Rinoliti
| Rinoliti | |
|---|---|
 | |
| Klasifikacija i spoljašnji resursi | |
| Specijalnost | otorinolaringologija |
Rinoliti, nosni konkrementi ili kamenčići (lat. rhinolithiasis - ринолитијаза) su strana tela u nosu koja mogu ostati nezapažena duži vremenski period, a da ne izazovu znatnije tegobe. Najčešće su to manji sekvestri kosti, koagulumi krvi ili sluzi, koji mogu poslužiti kao nukleus (jezgro) oko koga se talože krečne soli iz nosnog sekreta (kalcijum, magnezijum fosfati i karbonati).
Etiopatogeneza[uredi | uredi izvor]
Rinolit su kamenčiži ili strana tela u nosu različite velićine i oblika koji nastaju taloženjem kalcijumovih soli (karbonata i fosfata), oko delova zgusnutog nosnog sekreta, krvnog ugruška ili oko jezgra koji čini ostatak stranog tela ,npr. dugmad, mali klikera, komadići papira ili plastelina, delova igračaka ili seme različitih plodova, koje su najčešće daca, ugurala u nosnu šupljinu.
Klinička slika[uredi | uredi izvor]
U zavisnosti od veličine i izgleda rinolita, koja može biti različita, zavisi i klinička slika. Svojim prisustvom u nosu oni dovode do jednostrane opstrukcije spoljašnjnjih disajnih puteva i remete nornalno disanje. Praćeni su mukopurulentnom, a ponekad i sukrvičavom sekrecijom iz nosa.[1]
Kod nekih pacijenata mogu biti uzrok otežanog ili onemućenog provođenja mirisne supstance do olfaktivne regije, što ima za posledicu konduktivno oštećenja organa mirisa.[2]
Dijagnoza[uredi | uredi izvor]
Dijagnoza se postavlja na osnovu:
- Anamneze, u kojoj pacijent navodi; otežano disanje kroz nos, gubitak osećaja mirisa i pojavu sekreta iz nosa.
- Prednje rinoskopija, na kojoj se vide nosni konkrementi, obično hrapave površine, mrko sive boje, veličine nosne školjke pa i veći.[3]
- Rendgen grafije, na kojoj se oslikava prisustvo rinolita u nosnoj šupljini.[4][5]
Terapija[uredi | uredi izvor]
Lečenje se zasniva se na mehaničkom odstranjenju stranog tela iz nosa, koje je ponekada potrebno zdrobiti pre ekstrakcije (vađenja). Retko se za otstranjenje rinolita primenjuje manja hirurška intervencija.
Nakon ekstrakcije konkrementa dolazi do spontane sanacije lokalnih promena u nosnoj školjci, osim ukoliko nije došlo do perforacije (rascepa) nosne pregrade.
Komplikacije[uredi | uredi izvor]
Moguće komplikacije kamenčića u nosu su:
- Sinuzitis, nastaje kao posledica otežane ili nemoguće drenaže sinusa,
- Perforacija nosne pregrade, koja je kao komplikacija moguća ali retka.
Izvori[uredi | uredi izvor]
- ^ Ugur KS, Vuran O, Ark N, Kurtaran H. Rhinolith: incidental finding during routine physical examination. Cumhuriyet Med J 2011;33:88-92.
- ^ Aktaş D, Özturan O, Çokkeser Y, Kızılay A. Rinolitler. Kulak Burun Boğaz Klinikleri 1999;1:94-97.
- ^ Ghorayeb, Bechara. „Pictures of Rhinolith (Nasal Calculus)”. www.ghorayeb.com. Pristupljeno 14. 1. 2017.
- ^ Larrier D, Dhingra J. Radiology quiz case 1. Rhinolith. Arch Otolaryngol Head Neck Surg 2004;130:1342-1343.
- ^ Yildirim N, Arslanoglu A, Sahan M, et al. Rhinolithiasis: Clinical, radiological, and mineralogical features. Am J Rhinol 2008;22:78–81.
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
- Svaki deseti ima kamen - Večernje Novosti onlajn
| Klasifikacija |
|---|
 | Molimo Vas, obratite pažnju na važno upozorenje u vezi sa temama iz oblasti medicine (zdravlja). |
