Kočoson

S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Kočoson
고조선(Gojoseon)
Stari Čoson
Stari Čoson oko 108. p. n. e.
Stari Čoson oko 108. p. n. e.
Geografija
Kontinent Azija
Regija Istočna Azija
Zemlja Koreja
Glavni grad Pjongjang
Društvo
Službeni jezik korejski
Religija politeizam
Politika
Oblik države monarhija
Istorija
 — Osnivanje 1120. p. n. e.
 — Ukidanje 108. p. n. e.
Zemlje prethodnice i naslednice
Prethodnice: Naslednice:
Dinastija Han
Tri kraljevine (Koreja)

Kočoson (engl. Gojoseon, korej. 고조선), poznat i pod nazivom Stari Čoson, bio je antičko kraljevstvo na korejskom poluostrvu. Prefiks Go (korej. 고), koji znači antički, koristi se da bi se ova država razlikovala od kasnijeg kraljevstva Čoson (1392–1897).

Prema Uspomenama tri kraljevstva (iz 1281) Kočoson je 2333. p. n. e. osnovao kralj Dangun, sin boga neba (Hwanung) i žene-medveda. Iako je Dangun legendarna ličnost o kojoj nema materijalnih dokaza[1], ova legenda je važan deo korejske kulture. Danas, datum osnivanja Kočosona slavi se u Severnoj i Južnoj Koreji kao Dan Osnivanja Nacije.

Isti izvori navode da je u 12 veku p. n. e. kineski mudrac Gija iz carske dinastije Šang došao u Koreju i osnovao državu Gija Čoson (1120-194 pre n.e).[2][3]

Kočoson se prvi put pominje u kineskim izvorima početkom 7. veka p. n. e. U ranom periodu, prestonica Kočosona bio je Liaoning; oko 400. p. n. e. premeštena je u Pjongjang, dok se na jugu Korejskog poluostrva u 3. veku p. n. e. uzdigla država Jin.[4]

108. p. n. e. kineska dinastija Han osvojila je Viman Čoson (194-108 pre n.e). Han je podelio teritoriju Kočosona na 4 komande. Tu oblast je 313. osvojila kraljevina Kogurjo (engl. Goguryeo, 37. p. n. e.–668. n.e), jedna od Tri kraljevine Koreje.

Istorija[uredi | uredi izvor]

Teritorija Koreje naseljena je od najstarijih vremena. Prvu državnu formaciju, kneževinu Čoson (Joseon), stvaraju oko 1122. p. n. e. plemena na severu Koreje pod uticajem ekonomski i kulturno razvijenijih suseda Kineza. Skoro jedini izvor podataka o ovoj kneževini do 5. veka p. n. e. su legende. Od tada, zahvaljujući prvenstveno kineskim hroničarima, čije informacije najčešće potvrđuju arheološka otkrića novijeg vremena, može se sa dosta istorijske pouzdanosti pratiti razvoj Koreje.

Kroz čitavu svoju istoriju, a naročito od 3. veka pre n.e, kneževina Čoson morala je odolevati pritisku Kineza, ali ekspanziji agresivne kineske dinastije Han nije se mogla odupreti. Kneževina Čoson, i pored dvogodišnjeg otpora (109—107. p. n. e.) podlegla je velikoj (50.000 ljudi) i dobro organizovanoj vojsci kineskog cara Kuang Vu-tija (Kuang Wu-ti). Teritoriju kneževine Čoson Kuang Vu-ti je podelio u četiri okruga, na čije čelo je postavio Kineze; kineska vlast u koreji potrajaće sve do 1. veka, kada će je zameniti Tri Kraljevine.[5]

Reference[uredi | uredi izvor]

  1. ^ * Seth, Michael J. (2010). A History of Korea: From Antiquity to the Present. Rowman & Littlefield Publishers. str. 443. ISBN 978-0-7425-6717-7. 
    "An extreme manifestation of nationalism and the family cult was the revival of interest in Tangun, the mythical founder of the first Korean state... Most textbooks and professional historians, however, treat him as a myth."
    "Although Kija may have truly existed as a historical figure, Tangun is more problematical."
    "Most [Korean historians] treat the [Tangun] myth as a later creation."
    "The Tangun myth became more popular with groups that wanted Korea to be independent; the Kija myth was more useful to those who wanted to show that Korea had a strong affinity to China."
    "If a choice is to be made between them, one is faced with the fact that the Tangun, with his supernatural origin, is more clearly a mythological figure than Kija."
  2. ^ Kim, Djun Kil (2014). The History of Korea, 2nd Edition (na jeziku: engleski). ABC-CLIO. str. 8. ISBN 9781610695824. 
  3. ^ Ebrey, Patricia Buckley; Walthall, Anne (2013). Pre-Modern East Asia: A Cultural, Social, and Political History, Volume I: To 1800 (na jeziku: engleski). Cengage Learning. str. 100. ISBN 9781285546230. 
  4. ^ „Timeline of Art and History, Korea, 1000 BC – 1 AD”. Metropolitan Museum of Art. 
  5. ^ Gažević, Nikola (1972). Vojna enciklopedija (knjiga 4). Beograd: Vojnoizdavački zavod. str. 596. 

Literatura[uredi | uredi izvor]

  • Walraven, Boudewijn (2007). „Creation of the World and Suffering”. Ur.: Buswell Jr., Robert E. Religions of Korea in Practice. Princeton, NJ: Princeton University Press. str. 244—258. ISBN 978-0-691-11347-0. Pristupljeno 24. 6. 2020. 

Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]

Kočoson na Vikimedijinoj ostavi.
Preuzeto iz „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Кочосон&oldid=27676400”