Pređi na sadržaj

Ranko Pejić

S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Ranko Pejić
Ranko Pejić
Lični podaci
Datum rođenja(1940-11-10)10. novembar 1940.
Mesto rođenjaLozna kod Banovića, Kraljevina Jugoslavija
Datum smrti23. oktobar 2013.(2013-10-23) (72 god.)
Mesto smrtiBanja Luka, Republika Srpska
Bosna i Hercegovina
Naučni rad
Poljeistorija
Poznat poSrbi na Ozrenu i Vozući: život i stradanja

Ranko Pejić (Lozna kod Banovića, 10. novembar 1940 — Banja Luka, 23. oktobar 2013) bio je srpski istoričar i dugogodišnji profesor Univerziteta u Banjoj Luci.

Biografija

[uredi | uredi izvor]

Ranko je rođen 10. novembra 1940. godine u selu Lozna pored Banovića. U Loznoj je završio prva četiri razreda osnovne škole, a ostale četiri u Zavidovićima. Prvi razred gimnazije je završio vandredno.[1][2]

Učiteljsku školu u Derventi je završio 1965. godine, a prvo radno mjesto kao učitelja mu je bilo u banovićkom selu Željova. Pedagošku akademiju u Mostaru je vandredno zavšio 1974. godine na grupi istorija i geografija. Ove predmete je predavao u osnovnim školama u Banovićima i Treštenici.[1][2]

Na Filozofskom fakulteta u Novom Sadu je vandredno diplomirao 1978. godine, na odsjeku za istoriju, nakon čega je taj predmet predavao u srednjoškolskom centru u Banovićima. Magistrirao je na Fakultetu političkih nauka u Beogradu 1985. godine sa temom „Narodno vijeće i narodne vlade Bosne i Hercegovine u novembra i decembru 1918. godine”, a doktorirao je 1991. godine na novosadskom Filozofskom fakultetu odbranom disertacije „Nastava istorije u Bosni i Hercegovini za vrijeme Austrougarske uprave”.[1][2]

Živio je u Banjoj Luci i predavao na Filozofskom fakultetu metodiku nastave istorije. Bio je predsjednik Društva istoričara Republike Srpske od 1996. i pomoćnim ministra prosvjete za više i visoko obrazovanje u Vladi Republike Srpske od 2001. do 2004.[1][2]

Bibliografija

[uredi | uredi izvor]

Pored navedenog magistarskog rada i doktorske disertacije Ranko Pejić je bio autor više naučnih i stručnih radova.[1]

Naučni radovi

[uredi | uredi izvor]
  • „Stradanje Jevreja u Zavidovićima od 1941. do 1942. godine”, 1997.
  • „Stavovi bosansko-hercegovačkih stranaka i grupa prema državno-pravnom i političkom uređenju Kraljevine Srba, Hrvata i Slovenaca”, 1999.
  • „Asocijacije u nastavi istorije”, 2000.
  • „Istorija na početku novog milenijuma”, 2001.
  • „Didaktičko-naučni pristup istoriji XX vijeka”, 2003.
  • „Položaj nastave istorije u Republici Srpskoj”, 2005.
  • „Bosansko-hercegovački ustanak 1875. godine u hrvatskim i bošnjačkim udžbenicima”, 2005.

Stručni radovi

[uredi | uredi izvor]
  • „Ciljevi i zadaci nastave istorije u savremenim uslovima”, 2001.
  • „Zajednička jezgra u nastavi istorije”, 2004.

Knjige i udžbenici

[uredi | uredi izvor]
  • „Srbi na Ozrenu i Vozući: život i stradanja”, 1998.
  • „Metodika i nastava istorije u Bosni i Hercegovini za vrijeme Austrougarske uprave”, 2003.
  • „Ideja o jugoslovenskom zajedništvu u Bosni i Hercegovini”, 2005.
  • „Udžbenik istorije za V razred osnovne škole (Istorija starog vijeka)”, 1998.
  • „Udžbenik istorije za VIII razred osnovne škole Republike Srpske”, 1998.
  • „Udžbenik istorije za I razred gimnazije Republike Srpske”, 2002.
  • „Udžbenik istorije za IX razred osnovne škole Republike Srpske”, 2002.
  • „Udžbenik istorije za VI razred osnovne škole Republike Srpske”, 2003.
  • „Istorija za I razred srednjih stručnih škola — III stepen Republike Srpske”, 2003.
  • „Poznavanje društva (koautor — istorijski dio)”, 2002.
  • „Istorije za I razred srednjih stručnih škola — IV stepen Republike Srpske”, 2004.

Vidi još

[uredi | uredi izvor]

Reference

[uredi | uredi izvor]
  1. ^ a b v g d „Biografski podaci o kandidatu” (PDF). unibl.org/ (na jeziku: srpski). Pristupljeno 4. 4. 2016. 
  2. ^ a b v g „Preminuo profesor banjalučkog Univerziteta Ranko Pejić”. www.frontal.ba/ (na jeziku: srpski). Pristupljeno 4. 4. 2016. 

Spoljašne veze

[uredi | uredi izvor]