Pređi na sadržaj

Beta vulgaris

S Vikipedije, slobodne enciklopedije

Beta vulgaris
Beta vulgaris subsp. vulgaris
Naučna klasifikacija uredi
Carstvo: Plantae
Kladus: Tracheophytes
Kladus: Angiospermae
Kladus: Eudicotidae
Red: Caryophyllales
Porodica: Amaranthaceae
Rod: Beta
Vrsta:
B. vulgaris
Binomno ime
Beta vulgaris
Sinonimi[1]
  • Beta cicla L.
  • Beta crispa Tratt.
  • Beta esculenta Salisb. (nom. illeg.)
  • Beta sulcata Gasp.
  • Beta vulgaris subsp. esculenta Cout.

Beta vulgaris je zeljasta, dvogodišnja ili višegodišnja biljka iz porodice štireva i loboda (Amaranthaceae). Sa uzgojem ove biljke počelo se još u 2. milenijumu p. n. e. u oblasti Mediterana. Ekonomski je najznačajniji predstavnik reda Caryophyllales.[2]

Najpoznatiji uzgojeni varijeteti (kultivari) ove vrste su cvekla, blitva i šećerna repa.

Podela

[uredi | uredi izvor]

Domaća Beta vulgaris se prema obliku i građi glavnog korena deli na dve podvrste:[3]

  • podvrsta Beta vulgaris ssp. cicla - lisnata repa ili blitva
  • podvrsta Beta vulgaris ssp. esculenta - korenasta repa
    • grupa varijeteta B. v. ssp esculenta convar. cruenta Alef. - cvekle
    • grupa varijeteta B. v. ssp esculenta convar. crassa Alef. - stočne repe
    • grupa varijeteta B. v. ssp esculenta convar. altissima Zoss. - šećernate repe
      • varijetet Beta vulgaris ssp. esculenta convar. altissima var. altissima
      • varijetet Beta vulgaris ssp. esculenta convar. altissima var. saccharifera Alef. - šećerna repa

Izvori

[uredi | uredi izvor]
  1. ^ Uotila, P. (2011). Beta vulgaris In: "Chenopodiaceae (pro parte majore)." – Euro+Med Plantbase – the information resource for Euro-Mediterranean plant diversity.
  2. ^ Romeiras M.M.; Vieira A.; Silva D.N.; et al. (2016). „Evolutionary and Biogeographic Insights on the Macaronesian Beta-Patellifolia Species (Amaranthaceae) from a Time-Scaled Molecular Phylogeny”. PLOS ONE. 11 (3): e0152456. Bibcode:2016PLoSO..1152456R. PMC 4816301Slobodan pristup. PMID 27031338. doi:10.1371/journal.pone.0152456. 
  3. ^ Nenad Đurić; Branka Kresović; Đorđe Glamočlija. „Sistemi konvencionalne i organske proizvodnje ratarskih useva” (PDF). Beograd: INSTITUT PKB AGROEKONOMIK. 

Spoljašnje veze

[uredi | uredi izvor]