Korisnik:Teekee02/песак
| Priča o ljubavi i tami
hebr. סיפור על אהבה וחושך engl. A Tale of Love and Darkness | |
|---|---|
| Žanr | biografija drama |
| Tvorac | Natali Portman |
| Režija | Natali Portman |
| Glavne uloge | Natali Portman
Gilad Kahana Amir Tesler Moni Mošonov |
| Godina | 2015. |
| Trajanje | 95 minuta |
| Zemlja | Izrael, Sjedinjene Američke Države |
| Jezik | hebrejski
arapski engleski ruski |
Priča o ljubavi i tami (hebr. סיפור על אהבה וחושך, engl. A Tale of Love and Darkness) je film koji je režirala Natali Portman. Po žanru, film se svrstava dramu s elementima istorije.[1] Film se takođe svrstava i u biografiju jer je rađen po autobiografskom i istoimenom romanu Priča o ljubavi i tami Amosa Oza, izraelskog pisca.[2] Široj publici dostupan je od 2015. godine, godine kada je prvi put javno predstavljen na Kanskom filmskom festivalu.[3]
Radnja filma[uredi | uredi izvor]
Odrasli Amos Oz priseća se svog ranog detinjstva provedenog u Britanskom mandatu nad Palestinom sa svojim roditeljima – majkom Fanijom i ocem Arijeom. Njegova porodica je emigrirala iz Evrope u Jerusalim i oni su Aškenazi. Čitava situacija utiče nepovoljno na Amosovu majku Faniju jer je Jerusalim pun nemira u to vreme, a njihova rodbina živi u Tel Avivu, što znači da nisu u mogućnosti da budu u bliskom kontaktu. Amos je jedino dete svojih roditelja, i posebno je blizak sa svojom majkom, koja mu često priča priče zasnovane na svom prethodnom iskustvu i koje potiču iz njenog životnog okruženja iz detinjstva.
Pored raznih dečačkih nevolja, Amos pripoveda i o datumu nakon kojeg će im se život promeniti – 29. novembar 1947. Amosova porodica se zajedno s ljudima iz susedstva okuplja oko radija na ulici, kako bi čula usvajanje plana Ujedinjenih Nacija o podeli Palestine. Ujedinjene Nacije su donele odluku da podele teritoriju na nezavisne arapske i izraelske regione. Ta odluka je Amosu i njegovim roditelja donela mnogo radosti.
Ubrzo nakon odluke Ujedinjenih Nacija izbija rat između Arapa i Jevreja u Palestini. Amosov otac odlazi u rat i ostavlja njega i njegovu majku same. Iako se rat završava ubrzo porazom Arapa, posledice rata utiču na Faniju do te mere da više ne može ni da spava, a ni da jede. Ona upada u depresiju i lekovi su samo privremeno rešenje za nju, te je Arije šalje njenim sestrama u Tel Aviv, s nadom da će joj to pomoći. Međutim, ni taj pokušaj nije bio od koristi i Fanija umire 1952. godine.
Nekoliko godina nakon Fanijine smrti Amos odlazi da živi u kibucu gde se oprobava u ulozi farmera i zemljoradnika, ali pri poseti njegovog oca u kibucu on ipak ispoljava svoju pravu, intelektualnu prirodu.
Mnogo decenija kasnije, sada već stari Amos Oz započinje svoje memoare rečju Majka, te time potvrđuje njen veliki značaj u njegovom životu.
Uloge[uredi | uredi izvor]
Glavne uloge[uredi | uredi izvor]
- Amir Tesler kao dečak Amos Oz
- Jonaton Širaj kao adolescent Amos Oz
- Moni Mošonov kao stariji Amos Oz
- Natali Portman kao Fanija Klausner, Amosova majka
- Gilad Kahana kao Arije Klausner, Amosov otac
Sporedne uloge[uredi | uredi izvor]
- Dina Doron kao Amosova baka Klausner
- Jichak Peker kao Amosov deda Klausner
- Ohad Knoler kao Izrael Zarhi
- Makram Houri kao Al Hilvani
- Neta Riskin kao Haja
- Rotem Keinan kao Cvi
- Dima Ros kao apotekar
- Vladimir Fridman kao gospodin Liht
Produkcija[uredi | uredi izvor]
Prema rečima Natali Portman, dobila je pravo da napravi film rađen po romanu Priča o ljubavi i tami dok je bila u poseti Amosu Ozu i njegovoj supruzi. Bilo joj je potrebno osam godina da napiše scenario i da prikupi sredstva za snimanje i izradu filma, i za sve to vreme je insistirala da adaptacija Ozovog romana bude na hebrejskom jeziku, kao što je i samo delo napisano.[4]
Nagrade i priznanja[uredi | uredi izvor]
Film nije dobio nijednu nagradu, ali je nominovan za dve:
- Zlatna kamera (engl. Golden Camera), za koju je nominovana Natali Portman.[5]
- Bioskop za mir nagrada (engl. Cinema for Peace Award), gde je nominovan film za najvredniji film godine.[6]
Zanimljivosti[uredi | uredi izvor]
.jpg)
Natali Portman je morala da radi na svom akcentu kako bi njena uloga i u jezičkom smislu bila uverljiva. Iako je rođena u Izraelu, rano je se sa svojom porodicom preselila u Sjedinjene Američke Države, te je njen izgovor hebrejskog jezika bio pod uticajem izgovora engleskog jezika. [7]
Takođe, film Priča o ljubavi i tami je prvi dugometražni film Natali Portman.[8]
Amos Oz je bio velika podrška tokom snimanja filma. Obratio se Natali Portman sledećim rečima: Molim te, napravi svoj film. Knjiga postoji, nemoj da pokušaš da samo adaptiraš knjigu. Stvori nešto što je tvoje.[9]
Izvori[uredi | uredi izvor]
- ^ Portman, Natalie (2016-08-19), A Tale of Love and Darkness, Focus World, Avi Chai fund, Gesher Fund, Pristupljeno 2021-11-29
- ^ „Natalie Portman Tells Haaretz: Amos Oz Gave Me Great Freedom With 'Tale of Love & Darkness'”. Haaretz (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2021-11-29.
- ^ „The 2015 Official Selection - Festival de Cannes 2015 (International Film Festival)”. web.archive.org. 2015-04-18. Pristupljeno 2021-11-29.
- ^ Galloway, Stephen; Galloway, Stephen (2015-05-06). „Natalie Portman Sounds Off on Israel, Netanyahu, French Anti-Semitism and the “False Idol” of Oscar”. The Hollywood Reporter (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2021-11-29.
- ^ „Cannes Film Festival (2015)”. IMDb. Pristupljeno 2021-11-29.
- ^ „Cinema for Peace Awards (2016)”. IMDb. Pristupljeno 2021-11-29.
- ^ Sales, Ben. „Meet the accent coach who taught Natalie Portman to sound like an Israeli for new film”. www.timesofisrael.com (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2021-11-29.
- ^ „Natalie Portman Tells Haaretz: Amos Oz Gave Me Great Freedom With 'Tale of Love & Darkness'”. Haaretz (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2021-11-29.
- ^ Galloway, Stephen; Galloway, Stephen (2015-05-06). „Natalie Portman Sounds Off on Israel, Netanyahu, French Anti-Semitism and the “False Idol” of Oscar”. The Hollywood Reporter (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2021-11-29.