Manastir Seku
| Manastir Seku | |
|---|---|
 | |
| Osnovni podaci | |
| Jurisdikcija | Rumunska pravoslavna crkva |
| Osnivanje | 530. |
| Osnivač | jeroshimonah Zosima |
| Arhitektura | |
| Rekonstruisan | 1832. |
Manastir Seku, Manastir Sekul u čast Usekovanja glave Jovana Krstitelja je manastir Arhiepiskopije Jaši Rumunske pravoslavne crkve u opštini Pipirig okruga Njamc[1].
Istorija[uredi | uredi izvor]
Oko 1500. godine grupa pustinjaka nastanila se u dolini reke Seku na zemljama koje su feudalno zavisile od tvrđave Njamc. Godine 1530. pod rukovodstvom jeroshimonaha Zosime iz Njameckog manastira podigli su manastir. Hospodar Petar IV Rareš je podigao crkvu u Zosimovom skitu, koji se nalazio na mestu tadašnje grobljanske crkve. 1550. godine vladareva žena Elena i njegovi sinovi opasali su manastir zidom tvrđave. Godine 1602. Nestor Ureče, čuvar Donje zemlje, sa svojom ženom Mitrofanom podigao je kamenu crkvu u čast Usekovanja glave Jovana Krstitelja, koja je postala saborni hram manastira[2].
Muzejska zbirka manastira Seku obuhvata veliki broj ikona, rukopisa i starih knjiga, vezova, kultnih predmeta od plemenitih metala, organizovanih u vidu stalne postavke neprocenjive vrednosti[3].
Iguman manastira jeromonah Gedeon podigao je 1640. godine paraklis Uspenja Presvete Bogorodice u jugoistočnoj kuli. 1718. godine, kada su Turci porušili crkvu Svetog Nikole u tvrđavi Njamc, na spoljnom zidu Uspenskog paraklisa postavljena je tabla sa grbom Moldavije sa ove crkve, a 1758-1763, ispod igumana jeroshimonaha Nifona, u manastiru Sekul je podignut drveni paraklis Svetog Nikolaja Čudotvorca, u spomen na ovu crkvu, koja je stajala do 1821. godine[4].
1775. Pajsije Veličkovski je postao rektor. Godine 1779. preselio se u manastir Njamc, zbog čega je Sekulski manastir bio podređen Neametskom manastiru do 1910. godine. Godine 1821. Manastir Sekul je stradao od neprijateljstava između grčkih pobunjenika „Filiki Eteria“ i Turaka. Usled borbi veći deo manastira je izgoreo, ali je manastir ubrzo obnovljen. 1832. godine, na mestu stare crkve brvnare uništene u požaru 1821. godine, podignuta je nova kamena crkva na manastirskom groblju u čast Rođenja Jovana Krstitelja. Pre 1850. godine, katolikon je restauriran sa novim ikonostasom i slikama koje su izradili umetnik Kostak Lifsikar, njegovi učenici i umetnik Tudorače Jonesku[4].
U periodu 1977-1984, u manastiru su obavljeni obimni restauratorski radovi. Posle 1989. godine izgrađena su dva arhondarika, kapaciteta do 250 hodočasnika. Godine 2000-2002, pod rukovodstvom arhimandrita Vinsenta, izvršena je restauracija živopisa i ikonostasa glavne crkve, koji su svečano osveštani povodom proslave 400-godišnjice manastira[4].
Izvori[uredi | uredi izvor]
- ^ Pravoslavie v Moldavii: istoriя i sovremennostь - Babiй A.I.
- ^ „Manastirea Secu”. www.crestinortodox.ro. Pristupljeno 2024-03-26.
- ^ „RUMUNSKI MANASTIRI PREDLOŽENI ZA LISTU SVJETSKE BAŠTINE”. PRAVOSLAVNA VJERONAUKA ZA ŠKOLE RS (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2024-03-26.
- ^ a b v „Istoria Mănăstirii Secu | Mănăstiri din Arhiepiscopia Iașilor”. secu.mmb.ro. Pristupljeno 2024-03-26.
.jpg)
