Pređi na sadržaj

Korisnik:Tamrais7521/песак

S Vikipedije, slobodne enciklopedije

Gozba u Levijevoj kući
UmetnikPaolo Veroneze
Godina1573.
PravacRenesansa
TehnikaUljana tehnika
MestoGalerija Akademije u Veneciji

Gozba u Levijevoj kući[uredi | uredi izvor]

Gozba u Levijevoj kući ili Hristos u kući Levijevoj je slika slikana uljanom tehnikom, nastala je 1573. i naslikao ju je slikar Paolo Veroneze (ital. Paolo Veronese), naslikana je na jednom od najvećih platna 16. veka, dimenzija 560 × 1,309 centimetara.[1] Trenutno se nalazi u Galeriji Akademije u Veneciji. Veroneze ju je naslikao za zid dominikanskog manastira koji se zove Basilica di Santi Giovanni e Paolo.[2] Ova slika je prvo trebalo da bude Tajna večera, da bi zamenila Ticijanovo delo koje je uništeno u požaru 1571.[2] godine. Slika je direktno vezana za 5. poglavlje Biblije što je jasno iz natpisa koji je umetnik napisao. Slika prikazuje banket u kome je Hristos u centru slike.[3] Međutim, došlo je do istrage u Svetoj inkviziciji u Veneciji.[4] Nakon toga je Veroneze optužen za nepoštovanje, takođe je pomenut i i jeresi.[4]

Tema[uredi | uredi izvor]

Prvo je ova slika trebala da zameni sliku Tajna večera koju je naslikao Ticijan Večeli (ital. Tiziano Vecelli), ta slika je stradala u požaru.[2] Međutim, Veroneze je promenio temu slike nakon suđenja. Izmenjen i sadašnji naslov se odnosi na peti deo iz Jevanđelja po Luki, u kom je Isus pozvan na gozbu:

„I priredi mu Levije kod kuće svoje veliku gozbu; i bješe mnoštvo carinika i drugih koji sjeđahu sa njim za trpezom. I gunđahu književnici njihovi i fariseji govoreći učenicima njegovim: Zašto sa carinicima i grješnicima jedete i pijete? I odgovarajući Isus reče im: Ne trebaju zdravi ljekara nego bolesni. Nisam došao da pozovem pravednike nego grješnike na pokajanje.” (Jevanđelje po Luki 5: 29-32)[5]

Događaj na ovoj slici prikazuje kako Hristos najavljuje da će ga jedan od njegovih učenika izdati, što i pokazuju uzburkane reakcije figura na slici.[6] Slika ima a mnogo figura i rimske arhitekture, ima čoveka kome krvari iz nosa, robova i pijanih Nemaca.[6] Međutim, ove figure su smatrane neprikladnim za religiozno umetničko delo. [6]Prema Crkvi, verski događaji treba da budu prkazani najbliže onome kako su se dogodili i umetnik ne sme da dodaje ništa.[6]

  • Detalj neznalice kako drži papagaja Apostola kako mu viljuškom vadi zube
    Detalj neznalice kako drži papagaja Apostola kako mu viljuškom vadi zube
  • Detalji dece
    Detalji dece
  • Detalji pijanih Nemačkih vojnika
    Detalji pijanih Nemačkih vojnika

Opis[uredi | uredi izvor]

Sveti Petar i Sveti Jovan sa Judom koji je neprikladno naslikan kao figura u crvenom

Slika prikazuje banket i u centru slike se nalazi Hristov lik.[3] Ljudi koji ga okružuju, međusobno komuniciraju i njihove figure su naslikane u različitim položajima i različitim pozama.[3] Slika podseća na triptih zato što sadrži velike stubove i visoke svodove.[3] Svodovi u ovoj slici podsećaju na oblik trijumfalne kapije koja metaforički opisuje Hristovo vaskrsenje. [2]Trijumfalne kapije su bile česta pojava u starom Rimu i nalazile su se u vidljivim područijima kako bi skrenule pažnju na na ljude ili na događaje kojima su posvećene. Fokus se nalazi na centralnom delu slike, sa leve i desne strane se nalaze stepenice koje čine kompoziciju slike.[7] Umetnik je naslikao ovo delo tako da stepenište vizuelno podstiče oko posmatrača da ide ka Hristovom liku.[8] Arhitektura ove slike je slična crkvama na severu Italje koje su inspirisane starim Rimom.[8] Ove crkve su bile poznate po velikim stepenicama koje su vodile do ulaza u crkvu kao i u ovoj slici[8]. Prazan prostor iza Hrista čini taj prostor nebeskim. U kompoziciji ove slike, Veroneze nije koristio linearnu perspektivu, već je radio tako da se dijagonale u isto vreme približavaju jednoj tački.[8] Pretpostavlja se da Veroneze nije hteo da radi linearnu perspektivu jer je bio zabrinut zbog velike površine koja treba da bude naslikana i zbog mnogo uglova iz kojih bi posmatrači mogli da gledaju ovo umetničko delo.[2] Takođe se pretpostavlja da je raspored prostora ove slike bio od najvećeg značaja za Veronezea jer je u svom svedočenju pomenuo da su figure koje su uvredile Svetu inkviziciju posebno doslikane na drugom nivou slike iznad Hrista i njegovih apostola.[2]

Istorija[uredi | uredi izvor]

Posle tri meseca nakon što je Veroneze završio svoje delo, optužen je i traženo je od njega da odgovori na pitanja o elementima slike koji su smatrani neprikladnim i koji nisu pogodni za prikaz Tajne večere.[4] Svetu inkviziciju u Veneciji je činilo šest članova. Vođa inkvizicije je bio odgovoran za ispitvanje umetnika i on je bio glavni inkvizitor.[4] Cilj je bio da se održi miran i skladan odnos na verskom i političkom nivou između Venecije i Rima.[4] Zato što su vekovima Venecija i Vatikan bili složni u svom Hrišćanskom verovanju i zato što su bili protiv svega što je bilo protiv Katoličke vere, unutar Svete inkvizicije je sve bilo skladno.[4] Iako u Veneciji Sveta inkvizicija uglavnom nije izricala oštre kazne, jedina je koja je imala moć da poziva na smrtne kazne. Pošto je inkvizicija imala to ovlašćenje, ispitivanje od strane inkvizicije je se smatralo događajem koji treba ozbinjno da se shvati. Jedna od teorija zašto je Veronezea ispitivala Sveta inkvizicija je to što je inkvizitor želeo da dokaže i da pokaže da je sposoban za posao koji obavlja.[4] Ovo je bilo neophodno jer je postao novi Nuncij koji je radio sa papom u Rimu. Prema ovoj teoriji, pretpostavlja se da je ispitivanje bilo potrebno samo Svetoj inkviziciji. Na kraju se ovo ispitivanje možda uopšte nije odnosilo na Veronezea, njegovo umetničko delo ili na njegovu ikonografiju.[4]

U Renesansi nije bilo uobičajeno da pokrovitelj umetničkog dela daje bilo kakve odredbe na temu kako je umetnik na slici prikazao priču ili dešavanje.[9] Postoje dokazi da je kompozicija slike bila prepuštena isključivo umetniku, to je i navedeno u jednoj raspravi oko slikarstva koju napravio Leon Batista Alberti (ital. Leon Battista Alberti) 1435. godine.[9] Ovo je dovelo do toga da umetnik sam bira kako će da prikaže nešto.[9] Obzirom na to da je bilo uobičajno da umetnici stvaraju sopstvenu kompoziciju po tematici umetničkog dela kog stvaraju, Sveta inkvazicija je i pored svega toga sudila umetniku Veronezeu, a ne pokrovitelju dela.[9] Tokom ispitivanja, od Veroneze a je zatraženo da objasni zašto slika sadrži „dvorske lude, pijane Nemce, patuljke i druge slične figure“, kao i neprikladne kostime.[10] Veroneze je u svoju odbranu tvrdio da ova slika ima veliku površinu koju je trebao da popuni, tako da je u suštini morao da popuni svaki svaki deo slike koji je ostao nenaslikan. Veroneze je takođe izjavio da smatra da se ove figure nalaze udaljeno od Hrista i i da ne kompromituju sliku Tajne večere.[2]

Dok je Veroneze na ovaj način slikao Gozbu u Levijevoj Kući smatra se da je direktno išao protiv Tridentskog sabora i da je ta odluka nastala kao deo kontrareformacije.[11] Tridentski sabor je dostavio zapis veoma strogih pravila kojih se moraju pridržavati stvaraoci verskih umetnička dela.[11] Da bi Tridentski sabor sprečio bilo kakvu vrstu nelagode, naložio je da verska umetnička dela ne smeju da sadrže bilo koju vrstu dekorativnih ili estetskih dodataka i da je to strogo kažnjivo.[11] Prema zapisu suđenja Veronezeu za Gozbu u Levijevoj kući, umetnik je jasno naveo da je dodatni prostor iskoristio popunio figurama kako bi stvorio kompletnu kompoziciju slike. Međutim, način na koji je to uradio bio je direktno kršenje pravila Tridentskog sabora.[11] Veronezeova izjava uoppšte nije uticala na odluku Svete inkvizicije.[6] Sveta inkvizicija je Veronezu jasno stavila do znanja da je po njihovom mišljenju da je ugrozio katoličku veru i da mora da ispravi svoju grešku.[6] Na kraju je Sveta inkvizicija izjavila da Veroneze mora da promeni svoju sliku roku od tri meseca.[6] Umesto toga, on je jednostavno promenio naziv slike u Gozba u Levijevoj kući, koja je takođe deo iz Jevanđelja po Luki, ali je znatno manje religijski povazano jer u tom delu Jevanjđelja po Luki navode grešnike kao prisutne.[6] Da bi uklonio bilo kakvu asocijaciju na apostola Simona, Veroneze je odlučio da na sliku doda natpis i tako poveže umetničko delo sa Levijem.[11] Posle ovoga slika više nije osuđivana. Ovakva suđenja postoje i danas.[12]

Reference[uredi | uredi izvor]

  1. ^ „The Feast in the House of Levi”. Gallerie Academia Venezia (na jeziku: engleski). 2020. 
  2. ^ a b v g d đ e Rosand, David (1973). Theater and Structure in the Art of Paolo Veronese". The Art Bulletin (na jeziku: engleski). doi:10.1080/00043079.1973.10789741. 
  3. ^ a b v g „Paolo Veronese Feast in the House of Levi”. Khan Academy. 2020 (na jeziku: engleski). 2020. 
  4. ^ a b v g d đ e ž Grasman, Edward (2009). "On Closer Inspection - The Interrogation of Paolo Veronese". Artibus et Historiae. 30 (59): 125–132 – via JSTOR. (jezik: engleski)
  5. ^ „Sveto Jevanđelje po Luki”. rastko.rs (na jeziku: engleski). Novi zavjet. 
  6. ^ a b v g d đ e ž Partridge, Loren W. (2015). Art of Renaissance Venice, 1400-1600. University of California Press. pp. 162–163. (jezik: engleski)
  7. ^ Ignatjeva, O. A.; Esipov, V. V.; Losj, O. K. (2019) (2019). „Triumphal Arch and Triumphal Procession as Antiquity Identification means in European Society in the 15-17 Centuries”. Materials Science and Engineering (na jeziku: engleski). IOP Science. Bibcode:2019MS&E..667a2032I. doi:10.1088/1757-899X/667/1/012032. 
  8. ^ a b v g Gisolfi, Diana (2003). "Veronese [Caliari], Paolo". Grove Art Online: 11 – via OneSearch. (jezik: engleski)
  9. ^ a b v g Hope, Charles (1986). "Religious Narrative in Renaissance Art". Journal of the Royal Society of Arts. 134 (5364): 807 – via JSTOR. (jezik: engleski)
  10. ^ „Transcript of Veronese's testimony” (na jeziku: engleski). 
  11. ^ a b v g d Archer, Madeline Cirillo (2005). Moose, Christina J. (ed.). Great Lives from History: Renaissance & Early Modern Era, 1454-1600 Paolo Veronese. Salem Online. (jezik: engleski)
  12. ^ Khan Academy (2020), https://www.khanacademy.org/humanities/renaissance-reformation/high-ren-florence-rome/late-renaissance-venice/a/transcript-of-the-trial-of-veronese. „Transcript of the Trial of Veronese"”. Khan Academy (na jeziku: engleski). 

Izvori[uredi | uredi izvor]

  • Archer, Madeline Cirillo, and Christina J. Moose (ed). Great Lives from History: Renaissance & Early Modern Era, 1454-1600 Paolo Veronese. Salem Online, 2005
  • Gallerie Academia Venezia. “The Feast in The House of Levi.” Last modified 2020. http://www.gallerieaccademia.it/en/feast-house-levi.
  • Gisolfi, Diana. “Veronese [Caliari], Paolo.” Grove Art Online (2003): 11. OneSearch.
  • Grasman, Edward. “On Closer Inspection – The Interrogation of Paolo Veronese.” Artibus et Historiae
  • Harris, Dr. Beth, and Dr. Steven Zucker. “Verones’s Feast in the House of Levi.” Smarthistory at Khan Academy.
  • Hope, Charles. “Religious Narrative in Renaissance Art.” Journal of the Royal Society of Arts
  • Ignatjeva, O. A., Esipov, V. V., and Losj, O. K. "Triumphal Arch and Triumphal Procession as Antiquity Identification means in European Society in the 15-17 Centuries." Materials Science and Engineering 667 (2019). IOP Science.
  • "Transcript of the Trial of Veronese." Khan Academy. 2020.
  • Norman Land, "Poetic License" in The Potted Tree: Essays in Venetian Art, Camden House, 1994.
  • Partridge, Loren W. Art of Renaissance Venice, 1400-1600. University of California Press, 2015.
  • Rosand, David. “Theater and Structure in the Art of Paolo Veronese.” The Art Bulletin
  • Rosand, David. Painting in Sixteenth-Century Venice: Titian, Veronese, Tintoretto. Cambridge

Ostalo[uredi | uredi izvor]

Hardvard

Spoljašnji video-zapis
Paolo Veroneze, Gozba u levijevoj kući

Paolo Veroneze na Artsiklopediji

Preuzeto iz „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Корисник:Tamrais7521/песак&oldid=25908786”