Pređi na sadržaj

Fahrihan-sultanija (ćerka Murata III)

S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Fahrihan-sultanija
Lični podaci
Datum rođenja1594
Mesto rođenjaIstanbul, Osmansko carstvo
Datum smrtioko 1679 (starost 84–85)
GrobAja Sofija
Porodica
Supružnik
  • Čukadar Ahmed-paša (v. 1615 —  s. 1618)
  • Sofu Bajram-paša (v. 1620 —  s. 1632)
  • Dilaver-paša (v. 1644 —  s. 1656)
PotomstvoMustafa-čelebi
RoditeljiMurat III
DinastijaOsmanska dinastija
sultanija Osmanskog carstva

Fahri(han)-sultanija je bila ćerka Murata III.

Život

[uredi | uredi izvor]

Rođena je krajem vladavine svog oca, 1594. godine[1]. Nakon njegove smrti, nastanila se u Staru palatu sa svojom majkom.

1615. godine udala se za Čukadar Ahmed-pašu, namesnika Mosula. Čukadar Ahmed-paša je pre nje bio oženjen njenom sestrom Fethije-sultanijom, koja je umrla 1614. godine.[2]

Nakon smrti Ahmed-paše 1618. godine, bila je udata za namesnika Bosne Sofu Bajram-pašu.[3]

Nakon smrti Bajram-paše 1632. godine, Fahrihan-sultanija je dugo godina bila udovica[4]. Ponovo se udaje tokom vladavine sultana Ibrahima za vezira Dilaver-pašu. Nakon pašine smrti 1656. godine, po treći put ostaje udovica.

Fahrihan-sultanija je tokom 1661. godine imala sudski spor sa Sulejman-begom, sinom Kara Davut-paše oko podele zemlje. U okotobru 1662. godine napisala je testament gde imenuje svoju sestru Saime-sultaniju za rukovodioca dela njene imovine, dok drugi deo imovine ide njenom sinu Mustafi.[5]

Fahrihan-sultanija je dobila poklone dubrovačkih poliksara kao udovica Diaver-paše 1670. i 1676. godine. Lično se obratila pismom velikom veziru u oktobru 1678. godine kada su je poliksari zaobišli, i kada joj nisu uručeni darovi.[6][7]

Kada je umrla, sahranjena je po sopstvenom zahtevu u grobnici svog oca.[8]

Reference

[uredi | uredi izvor]
  1. ^ Sakaoğlu 2008, str. 218.
  2. ^ Sakaoğlu 2008, str. 217.
  3. ^ Dumas, Juliette (2013). Les perles de nacre du sultanat: Les princesses ottomanes (mi-XVe – mi-XVIIIe siècle). str. 464. 
  4. ^ Ayvansarayî, H.H.; Derin, F.Ç. (1978). Vefeyât-ı selâtîn ve meşâhı̂r-i ricâl. Yayınlar (İstanbul Üniversitesi. Edebiyat Fakültesi). Edebiyat Fakültesi Matbaası. str. 45. 
  5. ^ Kahya, Ozan (2011). „11 numaralı İstanbul Mahkemesi defteri (H.1073) : tahlil ve metin”. str. 219, 303—304. 
  6. ^ Miović, Vesna (2018-05-02). „Per favore della Soltana: moćne osmanske žene i dubrovački diplomati”. Anali Zavoda Za Povijesne Znanosti Hrvatske Akademije Znanosti i Umjetnosti U Dubrovniku (na jeziku: hrvatski). 56 (56/1): 166. ISSN 1330-0598. doi:10.21857/mwo1vczp2ySlobodan pristup. 
  7. ^ Kal'a, Ahmet; Tabakoğlu, Ahmet (1999). İstanbul su külliyâtı: Vakıf su defterleri : İlmühaber 4 (1856–1928). İstanbul Araştırmaları Merkezi. str. 268. 
  8. ^ Uluçay, M. Çağatay (2001). Padişahların kadınları ve kızları [The women and daughters of the sultans] (4. basım izd.). Ankara: Türk Tarih Kurumu Basımevi. ISBN 978-975-437-840-5. OCLC 949604569.