Ranko Pejić
Ovaj članak je siroče zato što nijedan članak ne vodi ka njemu. Ako možete, dodajte veze ka ovom članku u relevantnim člancima Pogledajte kako se menja strana za pomoć, ili stranu za razgovor. Uklonite ovu poruku kada završite. (oktobar 2024) |
Ranko Pejić | |
---|---|
Lični podaci | |
Datum rođenja | 10. novembar 1940. |
Mesto rođenja | Lozna kod Banovića, Kraljevina Jugoslavija |
Datum smrti | 23. oktobar 2013.72 god.) ( |
Mesto smrti | Banja Luka, Republika Srpska Bosna i Hercegovina |
Naučni rad | |
Polje | istorija |
Poznat po | Srbi na Ozrenu i Vozući: život i stradanja |
Ranko Pejić (Lozna kod Banovića, 10. novembar 1940 — Banja Luka, 23. oktobar 2013) bio je srpski istoričar i dugogodišnji profesor Univerziteta u Banjoj Luci.
Biografija
[uredi | uredi izvor]Ranko je rođen 10. novembra 1940. godine u selu Lozna pored Banovića. U Loznoj je završio prva četiri razreda osnovne škole, a ostale četiri u Zavidovićima. Prvi razred gimnazije je završio vandredno.[1][2]
Učiteljsku školu u Derventi je završio 1965. godine, a prvo radno mjesto kao učitelja mu je bilo u banovićkom selu Željova. Pedagošku akademiju u Mostaru je vandredno zavšio 1974. godine na grupi istorija i geografija. Ove predmete je predavao u osnovnim školama u Banovićima i Treštenici.[1][2]
Na Filozofskom fakulteta u Novom Sadu je vandredno diplomirao 1978. godine, na odsjeku za istoriju, nakon čega je taj predmet predavao u srednjoškolskom centru u Banovićima. Magistrirao je na Fakultetu političkih nauka u Beogradu 1985. godine sa temom „Narodno vijeće i narodne vlade Bosne i Hercegovine u novembra i decembru 1918. godine”, a doktorirao je 1991. godine na novosadskom Filozofskom fakultetu odbranom disertacije „Nastava istorije u Bosni i Hercegovini za vrijeme Austrougarske uprave”.[1][2]
Živio je u Banjoj Luci i predavao na Filozofskom fakultetu metodiku nastave istorije. Bio je predsjednik Društva istoričara Republike Srpske od 1996. i pomoćnim ministra prosvjete za više i visoko obrazovanje u Vladi Republike Srpske od 2001. do 2004.[1][2]
Bibliografija
[uredi | uredi izvor]Pored navedenog magistarskog rada i doktorske disertacije Ranko Pejić je bio autor više naučnih i stručnih radova.[1]
Naučni radovi
[uredi | uredi izvor]- „Stradanje Jevreja u Zavidovićima od 1941. do 1942. godine”, 1997.
- „Stavovi bosansko-hercegovačkih stranaka i grupa prema državno-pravnom i političkom uređenju Kraljevine Srba, Hrvata i Slovenaca”, 1999.
- „Asocijacije u nastavi istorije”, 2000.
- „Istorija na početku novog milenijuma”, 2001.
- „Didaktičko-naučni pristup istoriji XX vijeka”, 2003.
- „Položaj nastave istorije u Republici Srpskoj”, 2005.
- „Bosansko-hercegovački ustanak 1875. godine u hrvatskim i bošnjačkim udžbenicima”, 2005.
Stručni radovi
[uredi | uredi izvor]- „Ciljevi i zadaci nastave istorije u savremenim uslovima”, 2001.
- „Zajednička jezgra u nastavi istorije”, 2004.
Knjige i udžbenici
[uredi | uredi izvor]- „Srbi na Ozrenu i Vozući: život i stradanja”, 1998.
- „Metodika i nastava istorije u Bosni i Hercegovini za vrijeme Austrougarske uprave”, 2003.
- „Ideja o jugoslovenskom zajedništvu u Bosni i Hercegovini”, 2005.
- „Udžbenik istorije za V razred osnovne škole (Istorija starog vijeka)”, 1998.
- „Udžbenik istorije za VIII razred osnovne škole Republike Srpske”, 1998.
- „Udžbenik istorije za I razred gimnazije Republike Srpske”, 2002.
- „Udžbenik istorije za IX razred osnovne škole Republike Srpske”, 2002.
- „Udžbenik istorije za VI razred osnovne škole Republike Srpske”, 2003.
- „Istorija za I razred srednjih stručnih škola — III stepen Republike Srpske”, 2003.
- „Poznavanje društva (koautor — istorijski dio)”, 2002.
- „Istorije za I razred srednjih stručnih škola — IV stepen Republike Srpske”, 2004.