OR12D3
| Olfaktorni receptor, familija 12, potfamilija D, član 3 | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Identifikatori | |||||||||||
| Simboli | OR12D3; hs6M1-27 | ||||||||||
| Vanjski ID | MGI: 2177492 HomoloGene: 12811 GeneCards: OR12D3 Gene | ||||||||||
| |||||||||||
| Pregled RNK izražavanja | |||||||||||
 | |||||||||||
| podaci | |||||||||||
| Ortolozi | |||||||||||
| Vrsta | Čovek | Miš | |||||||||
| Entrez | 81797 | 258832 | |||||||||
| Ensembl | ENSG00000229181 | ENSMUSG00000029184 | |||||||||
| UniProt | Q9UGF7 | Q8VG96 | |||||||||
| RefSeq (mRNA) | NM_030959.2 | NM_146835.1 | |||||||||
| RefSeq (protein) | NP_112221.1 | NP_667046.1 | |||||||||
| Lokacija (UCSC) |
Chr 6: 29.34 - 29.42 Mb |
Chr 17: 37.47 - 37.47 Mb | |||||||||
| PubMed pretraga | [1] | [2] | |||||||||
Olfaktorni receptor 12D3 je protein koji je kod ljudi kodiran OR12D3 genom.[1]
Olfaktorni receptori formiraju interakcije sa molekulima mirisa u nosu, čime se inicira neuronski respons koji izaziva percepciju mirisa. Oni su odgovorni za prepoznavanje i G proteinima posredovanu transdukciju mirisnih signala. Proteini olfaktornih receptora su članovi velike familije G protein spregnutih receptora (GPCR). Poput mnogih receptora za neurotransmitere i hormone, olfaktorni receptori imaju strukturu 7-transmembranskog domena. Oni su kodirani genima sa jednim eksonom. Geni olfaktornih receptora su najveća familija genoma. Nomenklatura gena i proteina olfaktornih receptora je nezavisna od drugih organizama.[1]
Reference[уреди | уреди извор]
Literatura[уреди | уреди извор]
- Strausberg RL; Feingold EA; Grouse LH; et al. (2003). „Generation and initial analysis of more than 15,000 full-length human and mouse cDNA sequences.”. Proc. Natl. Acad. Sci. U.S.A. 99 (26): 16899—903. PMC 139241
. PMID 12477932. doi:10.1073/pnas.242603899. - Volz A; Ehlers A; Younger R; et al. (2003). „Complex transcription and splicing of odorant receptor genes.”. J. Biol. Chem. 278 (22): 19691—701. PMID 12637542. doi:10.1074/jbc.M212424200.
- Mungall AJ; Palmer SA; Sims SK; et al. (2003). „The DNA sequence and analysis of human chromosome 6.”. Nature. 425 (6960): 805—11. PMID 14574404. doi:10.1038/nature02055.
- Malnic B, Godfrey PA, Buck LB (2004). „The human olfactory receptor gene family.”. Proc. Natl. Acad. Sci. U.S.A. 101 (8): 2584—9. PMC 356993 . PMID 14983052. doi:10.1073/pnas.0307882100.
- Gerhard DS; Wagner L; Feingold EA; et al. (2004). „The status, quality, and expansion of the NIH full-length cDNA project: the Mammalian Gene Collection (MGC).”. Genome Res. 14 (10B): 2121—7. PMC 528928 . PMID 15489334. doi:10.1101/gr.2596504.
- Santos PS; Füst G; Prohászka Z; et al. (2008). „Association of smoking behavior with an odorant receptor allele telomeric to the human major histocompatibility complex.”. Genet Test. 12 (4): 481—6. PMC 2635552 . PMID 18939942. doi:10.1089/gte.2008.0029.
- Santos PS; Kellermann T; Uchanska-Ziegler B; et al. (2010). „Genomic architecture of MHC-linked odorant receptor gene repertoires among 16 vertebrate species.”. Immunogenetics. 62 (9): 569—84. PMID 20680261. doi:10.1007/s00251-010-0468-6.
Vidi još[уреди | уреди извор]
Spoljašnje veze[уреди | уреди извор]
- OR12D3+protein,+human на US National Library of Medicine Medical Subject Headings (MeSH)