Odnosi Jugoslavije i Etiopije

S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Odnosi Jugoslavija-Etiopija

Etiopija
Jugoslavija
Predsednik Jugoslavije Josip Broz Tito i car Hajle Selasije u Puli.
Josip Broz Tito i car Hajle Selasije u Kopru 1959.
Predsednik Tito na sastanku sa predstavnicima Jugoslavije u Ambasadi Jugoslavije u Adis Abebi 1970.

Odnosi Jugoslavije i Etiopije su bili istorijski spoljni odnosi između Etiopije i SFR Jugoslavije. Obe zemlje su bile među osnivačima Pokreta nesvrstanih. Prvi kontakti između dve zemlje uspostavljeni su u Ujedinjenim nacijama 1947. gde je Jugoslavija podržala etiopske pretenzije na Eritreju (kraj Britanske vojne administracije i uspostavljanje Federacije Etiopije i Eritreje) dok je Etiopija je podržala jugoslovenske pretenzije na Slobodnu teritoriju Trsta.[1] Nakon raskola Tito-Staljin 1948, Jugoslavija se okrenula ka vanblokovskim zemljama i dve zemlje su otvorile svoje ambasade 1955. godine.[1] Formalni diplomatski odnosi uspostavljeni su već 1952. godine.[2] Car Hajle Selasije je bio prvi afrički šef države u zvaničnoj poseti Jugoslaviji 1954. godine.[1] Tada je postao počasni građanin Beograda.

Tokom Titove posete Etiopiji 1970. (deo turneje u Tanzaniju, Zambiju, Etiopiju, Keniju, Sudan, Ujedinjenu Arapsku Republiku i Libiju) predsednik Jugoslavije i car Etiopije razgovarali su o svojim ciljevima u okviru Pokreta nesvrstanih i izrazili zadovoljstvo činjenicom da je završen građanski rat u Nigeriji u kojem je Organizacija afričkog jedinstva igrala istaknutu pozitivnu ulogu.[3] Nakon zbacivanja Etiopskog carstva i cara Hajlea Selasija u državnom udaru 12. septembra 1974. i tokom kasnijeg izbijanja Etiopskog građanskog rata Beograd je doneo brzu odluku da podržavaju nove vlasti već od 1974. u nastojanju da spreči snažiju umešanost SSSR-a koji će svoju podršku pokrenuti tek posle 1977. godine.[4] Sa iniciranjem sovjetske podrške SAD su povećale pritisak na Beograd da zaustavi jugoslovenske transfere Mengistuovom režimu, što je Vašington smatrao direktnim kršenjem Programa uzajamne odbrambene pomoći iz 1951, što je na kraju dovelo do slabljenja uticaja Jugoslavije u Etiopiji pod pritiskom Sovjetskog Saveza.[4]

Kulturna razmena[uredi | uredi izvor]

Dve zemlje su ratifikovale svoj program kulturne saradnje 1965. godine.[5] Jugoslovenska izložba kopija fresaka iz crkve Bogorodice Ljeviške bila je poslata u Adis Abebu 1967. godine.[5] Beograd je 1977. godine organizovao još jednu izložbu jugoslovenske fotografije u Adis Abebi sa preko 100 eksponata koji su predstavljali period Narodnooslobodilačkog rata i socijalističke revolucije tokom Drugog svetskog rata u Jugoslaviji.[5]

U februaru 1988. nedeljnik „Mladina” iz SR Slovenije objavio je izveštaj o jugoslovenskom licemerju u Etiopiji u kojem se navodi da vojno-industrijski kompleks te zemlje pokušava da reši ekonomsku krizu Jugoslavije prodajom oružja pod izgovorom nesvrstane solidarnosti prema zemlji u kojoj je već više od 5 miliona ljudi umrlo od gladi.[4] Nedelju dana kasnije prozvali su Jugoslovenskog sekretara odbrane Branka Mamulu „trgovcem smrću“.[4]

Spisak bilateralnih državnih poseta[uredi | uredi izvor]

Jugoslovenske posete Etiopiji[uredi | uredi izvor]

Etiopske posete Jugoslaviji[uredi | uredi izvor]

  • 20-26. jul 1954: Hajle Selasije[6]
  • 15-24. avgust 1959: Hajle Selasije[6]
  • 2-4. novembar 1963: Hajle Selasije[6]
  • 29. septembar 1964: Hajle Selasije[6]
  • 26-27. oktobar 1966: Hajle Selasije[6]
  • 4-5. jul 1967: Hajle Selasije[6]
  • 23-25. ​​septembar 1968: Hajle Selasije[6]
  • 25-30. jun 1972: Hajle Selasije[6]
  • 30-31. oktobar 1973: Hajle Selasije[6]
  • 7-10. decembar 1978: Mengistu Hajle Marijam[6]

Vidi još[uredi | uredi izvor]

Reference[uredi | uredi izvor]

  1. ^ a b v Savić, Miloš (2018). Etiopska revolucija i smrt Hajla Selasija u jugoslovenskoj spoljnoj politici (1973-1978) (PDF) (Master Thesis). University of Belgrade. Pristupljeno 2. 11. 2020. 
  2. ^ Radina Vučetić; Pol Bets; Radovan Cukić; Ana Sladojević (2017). Tito u Africi: slike solidarnosti (PDF). Museum of Yugoslavia. ISBN 978-86-84811-45-7. 
  3. ^ Milutin Tomanović, ur. (1971). Hronika međunarodnih događaja 1970. Institute of International Politics and Economics. str. 2228. 
  4. ^ a b v g Milorad Lazic (2021). „Arsenal of the Global South: Yugoslavia’s Military Aid to Nonaligned Countries and Liberation Movements”. Nationalities Papers. 49 (3): 428—445. 
  5. ^ a b v Teja Merhar (2019). „International Collaborations in Culture between Yugoslavia and the Countries of the Non-Aligned Movement”. Ur.: Tamara Soban. Southern Constellations: The Poetics of the Non-Aligned (PDF). Museum of Modern Art (Ljubljana). str. 43—70. ISBN 978-961-206-138-8. Arhivirano iz originala (PDF) 12. 06. 2022. g. Pristupljeno 26. 04. 2023. 
  6. ^ a b v g d đ e ž z i j k l lj R. Radonić, Nemanja (2020). Slika Afrike u Jugoslaviji (1945-1991) (PDF) (Doctoral Thesis). University of Belgrade. Pristupljeno 1. 11. 2020. 

Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]

Preuzeto iz „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Односи_Југославије_и_Етиопије&oldid=27784440”