Libijska pustinja
 | Ovaj članak sadrži spisak literature, srodne pisane izvore ili spoljašnje veze, ali njegovi izvori ostaju nejasni, jer nisu uneti u sam tekst. |
| Libijska pustinja | |
|---|---|
 | |
| Lokacija |  Libija Egipat Sudan |
| Visina | ~ 1.000 m |
| Dužina | 1.100 km |
| Širina | 1.000 km |
| Površina | 1.100.000 km2 |
| Dubina | −133 m |
| Geologija | |
| Tip | šljunkovito-kamenita pustinja |
| Geografija | |
| Naselja | Siva, Gahla, Jagbub, El Fajum |
Libijska pustinja je afrička pustinja koja se nalazu na severnom i istočnom delu pustinje Sahara i obuhvata jugozapadni Egipat (gde se naziva Zapadna pustinja), istočnu Libiju i severozapadni Sudan. Zauzimajući površinu od oko 1.100.000 km², ona je gotovo iste veličine kao Indijski potkontinent. Kvadratnog je oblika i prostire se oko 1.100 km od istoka na zapad i 1.000 km od severa ka jugu.
Fizička geografija[uredi | uredi izvor]
Ova pustinja je pretežno šljunkovita i stenovita, a naseljava je nomadski narod Senusi. Najdominantnije životinjske vrste su peščane zmije i skorpioni.
Grebeni i duboke depresije postoje u nekim delovima pustinje, a ni jedna reka ni potok ne protiče ovom pustinjom. Pustinjski plato Jilf al Kabir ima nadmorsku visinu od oko 1.000 metara, za razliku od neprekidne teritorije pločastog kamenja prekrivenog slojevima horizontalnih naslaga sedimenta, koji stvara ogroman ravan plato.
Ima sedam značajnih depresija u Libijskoj pustinji, i sve se smatraju oazama, izuzev najveće, Katare, gde je voda slana. Ograničena poljoprivredna proizvodnja, prisustvo nekih prirodnih resursa, i stalno naselja se nalaze u drugih šest udolina, koje imaju svežu vodu kojom ih snabdeva Nil ili lokalni izvori. Oaza Siva, blizu libijske granice i zapadno od Katare, je izolovana od ostatka Egipta ali se u njoj život održao još od davnašnjih vremena.
Druge velike oaze su Siva, Gahla i Karga u Egiptu o Jagbub u Libiji i sve zajedno čine topografski lanac koji se širi od oaze El Fajum (koja se naziva i Dolina Fajum) a nalazi se 60 km jugozapadno od Kaira a zatim na jug do oaza Bahrija, Farafra i Dahila, pre nego što se dođe do najveće oaze, Haridža. Slano jezero, Birkat Karun, koje je u davna vremena oticalo u Nil, na severu doseže do oaze Al Fajum. Vekovima je slatka voda arteških bunara u oazi Al Fajum omogućavala gajenje biljaka na navodnjavanom terenu površine preko 1.800 km².
Najvažnije geografske osobine Libijske pustinje[uredi | uredi izvor]
Depresija Katara[uredi | uredi izvor]
Depresija Katara, druga najniža tačka u Africi je veličine oko 15.000 km² (otprilike veličine Konektikata i Roud Ajlanda), i nalazi se duboko ispod nivoa mora (najniža tačka je 133 metara ispod nivoa mora). Retko naseljena depresija Katara je pokrivena glinovitim tlom, slanim močvarama i slanim jezerima..
Peščana mora[uredi | uredi izvor]
U Libijskoj pustinji postoje tri peščana mora s dinama visokim do 110 m. Ona pokrivaju oko 25% pustinje:
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Almásy, L. and Lozach, J. 1936. Récentes explorations dans le Désert Libyque (1932–1936) (Recent explorations in the Libyan Desert, 1932–1936). Société royale de géographie d'Égypte, 97 p.
- Almásy, L. 1942. Unbekannte Sahara: Mit Flugzeug und Auto in der Libyschen Wüste (The unknown Sahara: By airplane and auto in the Libyan Desert). Leipzig: F.A. Brockhaus, 215 p.
- Bagnold, R.A. 1931. Journeys in the Libyan Desert, 1929 and 1930. The Geographical Journal 78(1):13–39; (6):524–533.
- Bagnold, R.A. 1933. A further journey through the Libyan Desert. The Geographical Journal 82(2):103–129; (3):211–213, 226–235.
- Bagnold, R.A. 1935. Libyan Sands: travel in a dead world. London: Travel Book Club, 351 p.
- Forbes, R. 1921. Secret of the Sahara: Kufara. New York: George H. Doran, 356 p.
- Hassanein Bey, A.M. 1924. Crossing the untraversed Libyan Desert. The National Geographic Magazine 46(3):233–277.
- Hassanein Bey, A.M. 1925. The Lost Oases: Being a narrative account of the author's explorations into the more remote parts of the Libyan Desert and his rediscovery of two lost oases. 363 p.
- Hoskins, G.A. 1837. Visit to the Great Oasis of the Libyan Desert. London, 341 p.
- Rohlfs G. 1875. Drei Monate in der Libyschen wüste (Three months in the Libyan Desert). Cassel: Verlag von Theodor Fischer, 340 p.
- Scholz, J.M.A. 1822. Travels in the countries between Alexandria and Parætonium, the Libyan Desert, Siwa, Egypt, Palestine, and Syria, in 1821. London, 120 p.
- Scott, C. 2000. Sahara Overland: A route and planning guide. Trailblazer Publications, 544 p.
- St. John, B. 1849. Adventures in the Libyan Desert and the Oasis of Jupiter Ammon. London: John Murray, 244 p.
- Zittel, K.A. von. 1875. Briefe aus der libyschen Wüste (Letters from the Libyan Desert). München.
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
- O pustinji Arhivirano na sajtu Wayback Machine (23. oktobar 2008)
| Međunarodne | |
|---|---|
| Državne | |
| Ostale | |
