Franjo Hanaman
| Franjo Hanaman | |
|---|---|
 Franjo Hanaman | |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 30. jun 1878. |
| Mesto rođenja | Drenovci, Austrougarska |
| Datum smrti | 23. januar 1941. (62 god.) |
| Mesto smrti | Zagreb, Kraljevina Jugoslavija |
| Obrazovanje | Univerzitet u Beču |
Franjo Hanaman (Drenovci, 30. jun 1878 — Zagreb, 23. januar 1941), hrvatski pronalazač.[1]
Poznati hrvatski hemičar i metalurg, pronalazač prve električne sijalice sa metalnom niti. Posle studija u Beču i Berlinu, i višegodišnje asistenture na Tehničkoj visokoj školi u Beču, došao je za profesora hemijske tehnologije i metalurgije na Tehničkom fakultetu u Zagrebu. Sa svojim saradnikom Aleksandrom Justom unapredio je rasvetnu tehniku i pronašao metodu nitriranja gvožđa gasovitim amonijakom.[2]
Vodio je institut za ispitivanje materijala u tzv. Aero-nautičkom arsenalu u Beču, i bio generalni direktor Jugoslavenske industrije motora d. d. u Zagrebu. Bio je i glavni urednik „Arhiva za kemiju i tehnologiju“.
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ „Hanaman, Franjo | Hrvatska enciklopedija”. enciklopedija.hr. Pristupljeno 2023-01-28.
- ^ Cicvarić, Božo (2019-05-05). „Hrvatski inženjeri: Franjo Hanaman”. European Young Engineers Croatia (na jeziku: hrvatski). Pristupljeno 2023-01-28.
| Međunarodne | |
|---|---|
| Državne | |
