Dom iz detinjstva Granta Vuda, Sidar Rapids, Ajova, naveden je kao jedno od najugroženijih istorijskih mesta u Ajovi.[4]
Vud je rođen u ruralnoj Ajovi, 4 milje (6,43 km) istočno od Anamose, dana 13. februara 1891. godine, kao sin Hati Diet Viver Vud i Frensis Merivil Vud.[5][6] Njegova majka je preselila porodicu u Sidar Rapids nakon što mu je otac umro 1901. Ubrzo nakon toga, Vud je počeo kao šegrt u lokalnoj metalskoj radnji. Nakon što je završio srednju školu Vašington, Vud se upisao u Zanatski ceh, umetničku školu koju su u potpunosti vodile žene u Mineapolisu 1910. godine.
Pred kraj Prvog svetskog rata, Vud se pridružio američkoj vojsci, radeći kao umetnik dizajnirajući maskirne scene, kao i drugu umetnost.[7]
Od 1919. do 1925. Vud je predavao umetnost učenicima nižih srednjih škola u sistemu javnih škola Sidar Rapidsa. Ovaj posao je obezbedio finansijsku stabilnost, a njegova sezonska priroda mu je omogućila letnja putovanja u Evropu da studira umetnost. Pored toga, uzeo je odsustvo za školsku godinu 1923–1924 kako bi mogao da provede celu godinu studirajući u Evropi.[8]
Od 1922. do 1935, Vud je živeo sa svojom majkom u potkrovlju kočijašnice u Sidar Rapidsu, koju je pretvorio u svoj lični studio u „5 Terner Ali“ (atelje nije imao adresu dok Vud nije izmislio jednu).
Od 1922. do 1928, Vud je četiri puta putovao u Evropu, gde je proučavao mnoge stilove slikarstva, posebno impresionizam i postimpresionizam. Međutim, delo flamanskog umetnika iz 15. veka Jana van Ajka uticalo je na njega da preuzme jasnoću ove tehnike i da je ugradi u svoja nova dela. Pored toga, njegovo putovanje u Minhen 1928. bilo je da nadgleda izradu vitraža koje je dizajnirao za Memorijalnu zgradu veterana u Sidar Rapidsu.[9]
Godine 1932, Vud je pomogao u osnivanju umetničke kolonije Stoun Citi u blizini svog rodnog grada kako bi pomogao umetnicima da prebrode Veliku depresiju. Postao je veliki zagovornik regionalizma u umetnosti,[10] držeći predavanja širom zemlje na tu temu.[11] Kako se njegov klasično američki imidž učvršćivao, njegovi boemski dani u Parizu su izbrisani iz njegove javne ličnosti.[12]
Od 1934. do 1941, Vud je predavao slikarstvo na Školi umetnostiUniverziteta u Ajovi. Tokom tog vremena, nadgledao je projekte oslikavanja murala, bio mentor studentima, proizvodio razne sopstvene radove i postao ključni deo univerzitetske kulturne zajednice.
Od 1935. do 1938, Vud je bio oženjen Sarom Šerman Makson. Prijatelji su brak smatrali Vudovom greškom.[13]
Smatra se da je Vud bio prikrivenihomoseksualac, i da je postojao pokušaj od strane starijeg kolege, Lestera Longmana, da ga otpusti iz moralnih razloga i zbog njegovog zalaganja za regionalizam.[14] Kritičarka Dženet Maslin navodi da su njegovi prijatelji znali da je on „homoseksualac i pomalo šaljiv u svojoj maskaradi kao dečak sa farme odeven u kombinezon“.[12] Univerzitetska uprava je odbacila optužbe, i Vud bi se vratio kao profesor da nije bilo njegovih sve većih zdravstvenih problema.[15]
Prva tri stepena masonerije - Grant Vud 1921.
Vud je bio strastveni mason i član lože Maunt Hermon #263[16] u Sidar Rapidsu, Ajova. Nakon što je dobio 3. stepen majstora masona, naslikao je Prva tri stepena masonerije 1921. godine.[17]
Corn, Wanda M. Grant Wood: The Regionalist Vision. New Haven: Minneapolis Institute of Arts and Yale University Press, 1983.
Crowe, David. "Illustration as Interpretation: Grant Wood's 'New Deal' Reading of Sinclair Lewis's Main Street." In Sinclair Lewis at 100: Papers Presented at a Centennial Conference, edited by Michael Connaughton, 95–111. St. Cloud, MN: St. Cloud State University, 1985.
Czestochowski, Joseph S. John Steuart Curry and Grant Wood: A Portrait of Rural America. Columbia: University of Missouri Press and Cedar Rapids Art Association, 1981.
DeLong, Lea Rosson. Grant Wood's Main Street: Art, Literature and the American Midwest. Ames: Exhibition catalog from the Brunnier Art Museum at Iowa State University, 2004.
When Tillage Begins, Other Arts Follow: Grant Wood and Christian Petersen Murals. Ames: Exhibition catalog from the Brunnier Art Museum at Iowa State University, 2006.
Dennis, James M. Grant Wood: A Study in American Art and Culture. New York: Viking Press, 1975.
Renegade Regionalists: The Modern Independence of Grant Wood, Thomas Hart Benton, and John Steuart Curry. Madison: University of Wisconsin Press, 1998.
Evans, R. Tripp. Grant Wood [A Life]. New York: Alfred A. Knopf, 2010 OCLC503041934.
Graham, Nan Wood, John Zug, and Julie Jensen McDonald. My Brother, Grant Wood. Iowa City: State Historical Society of Iowa, 1993.
Green, Edwin B. A Grant Wood Sampler, January Issue of the Palimpsest. Iowa City: State Historical Society of Iowa, 1972.
Haven, Janet. "Going Back to Iowa: The World of Grant Wood"Архивирано на сајту Wayback Machine (19. септембар 2013), MA project in conjunction with the Museum for American Studies of the American Studies Program at the University of Virginia, 1998; includes list of paintings and gallery.
Hoving, Thomas. American Gothic: The Biography of Grant Wood's American Masterpiece. New York: Chamberlain Brothers, 2005.
Milosch, Jane C., ed. Grant Wood’s Studio: Birthplace of American Gothic. Cedar Rapids and New York: Cedar Rapids Museum of Art and Prestel, 2005.
Seery, John E. "Grant Wood's Political Gothic." Theory & Event 2, no. 1 (1998).
Taylor, Sue. "Grant Wood's Family Album." American Art 19, no. 2 (2005): 48–67.
