Noginsk
| Noginsk Богородск | |
|---|---|
 Bogojavljenjska Katedrala | |
| Administrativni podaci | |
| Država |  Rusija |
| Federalni okrug | Centralni |
| Oblast | Moskovska oblast |
| Osnovan | 1389. |
| Status grada | 1781. |
| Stara imena | do 1506 — Rogoža do 1781 — Starый Rogožskiй Яm do 1930 — Bogorodsk |
| Stanovništvo | |
| Stanovništvo | |
| — 2010. | 99.762 |
| Geografske karakteristike | |
| Koordinate | 55° 51′ S; 38° 26′ I / 55.85° S; 38.43° I |
| Vremenska zona | UTC+4 |
| Aps. visina | 145 m |
| Površina | 52,09[1] km2 |
.svg)  Noginsk Noginsk na karti Rusije | |
| Ostali podaci | |
| Gradonačelnik | Vladimir Hvatov |
| Poštanski broj | 142400 |
| Pozivni broj | +7 49651 |
| OKATO kod | 46239501 |
| Veb-sajt | |
| www.gorod-noginsk.ru | |
.png)
Noginsk (rus. Ногинск) grad je u Rusiji u Moskovskoj oblasti. Nalazi se na reci Kljazmi, 68 kilometara istočno od Moskve. Prema popisu stanovništva iz 2010. u gradu je živelo 99.762 stanovnika.
Veliko je središte tekstilne industrije. U njemu su pogoni za preradu pamuka, svile i vune.
Osnovan je 1389. godine kao Rogoži, a grad je kasnije nazvan Bogorodsk, zato što je osnovan na dan Praznika Pokrova Presvete Bogorodice.
Preimenovan je u Noginsk 1930. godine prema komunističkom tekstilnom rukovoditelju Viktoru Pavloviču Noginu.
Danas se koriste oba naziva za ovaj grad. Većina gradskih privrednih subjekata nosi u imenu Bogorodsk:
- Bogorodskaja Pivovarnja (od 1897)
- Bogorodskavtotrans, mesni prevoznik
- Bogorodski Banke, mesni banke
Izgradnja nove auto-puta je u toku. Novi auto-put će u velikoj meri rasteretiti prezagušenu nižnjenovgorodski auto-put, koju uglavnom koriste teška vozila za prevoz tereta na velikim daljinama (EU - Rusija - Kina). Projektovana ruta će ići južnije od postojećeg puta, između nižnjenovgorodskog i novosovihinskog auto-puta. Procenjeno vreme putovanja između Moskve je 20 minuta.
Stanovništvo[uredi | uredi izvor]
Prema preliminarnim podacima sa popisa, u gradu je 2010. živelo 99.762 stanovnika, 17.793 (15,14%) manje nego 2002.
| 1939. | 1959. | 1970. | 1979. | 1989. | 2002. | 2010. |
|---|---|---|---|---|---|---|
| 81.004 | 94.522 | 103.735 | 118.750 | 123.020 | 117.555[2] | 100.072 |
Partnerski gradovi[uredi | uredi izvor]
Galerija[uredi | uredi izvor]
-
Hram Velika Gospojina -
Hram mučenika Konstantina -
Kapela Nikole Mirlikijskog -
Kapela sećanja na Drugi svetski rat -
Torgovi centr «Bogorodski» -
Fontane
.jpg)
Vidi još[uredi | uredi izvor]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ Rosstat. Regionы Rossii. Osnovnыe socialьno-эkonomičeskie pokazateli gorodov. 2010 g.
- ^ Federalьnaя služba gosudarstvennoй statistiki (21. 5. 2004). „Čislennostь naseleniя Rossii, subъektov Rossiйskoй Federacii v sostave federalьnыh okrugov, raйonov, gorodskih poseleniй, selьskih naselёnnыh punktov – raйonnыh centrov i selьskih naselёnnыh punktov s naseleniem 3 tыsяči i bolee čelovek”. Vserossiйskaя perepisь naseleniя 2002 goda (na jeziku: ruski). Federalni zavod za statistiku. Pristupljeno 4. 9. 2012.
