Pergamski muzej u Berlinu
| Pergamski muzej | |
|---|---|
| Pergamonmuseum | |
 Pergamski muzej u Berlinu | |
| Osnivanje | 1910. |
| Lokacija | Berlin Nemačka |
| Vrsta | arheološki muzej |
| Kolekcija | Bliski istok, islamska umetnost, antika |
| Posetioci | 1,1 milion (2007.) |
| Prevoz | Friedrichstraße   |
| Adresa | Pergamonmuseum, 10117 Berlin, Deutschland |
| Veb-sajt | Pergamski muzej |
Pergamski muzej (nem. Pergamonmuseum) smešten je na Muzejskom ostrvu u Berlinu. Zgradu su projektovali Alfred Mesel i Ludvig Hofman, a građena je u rasponu od dvadeset godina, od 1910. do 1930. U Pergamskom muzeju nalaze se monumentalne građevine poput Pergamskog žrtvenika, Vavilonske kapije boginje Ištar i rekonstruisane tržničke kapije iz Mileta, kao i ruševine pronađene u Anadoliji i fasada omejadske palate el-Mušata.
Muzej je podeljen na zbirku antikviteta, muzej Bliskog istoka i muzej islamske umetnosti. Svake godine poseti ga oko 1.135.000 ljudi, što ga čini najposećenijim umetničkim muzejem u Nemačkoj (2007) i jednim od najvećih muzeja u zemlji.
Nastanak[uredi | uredi izvor]
Kada je 1904. otvoren Muzej cara Fridriha na Muzejskom ostrvu (danas Bodeov muzej), bilo je jasno da objekat nije dovoljno velik da bi mogao da ugosti sva umetnička i arheološka blaga koja su otkrivena pod nemačkim nadzorom. U to vreme trajala su iskopavanja u oblasti drevnog Vavilona, Uruka, Asura, Mileta, Priena i starog Egipta, a predmeti sa ovih lokacija nisu mogli biti pravilno prikazani u okviru postojećeg nemačkog muzejskog sistema. Vilhelm fon Bode, direktor Muzeja cara Fridriha, inicirao je planove za izgradnju novog muzeja u blizini, koji će sadržati drevnu arhitekturu, nemačku post-antičku umetnost i umetnost Bliskog istoka i islama.
Alfred Mesel započeo je dizajn velike trokrilne zgrade 1906. godine. Nakon njegove smrti 1909, njegov prijatelj Ludvig Hofman preuzeo je projekat, a izgradnja je započela 1910, nastavljajući se za vreme Prvog svetskog rata (1918) i velike inflacije tokom 1920. Završena zgrada otvorena je 1930. godine.
Pergamski muzej bio je ozbiljno oštećen tokom vazdušnih napada na Berlin krajem Drugog svetskog rata. Mnogi izloženi predmeti bili su smešteni na sigurno, a neki od velikih eksponata zazidani su radi zaštite. Crvena armija je 1945. godine prikupila sve prenosive muzejske predmete, bilo kao ratni plen ili kako bi ih spasila od pljačke i požara koji su tada besnili u Berlinu. Tek 1958. većina objekata se vratila u Istočnu Nemačku. Značajni delovi kolekcije još uvek su u Rusiji. Neki predmeti se trenutno čuvaju u Puškinovom muzeju u Moskvi i muzeju Ermitaž u Sankt Peterburgu. Povratak ovih predmeta uređen je sporazumom između Nemačke i Rusije, ali od juna 2003. godine blokiran je ruskim zakonima o restituciji.
Eksponati[uredi | uredi izvor]
.jpg)
Među umetničkim delima koje muzej prikazuje su:
- Pergamski žrtvenik
- Tržišna kapija iz Mileta
- Ištarina kapija i Staza procesije, Vavilon
- Fasada palate el-Mušata
- Majsnerov odlomak Epa o Gilgamešu.
Antička kolekcija[uredi | uredi izvor]
Zbirka potiče od brandenburških kraljevića, koji su prikupljali antičke predmete; zbirka je započela prikupljanjem kolekcije rimskog arheologa od 1698. godine. Prvo je (delimično) postala dostupna javnosti 1830. godine, kada je otvoren Stari muzej. Kolekcija se uveliko proširila iskopavanjima u Olimpiji, Samosu, Pergamu, Miletu, Prienu, Magneziji, Kipru i Didimu.
Ova zbirka je podeljena između Pergamskog muzeja i Starog muzeja. Kolekcija sadrži skulpture od arhajskog do helenističkog doba kao i umetnička dela iz grčke i rimske antike: arhitekturu, skulpture, natpise, mozaike, bronzani nakit i keramiku.
Glavni eksponati su Pergamski žrtvenik iz II veka pre nove ere, sa 113 m dugim skulpturalnim frizom koji prikazuje borbu bogova i džinova, i kapije Mileta iz rimske antike.
Budući da je Nemačka podeljena posle Drugog svetskog rata, tako je i zbirka podeljena zajedno sa njom. Pergamski muzej ponovo je otvoren 1959. godine u Istočnom Berlinu, dok je ono što je ostalo u Zapadnom Berlinu bilo izloženo u zamku Šarlotenburgu.
Muzej islamske umetnosti[uredi | uredi izvor]
Kada je 1904. otvoren Bodeov muzej, tada je nastao i odeljak za islamsku umetnost, koji je kasnije uključen u Pergamski muzej (1950).
Pored islamskih umetničkih dela iz perioda od 8. do 19. veka, u rasponu od Španije do Indije, glavna atrakcija je fasada palate el-Mušata, koja potiče od nedovršene ranoislamske pustinjske palate koja se nalazi južno od Amana u današnjem Jordanu. Bio je to poklon osmanskog sultana Abdula Hamida II nemačkom caru Vilhelmu II. U Jordanu su i dalje delovi istočnog dela fasade i ruševine palate.
Druga jedinstvena izložba je Alepska soba. U ovom delu muzeja nalazi se recepcija brokerske kuće u Alepu u Siriji, koja je puštena u rad tokom osmanskog perioda.[1]
Muzej islamske umetnosti takođe redovno ugošćuje privremene izložbe savremene umetnosti iz islamskog sveta, poput Turskog zadovoljstva 2008. (savremeni turski dizajn) i Nakša (Uloga roda u iranskoj umetnosti i društvu).
Tokom 2008. godine deo Keirove zbirke Edmunda de Ungera, nekada smeštene u njegovoj kući u Hamu, Engleska, dat je na dugoročni zajam muzeju u početnom periodu od 15 godina. Kao jedna od najvažnijih posleratnih privatnih zbirki islamske umetnosti, ona pokriva ceo islamski svet od srednjovekovnog perioda do osamnaestog veka i sadrži tepihe, tekstil, rukopise, ukrašene korice knjiga, keramiku, metalne predmete i predmete od kristala.
Muzej Bliskog istoka[uredi | uredi izvor]
Izložba muzeja Bliskog istoka prikazuje predmete koje su pronašli nemački arheolozi sa područja asirske, sumerske i vavilonske kulture. Pored toga, u muzeju se nalaze istorijske zgrade, reljefi i manji kulturni predmeti i nakit.
Glavne atrakcije su Ištarina kapija i Staza procesije iz Vavilona, zajedno sa fasadom prestone dvorane Nabukodonosora II. U muzeju se takođe nalazi Majsnerov odlomak Epa o Gilgamešu.
Planovi[uredi | uredi izvor]
Opsežni plan uređenja Muzejskog ostrva uključuje proširenje Pergamskog muzeja i njegovo spajanje sa Novim muzejem, Bodeovim muzejem, Starom nacionalnom galerijom i novim centrom za posetioce, galerijom Džejms Simon.
Na arhitektonskom konkursu 2000. godine pobedio je Osvald Matijas Ungers iz Kelna. Pergamski muzej biće preuređen u skladu sa njegovim planom, koji kontroverzno predlaže velike izmene na građevinama koje su nepromenjene od 1930. godine. Sadašnja ulazna zgrada na Sudu časti biće zamenjena četvrtim krilom i podzemno šetalište (Arheološka promenada) povezivaće četiri od pet muzeja.[2]
Od kraja septembra 2014. muzej je delimično zatvoren radi obnove. Dvorana u kojoj se nalazi Pergamski žrtvenik ostaće zatvorena za javnost. Prvobitno je ponovno otvaranje zakazano za 2019.[3] U novembru 2016. otkriveno je da obnova neće biti završena pre 2023. godine, a procenjeni troškovi projekta gotovo će se udvostručiti na 477 miliona eura. Otkrivene su dve pumpe izgrađene u zemlji tokom inicijalne gradnje između 1910. i 1930. uzrokujući sve veće troškove i kašnjenja. Najmanje 60 miliona evra povećanih troškova direktno je posledica činjenice da su troškovi izgradnje porasli od prvobitne procene pre 10 godina. Takođe je najavljeno da će se sagraditi privremeni izložbeni prostor nasuprot muzejskog ostrva, nedaleko od Pergamskog muzeja. U njemu će se nalaziti panorama drevnog grada, u izvedbi berlinskog umetnika Jadegara Asisija, 3D rekonstrukcija čuvenog žrtvenika iz Pergama koju će kreirati Fraunhofer institut za istraživanje računarske grafike, kao i delova oltara, uključujući friz iz Telefosa. Privremena zgrada trebalo bi da bude otvorena 2018. godine.[4][5]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ Annette Hagedorn "Aleppo Room" in Discover Islamicart Art. Place: Museum With No Frontiers, 2010.[1]
- ^ Masterplan Museumsinsel - A Projection into the Future "Pergamonmuseum" [2]
- ^ Alexander Forbes "Berlin’s Pergamon Museum to Close until 2019, Joining Neue Nationalgalerie in Renovations" in "artnet news" on 19. February 2014. [3]
- ^ Stefan Dege "Berlin's Pergamon Museum will spend next eight years without its famous altar" at "Deutsche Welle" on 10. November 2016. [4]
- ^ Catherine Hickley "Berlin to build temporary exhibition space amid Pergamon Museum delays" in "The Art Newspaper" on 9. November 2016. „Archived copy”. Arhivirano iz originala 2016-11-12. g. Pristupljeno 2016-12-04.
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Haase, Claus-Peter (2007), A Collector's Fortune: Islamic Art from the Collection of Edmund de Unger, Hirmer Publishers, ISBN 978-3-7774-4085-9, izdavač Chicago University Press
- Bilsel, Can (2012), Antiquity on Display: Regimes of the Authentic in Berlin's Pergamon Museum, Oxford University Press, ISBN 978-0-1995-7055-3
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
| Međunarodne | |
|---|---|
| Državne | |
| Geografske | |
| Umetničke | |
| Ljudi | |
| Ostale | |
