Univerzitet u Lajpcigu
Universität Leipzig | |
lat. Alma mater Lipsiensis | |
Moto | Aus Tradition Grenzen überschreiten |
---|---|
Tip | Državni |
Osnivanje | 02.12.1409. |
Rektor | Beate Schücking |
Akademsko osoblje | 3.234 |
Administrativno osoblje | 1.962 |
Broj studenata | 29.459 |
Lokacija | Lajpcig, Nemačka |
Kampus | Urban |
Boje | crvena, siva i svetloplava |
Veb-sajt | www.uni-leipzig.de/ |
Univerzitet u Lajpcigu (nem. Universität Leipzig) se nalazi u Slobodnoj Državi Saksoniji, u Nemačkoj i jedan je od najstarijih univerziteta u Evropi i drugi najstariji Univerzitet u Nemačkoj po uzastopnim godinama postojanja. Osnovan je 2. decembra 1409. od strane Fridrika I i njegovog brata Vilijama II i prvobitno je obuhvatao četiri fakulteta. U slavne studente ovog univerziteta ubrajaju se Gotfrid Vilhelm Lajbnic, Johan Volfgang Gete, Fridrih Niče, Rihard Vagner, Angela Merkel, kao i devet dobitnika Nobelove nagrade.
Istorija
[uredi | uredi izvor]Osnivanje i razvoj do 1900. godine
[uredi | uredi izvor]Univerzitet je napravljen po uzoru na Karlov univerzitet sa kojeg su se profesori nemačkog govornog područja povukli u Lajpcig nakon krize Jana Husa i dekreta iz Kutne Hore. Alma mater Lipsiensis je otvorena 1409. godine, nakon što ju je zvanično izdao papa Aleksandar V u svojoj buli priznanja 9. septembra iste godine. Njen prvi rektor je bio Johanes Oto fon Minsterberg. Od svog osnivanja, Paulinerkirche je služila kao univerzitetska crkva. Posle reformacije crkva i manastirske zgrade su poklonjene Univerzitetu 1544. godine. Kako bi se obezbedilo nezavisno i održivo finansiranje Univerzitet je dobio vlast nad devet sela istočno od Lajpciga. Ovaj status je zadržao skoro 400 godina sve dok u 19. veku nisu sprovedene zemljišne reforme.
Kao i mnogi evropski univerziteti, Univerzitet u Lajpcigu je bio strukturiran u koledže odgovorne za organizovanje smeštaja i kolegijalna predavanja. Među fakultetima u Lajpcigu bili su Mali koledž, Veliki koledž, Crveni koledž (Rotes Kolleg, poznat i kao Novi koledž), koledž Gospe (Frauenkolleg) i Pauliner koledž (Pauliner Kolleg). Postojale su i privatne stambene sale. Koledži su imali jurisdikciju nad svojim članovima. Struktura koledža je kasnije napuštena, a danas su sačuvana samo imena.
Tokom prvih vekova, Univerzitet je rastao sporo i bio je prilično regionalna institucija što se, međutim, promenilo tokom 19. veka kada je postao institucija visokog obrazovanja i istraživanja svetske klase. Krajem 19. veka su u Lajpcigu predavali istaknuti naučnici kao što su Bernhard Vindšajd, jedan od očeva nemačkog građanskog zakonika i Vilhelm Ostvald, koji se smatra osnivačem moderne fizičke hemije.