Miladin Ćulafić
Miladin Ćulafić | |
|---|---|
 Miladin Ćulafić | |
| Datum rođenja | 27. januar 1939. |
| Mesto rođenja | Gornje Luge, Kraljevina Jugoslavija |
Miladin Ćulafić (Gornje Luge kod Andrijevice, 27. januar 1939) srpski je književnik i lektor.[1]
Biografija[uredi | uredi izvor]
Osnovnu školu završio je u Andrijevici, a gimnaziju u Ivangradu (Berane). Završio je Filološki fakultet u Beogradu, grupa za jugoslovenske i opštu književnost. Radio je desetak godina kao profesor književnosti u Brčkom, Mladenovcu, Mrkonjić Gradu i Banjoj Luci.[1] Posle je, u Beogradu, radio kao lektor i korektor u novinskom preduzeću Jež i izdavačkoj kući Rad.
Osim izbora iz njegove prve dve knjige na bugarskom pod nazivom Silna krv (Narodna kultura, Sofija 1980), prevođene su još neke njegove priče na italijanski i francuski jezik.
Član je Udruženja književnika Srbije.
Živi u Beogradu.[2]
Nagrade[uredi | uredi izvor]
- Isidora Sekulić, 1972.[3]
- Politikina nagrada za priču[2]
- Radoje Domanović za satiričnu priču[2]
- Zavičajne nagrade opštine Andrijevica i opštine Berane[2]
- Nagrada fonda zadužbine Branko Ćopić, 2019.[2]
- Nagrada "Svetozar Ćorović", 2020.[4]
Dela[uredi | uredi izvor]
- Upornost trave (priče, 1969)
- Nešto (priče, 1972)
- Nesporazumi (priče, 1986)
- Grimase po vazduhu (iz đačkih pismenih zadataka, 1983)
- Dokle ću morati da budem dobar - Tako je rastao Stevan (1990)
- Bez slobode ne mogu da mrdnem (1993)
- Gospodar solitera (2000)
- Točak istorije (zbirka kratkih zapisa iz zavičaja,1988)
- Prođe pamet ko trešnje (1997,2005)
- Divlji starac (1993)
- Bogatstvo (1999)
- Preko granice (2007)
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ a b Jugoslovenski književni leksikon (2. izd.). Novi Sad: Matica srpska. 1984. str. 128.
- ^ a b v g d „KNjIŽEVNIK IZ ANDRIJEVICE MILADIN ĆULAFIĆ DOBITNIK NAGRADE FONDA ZADUŽBINE BRANKO ĆOPIĆ”. glasholmije.rs. Pristupljeno 22. 1. 2022.
- ^ „Književna nagrada Isidora Sekulić”. beogradskikalendar.com. Arhivirano iz originala 22. 01. 2022. g. Pristupljeno 22. 1. 2022.
- ^ „Miladin Ćulafić dobitnik nagrade "Svetozar Ćorović"”. rtrs.tv. Pristupljeno 22. 1. 2022.
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Enciklopedija srpskog naroda, Zavod za izdavanje udžbenika, Beograd, 2008
- Branko Pirgić, Priče o svetu koji iščezava, Amerikanski Srbobran, 29. april 1992
- Dobrašin Jelić, Moć nadahnutih detalja, Krupne sitnice, Stupovi, Andrijevica, 1997, str. 78-81
- Miladin Raspopović, Imanentna poetika kratke priče Miladina Ćulafića, Po srodnosti, Panorama, Priština, 2005, str. 7-33
- Dragan Lakićević, Suvo zlato priče, (pogovor za izbor priča Preko granice)
- Miloslav Šutić, Visoka škola umetnosti pripovedanja, Led i plamen, Institut zaknjiževnost i Čigoja štampa, Beograd, 2002, str. 107-118
- Milan Trbović, Od dečje naivnosti do mudrosti (192-198); Od zlata jabuka (216-224) - Put prema sebi, Zadužbina „Petar Kočić“, Banja Luka, 2000, str. 187-224
- Marko Paovica, Bogatstvo duševnosti, Rasponi prozne reči, Narodna knjiga, Beograd, 2005, str. 122-125
- Miroslav Todorović, Životne dimenzije, U senci Damoklovog mača, Učiteljski fakultet, Vranje, 2009, str. 197-199
- Milovan Vitezović, Kako je progovorilo čovečanstvo (pogovor za knjigu Gospodar solitera)
| Međunarodne | |
|---|---|
| Državne | |
