Okrug (Srednja zemlja)
| Okrug | |
|---|---|
| Gospodar prstenova i Hobit | |
| Drugi nazivi | Sûza, Sûzat (Vestron); i Drann (Sindarin) |
| Zemlja | Izmišljena zemlja - Arda |
| Stvaralac | Dž. R. R. Tolkin |
| Vrsta | Centralni region Erijadora |
| Rase | Hobiti |
| Važne lokacije | Majkl Delving, Hobiton, Baklend |
Okrug (engl. The Shire) je region u izmišljenom svetu engleskog pisca Dž. R. R. Tolkin, najbolje opisanog u Gospodaru prstenova i Hobitu. Region se nalazi u Srednjoj zemlji, u centralnom delu Erijadora (regiona između Maglenih planina i Plavih planina). Okrug je gotovo isključivo naseljen Hobitima, bićima niskog rasta i čovekolikog izgleda. Na jezicima izmišljenim od strane Tolkina možemo pronaći i druge nazive za ovaj region, kao što su Sûza[1] ili Sûzat[2] na Vestronu ili pak i Drann na Sindarinu.[3] Tolkin je za stvaranje Okruga bio inspirisana Engleskom i njenim pejzažima, dok su hobiti predstavljali obične Engleze.[4]
Istorija[uredi | uredi izvor]
Okrug je naseljen Hobitima 1601. godine Trećeg doba (1. godina po Okružnom računanju vremena). Oni su bili vođeni braćom Marko i Blanko (inspirisani Hengistom i Horsom, ličnostima iz anglosaksonske mitologije[5]). Hobiti su na početku živeli u dolini reke Anduin (istočno od Maglenih planina) pre nego što su započeli migraciju preko planina u Erijador.
Okrug je zvanično postao deo kraljevstva Artedan kada im je kralj Artedana, dao zvaničnu dozvolu da se nasele na tom područiju ali je postavio hobitima tri uslova: Da priznaju njegovu vrhovnu vlast; Da održavaju puteve unutar Okruga; I da pomažu njegovim kuririma. Hobiti su se tako smatrali podanicima kralja, čak su i slali odrede strelaca u borbu protiv kraljevstva Angmar. Nakon pada svih kraljevstava Arnora, Okrug je ostao mali nezavisan region kojim su upravljali i mirno živeli hobiti. Narod Okruga je nakon pada Artedana izabrao Thain-a kao naslednu titulu i kao vršioca dužnosti kralja, ta titula je pripala Oldbakovima ali je kasnije prešla Tukovima. Važno je napomenuti da ova titula ima gotovo isključivo ceremonijalni značaj, jedino zaduženje koje je ova titula nosila jeste komanda „hobita pod oružijem” (vrsta milicije Okruga).
Mala veličina i neupadnost Okruga je doprinela njegovom preživljavanju. Pored toga Okrug je čuvan od strane Dunadana (naroda propalog kraljevstva Arnor). Jedini stranci koji su ulazili u Okrug jesu patuljci koji su putovali ka Plavim planinama i vilenjaci koji su putovali ka Lindonu i Sivim Lukama.
Miran život hobita je poremećen nakon odlaska Bilba Baginsa sa patuljcima i Gandalfom, 1341. godine po Okružnom računanju vremena, u borbu sa zmajem, nakon čega se vratio sa velikim bogatstvom i Jedinstvenim prstenom, ovi događaji su opisani u Hobitu. I kasnije tokom rata za prsten i avantura Froda Baginsa i družine, 1418—1420. godine po okružnom računanju vremena, opisanih u Gospodaru prstenova. Tokom ovog rata Okrug biva razoren i industrijalizovan od strane razbojnika pod vođstvom Sarumana, ali razbojnici su poraženi od strane hobita na čelu sa Frodom, Semom, Veselim i Pipinom. Nakon što Aragorn II Elesar postaje kralj novog ujedinjenog kraljevstva Gondora i Arnora, u koji biva uključen i Okrug (Bakland biva zvanično uključen u Okrug). Aragorn hobitima kraljevskim dekretom daje veliku autonomiju i svim ljudima zabranjuje ulazak u Okrug.
Geografija[uredi | uredi izvor]
Prema Tolkinu, Okrug se prostirao 40 liga (193 km[6]) pravcem istok-zapad, od Dalekih brda na zapadu do Brendivajnskog mosta na istoku i 50 liga (241 km) pravcem sever-jug, od severnih vresišta do močvara na jugu.[7] Ovo je potvrđeno od strane Tolkina u eseju o Gospodaru prstenova, koji govori da Okrug ima površinu od 47 000 km².[8]
Okrug je podeljen na četiri Četvrti (engl. Farthings). Regioni Baklenda i Vestmarha su zvanično pripojeni Okrugu nakon rata za prsten, iako su mnogo pre toga bili nastanjeni hobitima.[7]
Okrug je opisan kao mala, ali lepa, idilična i veoma plodna zemlja, puna zelenila sa vrlo razvijenom poljoprivredom i veoma je voljena od svojih stanovnika. Pejzaž je uključivao i male ali česte delove prekrivene šumom. Tolkin je u svojim pisanjima bio veoma inspirisan klasičnim engleskim pejzažom.
Vidi još[uredi | uredi izvor]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ The Return of the King, Appendix F
- ^ Tolkien, The Peoples of Middle-earth, Vol. XII of The History of Middle-earth. str. 45.
- ^ Vinyar Tengwar #31. str. 21-2
- ^ Letters, no. 294.
- ^ Tom Shippey , The Road to Middle-earth, Houghton Mifflin, ch. 4, § 'Maps and Names'. 2003. ISBN 978-0-618-25760-7. str. 102.
- ^ Tolkien takes a league to be 3 miles, see Unfinished Tales, The Disaster of the Gladden Fields, Appendix on Númenórean Measure.
- ^ a b The Fellowship of the Ring, Prologue
- ^ Guide to the Names, entry on "Farthing".
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Tolkien, John Ronald Reuel (2004) [1954-5]. The Lord of the Rings (2004 single-volume izd.). London: HarperCollins. ISBN 978-0-00-718236-7..
- Tolkien, J. R. R. (1937), Anderson, Douglas A., ur., The Annotated Hobbit, Boston: Houghton Mifflin (objavljeno 2002), ISBN 0-618-13470-0
