Кант и кљунар

Kant i kljunar
Korice originalnog izdanja
Nastanak i sadržaj
Orig. naslov	Kant e lornitorinco
Autor	Umberto Eko
Zemlja	Italija
Jezik	italijanski
Žanr / vrsta dela	esej
Izdavanje
Izdavač	Paideia, Beograd
Datum	1997.
Broj stranica	430
Prevod
Prevodilac	Mirela Radosavljević Saša Modrec
Datum izdavanja	2000.
Klasifikacija
ISBN ?	86-7448-060-8

Kant i kljunar (ital. Kant e l'ornitorinco) esej je Umberta Eka originalno objavljen 1997. godine. Knjiga razvija neke aspekte Ekove Teorije semiotike koja je izašla 1976. godine.

Sinopsis

U prvom poglavlju Eko iznosi stavove protiv Ničeove tvrdnje da je istina poetično razrađena „mobilna vojska metafora, metonimija i antromorfizama” koja kasnije stiže u znanje, „iluziju čija je iluzorna priroda zaboravljena”.

U drugom poglavlju, radeći sa idejama razrađenim od Čarlsa Sandersa Persa i Imanuela Kanta, Eko poredi lingvističko i perceptivno značenje kada su suočeni sa nesusretljivim.

Treće poglavlje prikazuje susret Asteka sa konjem u smislu kognitivnog tipa, privatni mehanizam koji omogućava identifikaciju objekta i nuklearni sadržaj, koji pojašnjavaju odgovarajuće funkcije intersubjektivnosti. Ovome je dodat i molarni sadržaj, koji obezbeđuje mnogo širi spektar saznanja, čak i ako je ograničen na određeni delokrug. Od svega ovoga Eko razvija razumevanje društvenih elemenata u organizaciji znanja.

Četvrto poglavlje govori o različitom redosledu znanja sa rečnikom i enciklopedijom, odnosno o razlikama između kategoričkog znanja i znanju po svojstvima. Na primeru dolaska prvog kljunara u Evropu, Eko posmatra problem sa kojim se suočavaju naučnici u svojim pokušajima da klasifikuju ovo stvorenje osamdeset godina, kao i na ugovornu prirodu pregovora koja stvara zajedničko značenje.

U poglavlju pet Eko razmatra sarkijapona, životinju čija je jedina priroda ta da je fiktivna. On dalje razmatra kako značenje termina zavisi od konteksta, koristeći primere kako bi izazvao različita značenja.

U poslednjem, šestom, poglavlju on se bavi ikonizmom i hipoikonom. Eko poredi i kontrastira “sličnost” i “srodnost” u odnosu na percepciju i koncepciju. S tim ciljem on apostrofira osnovne semiotičke procese koji se odvijaju u percepciji i obezbeđuju određenja iz kojih kognitivni tipovi mogu biti izgrađeni, sa svim kulturnim prtljagom koji je umešan.