvaruje na godišnjem nivou, uz posebne pogodnosti za učenike osnovnih, srednjih, viših škola i studente.[1]
Kursevi[uredi | uredi izvor]
Institut nudi i brojne kurseve. Najpopularniji je kurs kineskog jezika na različitim nivoima. Svi jezički kursevi traju tri meseca, od oktobra do januara i od marta do juna. Na kraju izabranog kursa, polaznici polažu ispit i dobijaju sertifikat Instituta Konfucije u Beogradu, koji potvrđuje određeni nivo znanja kineskog jezika. Uz kurseve jezika se organizuje i kurs kineskog kulinarstva, kurs kineske kaligrafije, kurs kineskog tradicionalnog slikarstva i kurs taiđija.[5]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ a b O institutu
- ^ Starr 2009, str. 68.
- ^ Simon 2010, str. 42.
- ^ „Srpski na srpskom”. RTS. 29. 3. 2016. Pristupljeno 17. 9. 2018. „„Upis u toku! Kursevi kineskog jezika svih nivoa, početni, srednji i viši. Organizator Institut Konfucije u Beogradu.“ Kako sad Konfucije?”
- ^ Kursevi
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Simon, Tay (2010). Asia Alone: The Dangerous Post-Crisis Divide from America. John Wiley and Sons. str. 42.
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
| Međunarodne | |
|---|---|
| Državne | |
