Osvajači olimpijskih medalja u skeletonu
Kao jedan od najstarijih sportova tog tipa skeleton je bio dva puta u programu Zimskih olimpijskih igara 1928. i Zimskih olimpijskih igara 1948. oba puta u Sankt Moricu, da bi kasnije bio istisnut od strane popularnijih boba i sankanja. Na ZOI se skeleton vratio na 2002. u Solt Lejk Sitiju i od tada je standardno u programu. Osvajači olimpijskih medalja u muškoj i ženskoj konkurenciji prikazani su sledećim tabelama:
Muškarci[uredi | uredi izvor]
| Olimpijske igre | 
|
Rezultat | 
|
Rezultat | 
|
Rezultat |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Sankt Moric 1928. | Dženison Hiton.svg){kind=small} SAD
|
3:01.8 | Džon Hiton SAD
|
3:02.8 | Dejvid Karnegi Ujedinjeno Kraljevstvo
|
3:05.1 |
| Sankt Moric 1948. | Nino Bibija Italija
|
5:23.2 | Džon Hiton SAD
|
5:24.6 | Džon Kramond Ujedinjeno Kraljevstvo
|
5.25.1 |
| Solt Lejk Siti 2002. | Džimi Šea SAD
|
1:41.96 | Martin Retl Austrija
|
1:42.01 | Gregor Šteli Švajcarska
|
1:42.15 |
| Torino 2006. | Daf Gibson Kanada
|
1:55.88 | Džef Pejn Kanada
|
1:56.14 | Gregor Šteli Švajcarska
|
1:56.80 |
| Vankuver 2010. | Džon Montgomeri Kanada |
3:29,73 | Martins Dukurs Letonija |
3:29,80 | Aleksandar Tretjakov Rusija |
3:30,75 |
| Soči 2014.[1] detalji |
Aleksandar Tretjakov Rusija |
3:44.29 | Martins Dukurs Letonija |
3:45,10 | Metju Antoan Sjedinjene Američke Države |
3:47,26 |
| Pjongčang 2018. | Jun Sun-Bin KOR
|
3.20.55 | Nikita Tregubov OSR
|
3.22.18 | Dominik Parsons Ujedinjeno Kraljevstvo
|
3.22.20 |
Bilans medalja kod muškaraca[uredi | uredi izvor]
Stanje posle ZOI 2014.
| Država | |
|
|
| |
|---|---|---|---|---|---|
| 1. | SAD |
2 | 2 | 1 | 5 |
| 2. | Kanada |
2 | 1 | - | 3 |
| 3. | Rusija |
1 | - | 1 | 2 |
| 4. | Italija |
1 | - | - | 1 |
| 5. | Letonija |
- | 2 | - | 2 |
| 6. | Austrija |
- | 1 | - | 1 |
| 7. | Ujedinjeno Kraljevstvo |
- | - | 2 | 2 |
| Švajcarska |
- | - | 2 | 2 | |
| Ukupno {8} | 6 | 6 | 6 | 18 |
Žene[uredi | uredi izvor]
| Olimpijske igre |
|
Rezultat |
|
Rezultat |
|
Rezultat |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Solt Lejk Siti 2002. | Tristan Gejl SAD
|
1:45,11 | Lija En Parsli SAD
|
1:45,21 | Aleks Kumber Ujedinjeno Kraljevstvo
|
1:45,37 |
| Torino 2006. | Maja Pedersen Bjeri Švajcarska
|
1:59,83 | Šeli Rudman Ujedinjeno Kraljevstvo
|
2:01,06 | Melisa Holingsvort-Ričards Kanada
|
2:01,41 |
| Vankuver 2010. | Ejmi Vilijams Ujedinjeno Kraljevstvo |
3:35,64 | Kerstin Simkovjak Nemačka |
3:36,20 | Anja Huber Nemačka |
3:36,36 |
| Soči 2014.[2] detalji |
Lizi Jarnold Ujedinjeno Kraljevstvo |
3:52.89 | Noel Pajkus-Pejs Sjedinjene Američke Države |
3:53.86 | Jelena Nikitina Rusija |
3:54.30 |
Bilans medalja, žene[uredi | uredi izvor]
| Država | Zlato | Srebro | Bronza | Ukupno | |
|---|---|---|---|---|---|
| 1. | Ujedinjeno Kraljevstvo |
2 | 1 | 1 | 4 |
| 2. | SAD |
1 | 2 | - | 3 |
| 3. | Švajcarska |
1 | - | - | 1 |
| 4. | Nemačka |
- | 1 | 1 | 3 |
| 5. | Kanada |
- | - | 1 | 1 |
| Rusija |
- | - | 1 | 1 | |
| Ukupno (6) | 4 | 4 | 4 | 12 |
Vidi još[uredi | uredi izvor]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ Zlatnu medalju osvojio je Aleksandar Tretjakov, medalja mu je bila nakratko oduzeta zbog sumnje na doping, međutim Sud za sportsku arbitražu je kasnije preinačio ovu odluku.
- ^ Bronzanu medalju osvojila je Jelena Nikitina, medalja joj je bila nakratko oduzeta zbog sumnje na doping, međutim Sud za sportsku arbitražu je kasnije preinačio ovu odluku.
