Kingisepški rejon

Koordinate: 59° 22′ 00″ N 28° 36′ 00″ E / 59.36667° S; 28.60000° I / 59.36667; 28.60000
S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Kingisepški rejon
Kingiseppskiй raйon
Položaj
Država Rusija
Federalni okrugSeverozapadni
Administrativni subjekt Lenjingradska oblast
Admin. centarKingisep
Statusopštinski rejon
Osnivanje1927.
Površina2.907,14 km2
Stanovništvo2015.
 — broj st.79.647
 — gustina st.27,4 st./km2
Vremenska zonaUTC+3
Registarske tablice47
Pozivni broj+7 81375
Zvanični veb-sajt Izmenite ovo na Vikipodacima

Kingisepški rejon (rus. Кингисеппский район) administrativno-teritorijalna je jedinica drugog nivoa i opštinski rejon na krajnjem zapadu i jugozapadu Lenjingradske oblasti, na severozapadu evropskog dela Ruske Federacije.

Administrativni centar rejona je grad Kingisep. Prema procenama nacionalne statističke službe Rusije za 2015, na teritoriji rejona je živelo 79.647 stanovnika ili u proseku oko 27,4 st/km².

Geografija[uredi | uredi izvor]

Administrativna mapa rejona

Kingisepški rejon smešten je na krajnjem zapadu i jugozapadu Lenjingradske oblasti. Obuhvata teritoriju površine 2.907,14 km², i po tom parametru nalazi se na 11. mestu među 17 rejona u oblasti i čini 3,99% od ukupne oblasne teritorije. Ograničen je teritorijama Lomonosovskog rejona na severoistoku, na istoku je Volosovski, a na jugu Slančanjski rejon. Na zapadu se graniči sa Estonijom, odnosno sa estonskim okrugom Ida-Viru. Međunarodna granica prema Estoniji proteže se sredinom korita reke Narve, nizvodno od mesta njenog oticanja iz Narvskog jezera. Administrativni centar rejona, grad Kingisep, nalazi se na oko 145 km jugozapadno od istorijskog centra grada Sankt Peterburga.

Područje Kingisepškog rejona se odlikuje ravničarskim do blago zatalasanim reljefom, sa nadmorskim visinama od 0 do 150 metara. Najniža područja su uz obale Finskog zaliva na severu i severozapadu, odnosno u dolinama velikih reka koje protiču tim područjem: Luge, Narve i Pljuse. U priobalnom delu rejona jasno se izdvajaju tri manja i plitka zaliva: Narvski, Luški i Koporski, međusobno razdvojeni Kurgaljskim i Sojkinskim poluostrvom. Sojkinsko poluostrvo je ujedno i najviši deo rejona. Na jugozapadu rejonu pripadaju i delovi obale veštačkog Narvskog jezera. Pored Viborškog rejona na severozapadu, Kingisepški rejon je jedini rejon na području Rusije koji u svoj sastav uključuje brojna baltička ostrva: Gogland (21 km²), Moščni (13,4 km²), Veliki Tjuters (8,3 km²), Seskar (4,16 km²), Mali Tjuters (1,6 km²), Kokor (20,4 hektara), Vigrund (1 hektar), Virit i Rodšer.

Klima na području rejona je umerenokontinentalna sa prosečnim januarskim temperaturama vazduha od −8 °C, odnosno julskim od +17 °C. Apsolutna maksimalna temperatira vazduha ikada izmerena imala je vrednost od +32 °C, dok je apsolutni minimum −43 °C. Prosečna suma padavina na godišnjem nivou ima vrednosti između 550 i 700 milimetara.

Značajan deo rejonske teritorije je preobražen u kultivisano zemljište, posebo na severu i u centralnim delovima, dok su znatnija šumska prostranstva jedino na jugu i jugoistoku.

Istorija[uredi | uredi izvor]

Kingisepški rejon, kao administrativna jedinica Lenjingradskog okruga Lenjingradske oblasti, uspostavljen je 1927. godine. U sadašnjim granicama rejon se nalazi od 2006. godine.

Demografija i administrativna podela[uredi | uredi izvor]

Prema podacima popisa stanovništva iz 2010. na teritoriji rejona je živelo ukupno 78.183 stanovnika,[1] dok je prema proceni iz 2015. tu živela 79.647 stanovnika, ili u proseku 27,4 st/km².[2] Po broju stanovnika Kingisepški rejon se nalazi na 7. mestu u oblasti i njegova populacija čini svega 4,49% sveukupne oblasne populacije. Oko tri četvrtine od ukupne rejonske populacije živi u gradovima Ivangorodu i Kingisepu.

Kretanje broja stanovnika
1959. 1970. 1979. 1989. 2002. 2010. 2015.
48.995 53.672 73.364 84.534[3] 81.912[4] 78.183[1] 79.647*

Napomena:* Prema proceni nacionalne statističke službe. Gradovi Kingisep i Ivangorod nisu ulazili u sastav rejona od 1976. do 2006. godine.

Na području rejona postoji ukupno 190 naseljenih mesta, međusobno podeljenih na 9 seoskih i dve urbane opštine.

Saobraćaj[uredi | uredi izvor]

saobraćajna infrastruktura na području Kingisepškog rejona je dosta razvijena. Najznačajnije saobraćajnice su pruge Mga—Gatčina—Vejmarn—Ivangorod i Sankt Peterburg–Kališče—Kotli—Ust Luga i dalje ka Talinu, odnosno drumski pravac A180 Sankt Peterburg—Ivangorod.

Na ušću reke Luge u Finski zaliv nalazi se naselje i važna pomorska luka Ust Luga.

Vidi još[uredi | uredi izvor]

Reference[uredi | uredi izvor]

  1. ^ a b "Всероссийская перепись населения 2010 года. Том 1". Архивирано на сајту Wayback Machine (25. март 2016)
  2. ^ Ленинградская область. Оценка численности постоянного населения на 1 января 2009-2015 гг. Архивирано на сајту Wayback Machine (5. март 2016)
  3. ^ „Vsesoюznaя perepisь naseleniя 1989 g. Čislennostь naličnogo naseleniя soюznыh i avtonomnыh respublik, avtonomnыh oblasteй i okrugov, kraёv, oblasteй, raйonov, gorodskih poseleniй i sёl-raйcentrov.”. Vsesoюznaя perepisь naseleniя 1989 goda (na jeziku: ruski). Demoscope Weekly. 1989. Pristupljeno 4. 9. 2012. 
  4. ^ Federalьnaя služba gosudarstvennoй statistiki (21. 5. 2004). „Čislennostь naseleniя Rossii, subъektov Rossiйskoй Federacii v sostave federalьnыh okrugov, raйonov, gorodskih poseleniй, selьskih naselёnnыh punktov – raйonnыh centrov i selьskih naselёnnыh punktov s naseleniem 3 tыsяči i bolee čelovek”. Vserossiйskaя perepisь naseleniя 2002 goda (na jeziku: ruski). Federalni zavod za statistiku. Pristupljeno 4. 9. 2012. 

Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]

Kingisepški rejon na Vikimedijinoj ostavi.
59° 22′ 00″ N 28° 36′ 00″ E / 59.36667° S; 28.60000° I / 59.36667; 28.60000


Preuzeto iz „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Кингисепшки_рејон&oldid=27061636”