Pređi na sadržaj

Perint

Koordinate: 40° 58′ 15″ S; 27° 57′ 16″ I / 40.97089° S; 27.95454° I / 40.97089; 27.95454
S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Perint
grč. Πέρινθος
Administrativni podaci
Osnovan603. p. n. e.
Stanovništvo‍
Geografske karakteristike
Koordinate40° 58′ 15″ S; 27° 57′ 16″ I / 40.97089° S; 27.95454° I / 40.97089; 27.95454

Perint (grč. Περινθος) je drevni antički i srednjovekovni grad na severnoj obali Propontide. Tokom razdoblja vizantijske vlasti nosio je naziv Herakleja (grč. Ἡράκλεια).

Istorija

[uredi | uredi izvor]

Perint su osnovali stanovnici Samosa oko 603. p. n. e.[1][2] Pošto je severna Propontida bila megarska kolonizaciona zona, osnivanje samoske kolonije dovelo je do rata.

U 6. veku p. n. e. zemlje Perinta su napali Peoni, koji su porazili lokalnu vojsku i opsedali grad [3]. Godine 513. p. n. e. njihov otpor savladao je satrap Megabaz.

U 5. veku p. n. e. bio deo Delskog pomorskog saveza, prema spisku iz 452. p. n. e. plaćao je godišnji foros od 10 talanata. Ostao je veran Atinjanima do kraja Peloponeskog rata, 410. p. n. e. pustio trupe Alkibijada [4].

Krajem 5. veka p. n. e. Hipokrat je u Perintu zabeležio epidemiju neke vrste groznice, čiji je jedan od simptoma bio jak kašalj [5].

Godine 377. p.n.e. postao je deo Druge atinske pomorske unije, 365-359. p. n. e. učestvovao u ratu Atinjana sa tračkim kraljevima Kotijem i Kersobleptom [6]. Tokom savezničkog rata, verovatno je napustio uniju zajedno sa Vizantijom; godine 352. p. n. e. vratio u savez sa Atinom zbog pretnje Filipa II Makedonskog. Godine 340-339. p. n. e. je preživeo makedonsku opsadu.

Godine 338. p. n. e. postao je deo Helenske unije. Za vreme vladavine Aleksandra i njegovih naslednika zadržala je autonomiju, zatim se ujedinila u jednu zajednicu sa Vizantijom. Godine 202-196. p. n. e. je zarobljen od strane Filipa V Makedonskog [7].

Nakon toga, ušao je u sastav rimske provincije Makedonije, 72. p. n. e. ga je opsedao Mitridat. U doba Rimskog carstva, to je bila rezidencija prokuratora, posle Trajana - legata Avgusta propretora, koji je vladao Trakijom [8].

Godine 18. Germanik je prošao kroz Perint u misiji na Istoku. Kao rezultat građanskog rata 193-197, u kojem je Vizantija podržala Pesceniju Niger, Perint je lišen statusa grada. 275. godine, na putu iz Perinta za Vizantiju, poginuo je car Aurelijan.

U 2. veku Glicerija Iraklijeva je stradala u Perintu.

Herakleja

[uredi | uredi izvor]

Krajem 3. veka, drevni Perint je preimenovan u Herakleju (Heraklija), verovatno u čast Maksimijana Herkulija, postavši administrativni centar provincije Evrope, a kasnije su učinjeni i pokušaji da se ime grada poveže sa drevnim herojem Heraklom.[9].

U pogledu crkvenog uređenja, Herakleja je bila centar episkopije, a od 4. veka i mitropolije, pod čijom jurisdikcijom je bila i episkopija u obližnjem Vizantionu (potonji Carigrad).[10] Prema Prokopiju Cezarejskom (6. vek), Herakleja-Perint se ranije „smatrala za prvi grad Evrope, a sada mu je dato drugo mesto posle Konstantinopolja“. Grad je u međuvremenu opadadao, sve do Justinijana, pošto su akvadukti pali u zapuštenost, pa ih je pomenuti car obnovio.[11]

Grad je zadržao dvostruko ime do kraja vizantijskog perioda, a nakon osmanskog osvajanja zvao se Eski Eregli, dok je ime je Marmara Ereglisi.[12]

Reference

[uredi | uredi izvor]
  1. ^ Ptolemy (AD 87–150), SAGE Publications, Inc., 2010, Pristupljeno 2022-10-05 
  2. ^ Dubya Anabasis : Xenophon and the Iraq War, Duckworth Overlook, Pristupljeno 2022-10-05 
  3. ^ Pliny; Detlefsen, D (1866). Naturalis historia. D. Detlefsen recensuit. Berolini: Apud Weidmannos. 
  4. ^ Griffiths, Jane (2006-02-23), Amplifying Memory: The Bibliotheca Historica of Diodorus Siculus, Oxford University Press, str. 38—55, Pristupljeno 2022-10-05 
  5. ^ Alcock, Susan E.; Dey, Hendrik W.; Parker, Grant (2001). „RICHARD J. A. TALBERT (ed.), BARRINGTON ATLAS OF THE GREEK AND ROMAN WORLD (Princeton University Press, Princeton)”. Journal of Roman Archaeology. 14: 454—461. ISSN 1047-7594. doi:10.1017/s1047759400020067. 
  6. ^ Poblome, Jeroen; Malfitana, Daniele; Lund, John (2012-10-26), Pottery, Roman Empire, John Wiley & Sons, Inc., Pristupljeno 2022-10-05 
  7. ^ Brandstäter (1854-12-01). „Anthol. Gr. und Plutarch”. Philologus. 9 (1-4): 678—678. ISSN 2196-7008. doi:10.1524/phil.1854.9.14.678. 
  8. ^ Tau. (1856-08-02). „Dictionary of greek and roman geography, edited by William Smith, LL.D.”. Notes and Queries. s2-II (31): 86—86. ISSN 1471-6941. doi:10.1093/nq/s2-ii.31.86a. 
  9. ^ Procopius and His Protagonists, BRILL, 2021-11-25, str. 355—373, Pristupljeno 2022-10-05 
  10. ^ Meyendorff 1989.
  11. ^ „Tzetzes”. Der Neue Pauly. Pristupljeno 2022-10-05. 
  12. ^ „Marmara Ereğlisi”. www.uni-heidelberg.de. Pristupljeno 2022-10-05. 

Literatura

[uredi | uredi izvor]
Preuzeto iz „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Перинт&oldid=27845672”