Navagrudska tvrđava

Navagrudska tvrđava
Navagrudska tvrđava
	Ostaci Navagrudske tvrđave (2004).
Opšte informacije
Mesto	Navagrudak
Država	Belorusija
Vrsta spomenika	istorijsko-kulturni spomenik
Vreme nastanka	sredina XIII veka
Tip kulturnog dobra	tvrđava

Navagrudska tvrđava (blr. Навагрудскі замак; rus. Новогрудский замок) tvrđava je u ruiniranom stanju iz XIII veka u zapadnom delu Belorusije.

Tvrđava je građena od sredine XIII do početka XVI veka na obroncima Zamkavske gore, na području današnjeg grada Navagrudka u Grodnjenskoj oblasti. Građena je kao glavni odbrambeni bedem srednjovekovnog grada Navagrudka koji se u pisanim izvorima pominje još početkom XI veka. Smatra se jednim od najvećih utvrđenja tog tipa na području Belorusije. U vreme postojanja imala je 7 kula i nalazila se na uzvišenju iznad grada sa kojeg se pružao čist pogled na okolinu.

Prema nekim istorijskim izvorima (nepouzdanim), u Navagrudku je krunisan prvi veliki knjaz Litvanije Mindaugas, koji je svojom zemljom vladao upravo iz ovog grada.^[1]

Godine 1314. upravo tu je knjaz David Grodnjenski porazio vojsku nemačkim tevtonskih vitezova. U tvrđavi se 1422. venčao tada 73-ogodišnji poljski kralj Vladislav II Jagelo sa 16-godišnjom Sofijom Goljšanskom (njegova 4. i poslednja supruga), rodonačelnicom dinastije Jagelonaca.

Tokom XVI veke tvrđavu su u nekoliko navrata bezuspešno opsedali krimski Tatari. Zamak je delimično porušen tokom rusko-poljskih ratova od 1654. do 1667. godine. Tvrđava je konačno razrušena od strane Šveđana tokom Velikog severnog rata (1700—1721).

Obimnija rekonstrukcija tvrđave započela je tek 2011. i planirano je da tokom 5 narednih godina zamak bude u celosti obnovljen.^[2]

Navagrudska tvrđava se nalazi na listi kulturno-istorijskih spomenika od izuzetnog značaja za Republiku Belorusiju (pod šifrom 411G000404).^[3]