Asteliaceae
| Asteliaceae | |
|---|---|
| |
| Astelia hemichrysa | |
| Naučna klasifikacija | |
| Carstvo: | |
| Divizija: | |
| Klasa: | |
| Red: | |
| Porodica: | Asteliaceae Dumort.
|
| rodovi | |
|
Astelia Banks & Sol. ex R.Br. | |
Asteliaceae je mala familija višegodišnjih monokotiledonih skrivenosemenica, koja postoji u relativno malom broju klasifikacionih sistema. U APG II sistemu, deo je reda Asparagales[1]. Areal rasprostranjenja familije je uglavnom Južna Zemljina hemisfera - Maskarenska ostrva, Nova Gvineja, jugoistočna Australija, Tasmanija, Novi Zeland i ostrva Okeanije, a na severu se rasprostiru do Havaja[2].
Karakteristike familije[2][3]
[uredi | uredi izvor]Biljke ove familije su višegodišnje drvenaste ili zeljaste forme, ponekad epifitske, u većini slučajeva sa izraženim rizomom. Listovi su spiralno raspoređeni, ponekad je prisutna rozeta pri osnovi stabla. Biljke su jednodome ili dvodome. Cvetovi su sakupljeni u cvasti grozdove ili klasove, cvetovi su sitni, sa potcvetnim plodnicima. Plod je bobica (možda čaura kod roda Milligania), seme je sa sluznim trihomama. Osnovni broj hromozoma je x = 8, 30, ?35, a hromozomi su veličine 4-6 µm.
Filogenija i sistematika familije
[uredi | uredi izvor]Filogenetska grana koja je dala savremenu familiju Asteliaceae odvojila se od ostatka reda i srodne familije Hypoxidaceae pre oko 104 miliona godina, a jezgro savremene grupe nastalo je pre oko 92 miliona godina[4]. Sa familijom Hypoxidaceae povezuju je prisustvo flavonola i sluznih kanala, kao i tanak zid endosperma[2].
Familija obuhvata 4 savremena roda[5] sa dvanaestak vrsta. Najbogatiji vrstama je nominotipski rod Astelia.
Literatura
[uredi | uredi izvor]- ^ „An update of the Angiosperm Phylogeny Group classification for the orders and families of flowering plants: APG II”. Botanical Journal of the Linnean Society. 141 (4): 399—436. 2003. doi:10.1046/j.1095-8339.2003.t01-1-00158.x.
- ^ a b v Asteliaceae na serveru MOBOT
- ^ Asteliaceae Arhivirano na sajtu Wayback Machine (25. april 2020) in L. Watson and M.J. Dallwitz (1992 onwards). The families of flowering plants Arhivirano na sajtu Wayback Machine (3. januar 2007): descriptions, illustrations, identification, information retrieval. Version: 9th March 2006. http://delta-intkey.com Arhivirano na sajtu Wayback Machine (3. januar 2007)
- ^ Janssen, Thomas; Bremer, Kåre (2004). „The age of major monocot groups inferred from 800+RBCL sequences”. Botanical Journal of the Linnean Society. 146 (4): 385—398. doi:10.1111/j.1095-8339.2004.00345.x.
- ^ „spisak rodova, KEW Royal Botanical Gardens”. Arhivirano iz originala 02. 01. 1997. g. Pristupljeno 12. 09. 2007.
