Brana Dimitrijević
Branislav Dimitrijević | |
|---|---|
| Datum rođenja | 27. novembar 1939. |
| Mesto rođenja | Beograd, Kraljevina Jugoslavija |
| Datum smrti | 30. jul 2015. |
| Mesto smrti | Beograd, Srbija |
Branislav „Brana“ Dimitrijević (Beograd, 27. novembar 1939 — Beograd, 30. jul 2015) bio je srpski doktor stomatoloških nauka i magistar stomatoloških nauka. Redovni profesor maksilofacijalne hirurgije Stomatološkog fakulteta Univerziteta u Beogradu.[1] Književnik i istoričar, sa posebnim doprinosom istoriji srpske medicine.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Diplomirao je na Stomatološkom fakultetu u Beogradu (1963) i magistrirao (1976) gde je odbranio i doktorsku tezu „Zastupanje fonijatrijskih principa u formiranju post-resekcionih gornjoviličnih proteza“ (1980). Objavio preko 160 naučnih i stručnih radova iz oblasti stomatologije, maksilofacijalne hirurgije, sudske medicine, medicinskog prava, biomaterijala i istorije medicine.
Utemeljivač je i urednik elektronske biblioteke „Istorija medicine“ u okviru Međunarodne kulturne mreže „Projekat Rastko“ od 2008. godine. Bio je predsednik Sekcije za istoriju medicine Srpskog lekarskog društva od obnavljanja Sekcije 2009. do 2015. godine.
Pod književnim imenom Brana Dimitrijević objavio niz proznih dela – priča, romana, eseja i putopisa. Izvedeno je desetak njegovih radio-drama, i jedna televizijska. Kao scenarista i voditelj sarađivao je u naučnom i dokumentarnom programu Radio televizije Srbije.
Zemni ostaci prof. Dimitrijevića kremirani su na Novom groblju u Beogradu 1. avgusta 2015. godine.[2]
Knjige (izbor)[uredi | uredi izvor]
- U kontejneru: zapisi srpskog vojnog hirurga 1916–1918, dokumentarna literatura, Beograd 2001, 2004;
- Jerevansko proročanstvo, putopisni eseji, Beograd 2001;
- Stomatologija i kultura, Beograd 2002;
- Beogradski košmar Mihaila Bulgakova: Pseće srce drugi deo, roman, Beograd 2004;
- Povrede zuba, grupa autora, Beograd 2007;
- U ravnicama privida: Srpski vojni sanitet 1916. u Dobrudži po svedočenjima dr Milutina Velimirovića i dr Vladimira Stanojevića, dokumentarna literatura, Beograd 2008;
- Moja gerila, Beograd 2010
Dokumentarni filmovi[uredi | uredi izvor]
- „Legenda o Dragomancima“ 1-2, RTS 2004.
- „Podrum Svetih Žrtava“, Drugi program RTS, jul 2005.[3][4]
- Epizoda 1: „Svete žrtve“
- Epizoda 2: „Podrum svetih žrtava“
- Serija „Srpski sanitet u Prvom svetskom ratu“, 2014-2015.
Nagrade i priznanja[uredi | uredi izvor]
- Nagrada Drvo života, Zavetine, 2001.
- Zlatno pero Srpskog lekarskog društva, 2011.
- Nagrada za životno delo Srpskog lekarskog društva, 2015.
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ Biografija B. Dimitrijevića u: Moguće strategije razvoja Srbije, prir. Časlav Ocić, Srpska akademija nauka i umetnosti, Beograd 2014, str. 1108
- ^ Novo groblje: Raspored sahrana i kremacija Arhivirano na sajtu Wayback Machine (7. mart 2016), JKP „Pogrebne usluge“, Beograd, 1. avgust 2015.
- ^ Dimitrijević, Brana. „Podrum svetih žrtava“ (transkript TV emisije)
- ^ Dimitrijević, Brana. „Podrum svetih žrtava (Uz dokumentarnu televizijsku emisiju posvećenu dragocenoj a još nepoznatoj arhivskoj građi“
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
- Lični sajt sa književnim radovima
- E-biblioteka „Istorija medicine“ na Projektu Rastko
- „Prof. dr Brana Dimitrijević: Ponikli smo iz gerile“ (intervju), razgovarao Slobodan Kljakić, Politika, Beograd, 3. 6. 2012.
- Srpsko lekarsko društvo, zvanični sajt
| Međunarodne | |
|---|---|
| Državne | |
