Hajnrih Lav
 |
| Hajnrih Lav | |
|---|---|
 Henrik Lav | |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 1129. |
| Mesto rođenja | Braunšvajg, |
| Datum smrti | 6. avgust 1195. (65/66 god.) |
| Mesto smrti | Braunšvajg, |
| Porodica | |
| Supružnik | Matilda od Engleske, vojvotkinja Saksonije, Klemencija od Ceringena |
| Potomstvo | Oton IV, car Svetog rimskog carstva, Hajnrih V, grof od Palatinata, William of Winchester, Lord of Lüneburg, Gertruda od Bavarske |
| Roditelji | Hajnrih X, vojvoda Bavarske Gertruda od Suplingenburga |
| Dinastija | Velf |
| Vojvoda Saksonije | |
| Prethodnik | Albert Medved |
| Naslednik | Bernhard, grof Anhalta |
| Vojvoda Bavarske | |
| Prethodnik | Henrik II Austrijski |
| Naslednik | Oton I, vojvoda Bavarske |
Hajnrih Lav ili Henrik Lav (1129 — 6. avgust 1195) je bio vojvoda Saksonije (1142—1180) kao Henrik III i vojvoda Bavarske (1156—1180) kao Henrik XII. Član je dinastije Velf. Bio je najmoćniji nemački knez svoga vremena, sve dok ga Fridrih Barbarosa nije lišio oba vojvodstva 1180. godine. Tokom vrhunca svoje vladavine vladao je teritorijama od Severnog i Baltičkog mora na severu do Alpi na jugu, te od Vestfalije na zapadu do Pomeranije na istoku.
Henriku Lavu su vraćena vojvodstva[uredi | uredi izvor]
Rođen je kao sin Henrika Ponosnog, vojvode Bavarske i Saksonije. Majka Gertruda od Suplingenburga je bila jedina ćerka cara Lotara III. Otac Henrika Lava je bio rival Konradu III za krunu. Konrad III je Henrika Ponosnog lišio 1138. i saksonskog i bavarskog vojvodstva. Henrik Ponosni je umro 1139. godine. Konrad je Henriku Lavu vratio 1142. Saksoniju, a Fridrih Barbarosa mu je vratio Bavarsku 1156. godine.
Osnivač Minhena i Libeka[uredi | uredi izvor]
Henrik Lav je osnovao Minhen 1157/1158. i Libek 1159. godine. Osnovao je i razvio Štad, Linburg i Braunšvajg. Braunšvajg je bio njegovo sedište i tu je imao bronzanog lava pred svojim dvorcem. Kasnije je sagradio katedralu blizu tog lava.
Pohodi na Lombardiju[uredi | uredi izvor]
Henrik Lav je podržavao svog rođaka Fridriha Barbarosu u njegovim pokušajima da učvrsti carsku vlast u mnogobrojnim ratovima protiv lombardskog saveza i pape. Nekoliko puta je pomoću saksonskih vitezova preokretao bitke u Barbarosinu korist.
Međutim zbog problema na istočnim granicama Saksonije Henrik Lav je 1174. odbio da se pridruži Barbarosi u ponovnoj invaziji Lombardije (peti pohod na Lombardiju). Nije smatrao da je pohod na Lombardiju vredan truda, čak ni kad mu je Fridrih Barbarosa ponudio bogati Goslar kao nagradu.
Suđenje i kažnjavanje 1180.[uredi | uredi izvor]
Barbarosin pohod na Lombardiju (1174—1176) završio je neuspehom, pa se Barbarosa sa gorčinom setio kako ga Henrik Lav nije pomogao. S druge strane ostali nemački kneževi su bili neprijateljski raspoloženi prema Henriku Lavu, jer je predstavljao najmoćnijeg kneza opasnog po sve susede.
Sudi mu se u odsustvu 1180. na sudu sastavljenom od biskupa i kneževa. Henriku Lavu oduzimaju sve posede, a njega osuđuju. Proglašava se carski zakon iznad tradicionalnog nemačkog zakona posedovanja. Carska vojska je onda napala Saksoniju da bi pokorila rođake Henrika Lava. Henrikovi saveznici su ga napustili, tako da se predao novembra 1181. godine. Proteran je iz Nemačke 1182. na tri godine. Boravio je u Normandiji kod svog tasta engleskog kralja Henrija II. Dopušten mu je povratak 1185, a ponovo je proteran 1188. godine.
Povratak u Saksoniju[uredi | uredi izvor]
Kada je Fridrih Barbarosa otišao u Treći krstaški rat 1189. Henrik Lav se vraća u Saksoniju. Skupio je armiju vernih saveznika i razara bogati grad Bardovik kao kaznu za nelojalnost. U Bardoviku su samo crkve ostale cele. Barbarosin sin car Henrik VI pobeđuje Henrika Lava, a 1194. Henrik Lav i car se mire. Henrik Lav se vraća u Braunšvajg kao vojvoda Braunšvajga i tu sponzoriše umetnost i arhitekturu.
Porodično stablo[uredi | uredi izvor]
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
| Međunarodne | |
|---|---|
| Državne | |
| Umetničke | |
| Ljudi | |
| Ostale | |
