Koja Zaharija
Koja Zaharija (italijanski: Coia Zaccaria; umro pre 1442.) je bio vladar Danja iz 15. veka. Pripadao je porodici Zaharija.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Koja se u izvorima prvi put pominje 1395. godine kao kastelan tvrđave Sati, feudalnom posedu Konstantina Balšića. Sati je bio deo Zete kojom je tada vladao Đurađ II Balšić. Balšići su 1395. godine ustupili Sati i Danj, zajedno sa Skadrom i Drivastom Mletačkoj republici. Zaharija je odbio da Mlečanima preda tvrđavu. On je 1396. godine zauzeo Danj i proglasio se za gospodara Satija i Danja (dominus Sabatensis et Dagnensis). Vladao je ovim teritorijama kao turski vazal. Oktobra 1400. godine predložio je Mlečanima da simuliraju bitku, zajedno sa Dimitrijem Jonimom, u kojoj bi Koja i Dimitrije bili poraženi, a Mlečani zauzeli njihove gradove, u zamenu za 500 dukata godišnje provizije. Mlečani mu nisu odgovorili te se Koja vratio Turcima. Učestvovao je u bici kod Angore 1402. godine na strani sultana Bajazita. Nakon poraza koga je Turcima naneo Tamerlan, Koja je postao mletački vazal. Podržavao je Mlečane u Prvom skadarskom ratu. Kojina ćerka Bolja udala se 1412. godine za Balšu III. Balša je svome tastu dao Budvu na upravu. Kojina druga ćerka već je bila udata za pripadnika porodice Đurašević. Đuraševići su zauzimali najviša mesta na Balšinom dvoru. Posle smrti Balše i mletačkog zauzimanja njegovih poseda, Bolja se vratila u Danj. Koja je podržao srpskog despota Stefana Lazarevića u Drugom skadarskom ratu. Mletački admiral Frančesko Bemba nudio je novac Koji, Jovanu Kastriotu i Tanušu Malom da pređu na stranu Mlečana. Koji je ponuđeno 200 dukata. Ponuda je odbijena. Stefan i Koja su ubrzo došli u sukob te je Stefan Dubrovčanima naredio da izbegavaju Kojinu zemlju prilikom putovanja u Srbiju. Kada je turski beg Isak osvojio Danj (1430), Koja je proteran. Nakon gušenja Albanskog ustanka (1432-1436), sultan je poverio Leki Zahariji, Kojinom sinu, upravu nad Danjem.
Porodica[uredi | uredi izvor]
Koja se u dubrovačkim dokumentima pominje i kao Kojčin ili Gojčin što je navelo Konstantina Jirečeka i Nikolaja Jorgu da ga pogrešno poistovete sa Gojčinom Crnojevićem. Kojina supruga Boša bila je ćerka Leke Dukađinija, oca Tanuša Velikog. Rodila mu je troje dece: Leku Zahariju, Bolju i ćerku nepoznatog imena udatu za Đurđa Đuraševića Crnojevića. Koja je umro pre 1442. godine. Prema Ćiri Truhelku, Bolja Zaharija je bila udata za Petra Vojsalića, a prema Aleksi Iviću za Petra I Pavlovića. Kojina udovica Boša stradala je 19. septembra 1448. godine u požaru koji je zahvatio Skadar.
Vidi još[uredi | uredi izvor]
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Hopf, Carl Hermann Friedrich Johann (1873). Chroniques Gréco-Romanes Inédites ou peu Connues. Berlin, Germany: Librairie de Weidmann.
- Božić, Ivan (1979). Nemirno Pomorje XV veka. Beograd: Srpska književna zadruga.
- Fine, John Van Antwerp (1994). The Late Medieval Balkans: A Critical Survey from the Late Twelfth Century to the Ottoman Conquest. University of Michigan Press. ISBN 978-0-472-08260-5.
- Bešić, Zarij M. (1970). Istorija Crne Gore / 2. Crna gora u doba oblasnih gospodara. Titograd: Redakcija za istoiju Crne Gore. OCLC 175122851.