Pređi na sadržaj

Lav Sapega

S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Grobnica Lava Sapege
Lav Sapega

Lav Sapega je obavljao dužnost u Velikom vojvodstvu Litvanije kao veliki sekretar 1580. godine, veliki pisar 1581. godine, dvorski kancelar 1585. godine, veliki dvorski kancelar od 1589. do 1623. godine, vojvoda od Viljnusa 1621. godine i veliki litvanski hetman od 1623. godine do svoje smrti 1633. godine. Bio je rusinske nacionalnosti, [1] [2] međutim, savremeni beloruski izvori tumače njegovo rusinsko nasleđe kao belorusko. [3] [4] [5] [6] [7] [8]

Smatra se velikom političkom figurom Poljsko-litvanske unije. Bogat i moćan plemić, pravnik i vojni zapovednik, bio je poznat po svojoj državničkoj mudrosti i bio je jedan od najvećih vođa Velikog vojvodstva Litvanije u vreme kulturnog prosperiteta.

Rođen je u beloruskoj porodici u blizini Vitebska. [9] Školovao se u Lajpcigu i radio u kraljevskoj kancelariji poljskog kralja i velikog kneza Litvanije Stjepana Batorija pod vodstvom Jana Zamojskog. Odgajan kao pravoslavac, u mladosti je prešao na kalvinizam i osnovao niz kalvinističkih crkava na svojim bivšim imanjima. 1570-ih se okrenuo unitarizmu. Razočarani svađom u protestantskom logoru, 1586. on i njegova prva supruga prešli su u katoličanstvo, od čega je postao vatreni branilac.

Podržavao je političku uniju sa Velikim vojvodstvom Moskovskim (1584-1600), vodio je diplomatsku misiju u Moskvi 1600. godine i predložio jedinstvo koje je car Boris Godunov odbio. Učestvovao je i u ratovima protiv Moskve, a kasnije je postao savetnik Sigismunda III. Vasa, podržavaš njegove planove.

Kao kancelar bio je glavni urednik i izdavač najnovije verzije Statuta Velikog vojvodstva Litvanije, koji se smatra prvim ustavom u Evropi. Položio je temelje za osnivanje Pravnog fakulteta Univerziteta u Viljnusu, koji je otvoren 1641. godine.

Bio je jedan od pokretača i učesnika vojne ekspedicije u Moskvu 1618. Kao maršal Sejma predvodio je redovni sejm u Varšavi od 4. oktobra do 25. novembra 1582. godine. Bio je dobrotvor mnogih katoličkih crkava u Velikom vojvodstvu. Uspostavio je dugoročnu moć i bogatstvo porodice Sapieha. Umro je 1633. godine i sahranjen je u podrumu crkve Svetog Mihaila Arhangela u Vilnjusu, koju je sam sagradio. [10]

Reference[uredi | uredi izvor]

  1. ^ „Arhivirana kopija” (PDF). Arhivirano iz originala (PDF) 02. 06. 2013. g. Pristupljeno 05. 10. 2020. 
  2. ^ „Arhivirana kopija” (PDF). Arhivirano iz originala (PDF) 02. 06. 2013. g. Pristupljeno 05. 10. 2020. 
  3. ^ Saverčanka І.V. Kancler Vяlіkaga knяstva. Leў Sapega, Mn., Navuka і tэhnіka, 1992, s.63.
  4. ^ Čaropka V. Bacьka Aйčыnы. Leў Sapega. ў knіze «Uladarы vяlіkaga knяstva», Mn., Belarusь, 1-e izdanie 1996, 2-oe izdanie 2002, s.327-408.
  5. ^ Redaktor: Taras A. E, Vяlіkі belarus Leў Sapega: Zbornіk artыkulaў, 2012, Izdatelьstvo: Іnstыtut belaruskaй gіstorыі i kulьturы ISBN 978-9984-897-03-5
  6. ^ http://library.by/portalus/modules/belarus/show_archives.php?subaction=showfull&id=1290335803&archive=1290362895&start_from=&ucat=8&
  7. ^ http://samlib.ru/p/prokopchuk_artur_andreewich/msworddoc-15.shtml
  8. ^ http://nn.by/?c=ar&i=70123
  9. ^ „Arhivirana kopija”. Arhivirano iz originala 24. 11. 2020. g. Pristupljeno 05. 10. 2020. 
  10. ^ Howard Jarvis, Neil Taylor (2006) Vilnius with Kaunas, Bradt Travel Guides, pp. 112–113
Preuzeto iz „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Лав_Сапега&oldid=27821912”