Milan Knežević (političar)
| Milan Knežević | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | |||||||||||
| Lični podaci | |||||||||||
| Datum rođenja | 24. mart 1980. | ||||||||||
| Mesto rođenja | Titograd, SFRJ | ||||||||||
| Univerzitet | Filozofski fakultet Univerziteta Crne Gore | ||||||||||
| Zanimanje | političar | ||||||||||
| Politička karijera | |||||||||||
| Politička stranka | Demokratska narodna partija Crne Gore (od 2014) Socijalistička narodna partija Crne Gore (do 2012) | ||||||||||
| |||||||||||
Milan Knežević (Titograd, 24. mart 1980)[1] crnogorski i srpski je političar i književnik. Trenutno obavlja funkciju narodnog poslanika Skupštine Crne Gore. Osnivač je i predsjednik Demokratske narodne partije Crne Gore, a bio je i član predsedništva Demokratskog fronta.[2] Trenutno je jedan od lidera koalicije „Za budućnost Crne Gore” (DNP, NSD i RP), a 2023. godine na parlamentarnim izborima bio je nosilac liste. koalicije „Za budućnost Crne Gore”.[3]
Biografija[uredi | uredi izvor]
U Podgorici je završio osnovnu i srednju školu. Diplomirao je srpski jezik i južnoslovensku književnost na Filozofskom fakultetu Univerziteta Crne Gore u Nikšiću.[4]
Politikom je počeo da se bavi sredinom dvehiljaditih godina, tako što se pridružio Socijalističkoj narodnoj partiji Crne Gore na čijem čelu je bio Srđan Milić, a u kojoj je Knežević bio jedan od zastupnika u parlamentu Crne Gore.
Prije izbora za poslanike u Skupštini Crne Gore 2012. godine, Socijalističku narodnu partiju Crne Gore napustili su Knežević i Predrag Bulatović i osnovali Demokratski front.[5]
Knežević je zajedno sa još 13 lica bio optužen i osuđen za pokušaj terorizma na dan parlamentarnih izbora u Crnoj Gori 2016. godine. On je optužbe smatrao neosnovanim i politički motivisanim. U februaru 2021. Apelacioni sud je ukinuo presudu i Knežević je oslobođen krivice u drugostepenom postupku.[6]
Kao jedan od opozicionih lidera u Skupštini Crne Gore, Knežević je bio izrazito protiv kontroverznog Zakona o Slobodi vjeroispovjesti koji je predviđao transfer vlasništva nad imovinom osmovjekovne kanonske Srpske pravoslavne crkve na Republiku Crnu Goru, ukoliko SPC ne može da dokaže vlasništvo u određenom roku.[7][8] Protiv Kneževića i još dvoje opozicionih političara podneta je krivična prijava zbog navodnog izazivanja nereda u Skupštini Crne Gore povodom donošenja kontroverznog zakona.[8]
U javnosti se tokom 2021. godine pojavio podatak zasnovan na službenoj zabilješki iz Konzulata u Cirihu Ministarstvu unutrašnjih poslova Srbije o tome da određena lica u dogovoru sa licima iz bezbjednosnog sektora u Crnoj Gori planiraju njegov atentat, za šta je navodno imenovano određeno lice koje je koje je trebalo da za to uzme 600.000 evra. Tim povodom Knežević je tražio dozvolu za nošenje oružja i obezbjeđenje od strane nadležnih organa Crne Gore.[9]
Tokom mandata vlade Zdravka Krivokapića obavljao je funkciju predsjednik skupštinskog Odbora za bezbjednost.[9]
Njegova pjesnička djela su zastupljena u zbirkama „Dan poslije budućnosti” (1999), „Predio u praskozorje” (2008) kao i u antologiji „Van kutije” (2009).[10]
Pored maternjeg srpskog, govori engleski i ruski jezik.[4]
Lični život[uredi | uredi izvor]
Sa partnerkom Tamarom ima sina Alekseja (r. 2023).[11]
Nagrade i priznanja[uredi | uredi izvor]
Odlikovanja[uredi | uredi izvor]
Orden srpske zastave I stepena (2022)[12]
Književne i druge nagrade[uredi | uredi izvor]
- Nagrada Književnog društva Kosova i Metohije za 2021. „Velike Gramate“, najveće priznanje za književno stvaralaštvo, očuvanje srpskog jezika i kulture[13]
- Nagrada Radoje Domanović, dodeljuje Udruženje književnika Srbije (2022)[14]
- Svetosavska povelja, dodjeljena za ukupnu djelatnost na polju borbe za istinu o Kosovu i Metohiji (2023)[15]
Djela[uredi | uredi izvor]
Poezija[uredi | uredi izvor]
- „Deponija snova“ (2007)[16]
- „Avlija bivših“ (2011)[16]
- „Dnevnik sitnih grehova“ (2014)[16]
- „Elektronska identifikacija birača“ (2016)[16]
- „Nijemi dijalozi“ (2017)[16]
- „Robijaški refreni“ (2020)[17]
Romani[uredi | uredi izvor]
- „Obala nesanice“ (2021)[17]
Vidi još[uredi | uredi izvor]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ „Milan Knežević”. zakoni.skupstina.me. Pristupljeno 2023-08-28.
- ^ Predsjednik Arhivirano na sajtu Wayback Machine (17. septembar 2019), DNP official web site
- ^ „RTS :: Region :: Mandić i Knežević: "Za budućnost Crne Gore" prihvata ponudu Spajića za formiranje vlade”. www.rts.rs. Pristupljeno 2023-08-28.
- ^ a b Ko je najperspektivniji političar u Crnoj Gori?, Mondo
- ^ Milan Knežević i zvanično u Frontu Arhivirano na sajtu Wayback Machine (15. septembar 2018), Vijesti
- ^ „Ukinuta presuda za 'državni udar' u Crnoj Gori, DPS tvrdi rezultat pritiska na sud”. Radio Slobodna Evropa (na jeziku: srpskohrvatski). Pristupljeno 2022-02-14.
- ^ „Novi zakon cilja crkvenu imovinu u Crnoj Gori”. Radio Slobodna Evropa (na jeziku: srpskohrvatski). Pristupljeno 2022-02-14.
- ^ a b „Tenzije i hapšenja nakon usvajanja Zakona o slobodi vjeroispovijesti”. Radio Slobodna Evropa (na jeziku: srpskohrvatski). Pristupljeno 2022-02-14.
- ^ a b „Predsjednik Odbora za bezbjednost Skupštine Crne Gore traži dozvolu za nošenje oružja”. Radio Slobodna Evropa (na jeziku: srpskohrvatski). Pristupljeno 2022-02-13.
- ^ Forum za bezbednost i demokratiju: Vidici i putokazifdb.org.rs
- ^ „MILAN KNEŽEVIĆ POSTAO OTAC!”. Mondo Crna Gora (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2023-12-02.
- ^ „Ukazi o odlikovanjima”. Predsednik Republike Srbije.
- ^ „Portal Analitika - najvažnije vijesti iz Crne Gore i svijeta”. Portal Analitika. Pristupljeno 2021-08-30.
- ^ „Kneževiću nagrada "Radoje Domanović" za roman”. RTCG. 05. 03. 2022.
- ^ IN4S (2023-01-19). „Milan Knežević dobitnik Svetosavske povelje za ukupnu djelatnost na polju borbe za istinu o Kosovu i Metohiji”. IN4S (na jeziku: srpski). Pristupljeno 2023-01-19.
- ^ a b v g d „Pjesnička i moralna podrška Milanu Kneževiću • Radio ~ Svetigora ~”. svetigora.com (na jeziku: srpski). 2017-10-23. Pristupljeno 2022-02-14.
- ^ a b IN4S (2021-07-20). „U četvrtak prva promocija romana Milana Kneževića "Obala nesanice" - Srpska kuća od 20 časova”. IN4S (na jeziku: srpski). Pristupljeno 2021-07-25.
