Mičevac
Mičevac je stari grad — tvrđava smještena na brežuljku na desnoj obali rijeke Trebišnjice na oko 3 km uzvodno od Trebinja, ispod kote 325. Na pogodnom mjestu za sagledavanje šire okoline tvrđava je podignuta je iz strateških razloga radi zaštite putne komunikacije, Drinskog (Bosanskog) puta koji je iz Dubrovnika preko Trebinja išao prema istočnoj Bosni. Tvrđava je oblika zaobljenog pravougaonika sa pet glavnih kula koje su okrenute prema Trebišnjici. Kule su spojene zidinama mjestimično širokim i do dva metra. Pristup je sa puta koji vodi iz Trebinja u Nikšić. Njegova starost nije poznata. U blizini su predistorijske gradine koje ukazuju na kontinuitet naseljenosti još od eneolita. Očuvani su nalazi slovenske keramike, predmeti od željeza, dubrovački novac, ali i majolika i staklo iz Italije i Njemačke. Mičevac je pripadao župi Trebinje, području (distrikt) poznatom po imenu Pobrđe. Mičevac pripada Pavlovićima, a kasnije Kosačama. Spominje se u poveljama za Stjepana Vukčića Kosaču 1444. (Biseuatts Vtribigno, castello con lo contato), 1448. (castrum Mischewetz) i 1454 (civitate Micenaz cum pertinentiis suis). Mičevac je osvojen od Osmanlija 1466.[1] Ispod tvrđave je bilo razvijeno podgrađe — Podmičevac, na lokalitetu Varošište. Tu je bila carina Kosača koja se spominje od 1436. Podmičevac je imao gradskog kneza. To je 1456. bio Radoslav Dup[2] Podmičevac je spomenut 1460. godine.[3]
Komisija za očuvanje nacionalnih spomenika, na sjednici održanoj 4-8. marta 2003. godine, donijelo je Odluku da se Graditeljska se cjelina — srednjovjekovni grad Mičevac u Trebinju proglasi nacionalnim spomenikom Bosne i Hercegovine.[4]
Vidi još[uredi | uredi izvor]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ Mihailo Dinić, Zemlje hercega Svetoga Save, Glas SANU 182, Beograd 1940, 179-180; Hamdija Kreševljaković-Hamdija Kapidžić, Stari hercegovački gradovi, Naše starine 2, Sarajevo 1954, 17-18; Marko Vego, Gradska naselja srednjovjekovne bosanske države, Svjetlost, Sarajevo 1957, 74; Đorđe Odavić, Mičevac 1, Gorica, Trebinje, Arheološki leksikon BiH, Tom III, Zemaljskimuzej, Sarajevo 1988, 187; Đuro Tošić, Trebinjska oblast u srednjem vijeku, SANU, Istorijski institut, Beograd 1998, 40-41, 46; Siniša Mišić, Mičevac, Leksikon gradova i trgova srednjovekovnih srpskih zemalja — prema pisanim izvorima — , Zavod za udžbenike, Beograd 2010, 180-181.
- ^ „Choiadin Pribigarouich ... fa lamento sopra Radosau Dup chonte di Mizeuaz, dizendo vegnando per lo paese de cherzech chon li animali per menarli a Raguxa e chixi vegnando Soto Mizeuaz pagni la doana e chuxi la sopraschrito Radosau Dup me tolse per forza chastroni tre zaschuno de vagluto de yperperi 20. Guarenti Radogna doaner de chonte Pauao Marchouich e li sui famegli e Radosau Glubixich Raguxeo e Vuchosau Chuchorinich pifar Raguxeo” (14. decembar 1456. godine), Državni arhiv u Dubrovniku, Serija: Lamenta de foris, Knjiga: XXXI, Folija: 97 verso; Desanka Kovačević-Kojić, O knezovima u gradskim naseljima srednjovjekovne Bosne, Radovi Filozofskog fakulteta 6, Sarajevo 1971, 333-345.
- ^ „Ego Ziuan Radossalich de sub Mizeuaz confiteor quod super me et omnia mea bona obligo me dare et soluere Braio Grubanouich yperperos decem his modis et terminis, videlicet, tertiam partem ad festum sancti Petri proxime futuros et residium hinc ad unum annum cum dimidio proxime futuros. Sub pena etc. Renuntiando etc. Hec autem carta etc. Judex et testis ut supra” (5. februar 1460. godine), Državni arhiv u Dubrovniku, Serija — Debita Notariae, Svezak — XXXXIV, Folija — 30 verso
- ^ Srednjovjekovni grad Mičevac — graditeljska cjelina. Nacionalni spomenik nalazi se na k.č. br. 752/15 k.o. Gorica, opština Trebinje, Republika Srpska, Bosna i Hercegovina, [1] Arhivirano na sajtu Wayback Machine (4. mart 2016)
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Mihailo Dinić, Zemlje hercega Svetoga Save, Glas SANU 182, Beograd 1940.
- Hamdija Kreševljaković-Hamdija Kapidžić, Stari hercegovački gradovi, Naše starine 2, Sarajevo 1954.
- Marko Vego, Gradska naselja srednjevjekovne bosanske države, Svjetlost, Sarajevo 1957.
- Desanka Kovačević-Kojić, O knezovima u gradskim naseljima srednjovjekovne Bosne, Radovi Filozofskog fakulteta 6, Sarajevo 1971, 333-345.
- Đorđe Odavić, Mičevac 1, Gorica, Trebinje, Arheološki leksikon BiH, Tom III, Zemaljski muzej, Sarajevo 1988, 187.
- Siniša Mišić, Mičevac, Leksikon gradova i trgova srednjovekovnih srpskih zemalja — prema pisanim izvorima — , Zavod za udžbenike, Beograd 2010, 180-181.
- Srednjovjekovni grad Mičevac — graditeljska cjelina, [2]
- Srednjovjekovni Mičevac, [3]
- Stari grad Mičevac kod Trebinja, [4]
- Mičevac blago krije, [5]