Црни кукурек
| Crni kukurek | |
|---|---|
| |
| crni kukurek | |
| Naučna klasifikacija | |
| Carstvo: | |
| Divizija: | |
| Klasa: | |
| Red: | |
| Porodica: | |
| Pleme: | |
| Rod: | |
| Vrsta: | Helleborus niger L.
|
Crni kukurek (lat. Helleborus niger), koji se još naziva i kukurek božičnjak, vrsta je kukureka.
Podvrste[uredi | uredi izvor]
Poznate su dve podvrste[1]:
- subsp. niger L. ima sjajne, tamnozelene listove, čiji su segmenti rombično-klinasti, a njihovi zupci prilegli. Cvetovi su 6-8 cm u prečniku, sa pet velikih listova koji su beli ili slabo crvenkasti. Raste u Sloveniji i Hrvatskoj.
- subsp. macranthus (Freyn) Schiffner ima mat-plavičastozelene listove, a segmenti su široko lancetasti sa manje-više štrčećim zupcima. Cvetovi su veći nego kod druge podvrste (8-11 cm u prečniku), a veliki listovi crveni. Ovo je endemit južnog Tirola.
Istorija[uredi | uredi izvor]
Za crni kukurek se smatra da je prva biljka čiji se otrov koristio u ratu protiv civila. Naime, tokom 590. p. n. e. tiranin Klisten iz Sikiona je okupio gradove-države u ratu protiv antičkog grada Kira. Grad je bio utvrđen i stanovnici su se dobro branili, sve dok napadačima nije palo na pamet da u reku iz koje se grad snabdevao vodom ubace ovu biljku. Ona sadrži alkaloid elaborin koji izaziva jaku dijareju. Tako je odbrana oslabila i grad je ubrzo pao u ruke agresorima.[2]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ Šilić, Č. 1990. Šumske zeljaste biljke. Zavod za udžbenike i nastavna sredstva: Beograd.
- ^ Politikin zabavnik br. 3099. Datum: 1.7.2011. Članak: „Bacači kuge“, str. 23. Izdaje i štampa: Politika AD. Beograd
