Vladimir Fijat
| Vladimir M. Fijat | |
|---|---|
 Vladimir Fijat kao srpski ratni dobrovoljac u Prvom svetskom ratu | |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 30. novembar 1883. |
| Mesto rođenja | Samoš, Austrougarska |
| Datum smrti | 16. mart 1959. (75 god.) |
| Mesto smrti | Vršac, FNRJ |
| Vojna karijera | |
| Vojska |  Vojska Kraljevine Srbije |
Vladimir M. Fijat (Samoš, 30. novembar 1883 - Vršac, 16. mart 1959) je bio srpski trgovački putnik, kolekcionar umetnina i kuvar u Kraljevskom dvoru u Beogradu.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Rođen je 30. novembra 1883. godine u Samošu, kao treće dete Marka Fijata i Pijade. Najpre se školovao u rodnom mestu, a potom u Beogradu. Počeo je da radi kao trgovački putnik, što mu je omogućilo da nauči nekoliko jezika, dobro se upozna sa svetom umetnosti i različitih kulinarskih kultura. Jedno vreme je stanovao u Grobljanskoj ulici (danas: Ruzveltova).
Na početku Prvog svetskog rata 1914. godine, prijavio se kao dobrovoljac u srpskoj vojsci i postao drugopozivac, pripadnik IV čete I bataljona VI pešadijskog puka "Prestolonaslednik Aleksandar" Drinske divizije.[1] Za vreme Albanske golgote je počeo da se interesuje za fotografiju. O svojim ratnim danima je napisao knjigu "Ovejani Srbin".
Nakon rata je postao kuvar na Kraljevskom dvoru kod kralja Aleksandra I Karađorđevića, sa kojim počinje da razgovara o umetnosti.
Svoju umetničku zbirku sa više od 130 umetnina i preko stotinu ratnih fotografija je 1956. godine poklonio rodnom Samošu, gde je osnovan njegov legat, a zbirka pohranjena u zavičajni muzej. U ovoj zbirci su bila dela Direra, Ticijana, Modiljanija i Paje Bibića.[2]
Fijat je umro 16. marta 1959. godine u duševnoj bolnici u Vršcu.[1] Sahranjen je u Vršcu, ali njegov grob nije poznat. Po njegovoj smrti, nestalo je nekoliko predmeta iz legata, tako da se danas u njemu čuva 110 umetnina.
Dela[uredi | uredi izvor]
- Ovejani Srbin, Prometej, Novi Sad, 2018, ISBN 978-86-515-1418-3[3]
Odlikovanja[uredi | uredi izvor]
Orden Karađorđeve zvezde sa mačevima
Medalja za hrabrost
Krst Svetog Đorđa
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ a b „Ovejani Srbin, Vladimir Fijat”. Politika. 22. 12. 2018.
- ^ „Muzej „Vladimir M. Fijat“ u Samošu”. Start 013. 19. 12. 2019.
- ^ „Ovejani Srbin”. Uzajamna bibliografsko-kataloška baza podataka COBIB.SR.[mrtva veza]
