Gaznavidsko carstvo

Gaznavidska carstvo (pers. غزنویان) naziv je za iransku državu koja se od 10. do 12. veka prostirala na području Iranske visoravni, srednje Azije i Indijskog potkontinenta. Prestonica je bila smeštena u Gazniju, gradu u današnjem Avganistanu. Osnivačem dinastije smatra se Alptigin, koji je zajedno sa svojim naslednicima proširio gaznavidske granice nauštrb Bujidske i Samanidske dinastije. Gaznavidska dinastija održala se približno 200 godina, nakon čega su njene zapadne delove prvo pokorili Seldžuci, a zatim istočne delove Guridi. Gaznavidska i Seldžučka dinastija specifične su po tome što su većinu stanovništva njihovih država činili iranski narodi odnosno što su bile nositeljice iranske kulture, no vladajuća klasa bila je uglavnom turkijskog porekla. Ipak, obe su dinastije jezično asimilirane pa je među stanovništvom i na vladarskom dvoru korišćen isključivo persijski jezik.

Literatura

• Bosworth, Clifford Edmund (1975). „5. The Early Ghaznavids”. u: Frye, Richard Nelson: The Period From the Arab Invasion to the Saljuqs. The Cambridge History of Iran IV. Cambridge: Cambridge University Press.