Vojislav Dulić
| Vojislav Dulić | |
|---|---|
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 1900 [1] |
| Mesto rođenja | Brežane,  Kraljevina Srbija |
| Datum smrti | 1953.[1] |
| Mesto smrti | Beograd,  FNR Jugoslavija |
| Nacionalnost | Srbin |
| Naučni rad | |
| Institucija | Vojnomedicinska akademija |
Vojislav Dulić — Vule (Brežane, 12. maj 1900 — Beograd, 2. februar 1953) bio je srpski lekar, sanitetski general-major, upravnika Glavne vojne bolnice Jugoslovenske armije. Kao učesnik Narodnooslobodilačke borbe naroda Jugoslavije, nosilac je Spomenice 1941.[2] U godini smrti (1953) dr Vojislava Vuleta Dulića, Nacionalna bolnica u Požarevcu donela je odluku da njemu u čast nasi naziv Opšta bolnica Požarevac „Voja Dulić”.[3]
Život i karijera[uredi | uredi izvor]
Rođen je 12. maja 1909. godine u selu Brežane, Požarevački srez, u kome je proveo detinjstvo i završio osnovnu školu. Kada je završio tri razreda gimnazije u Požarevcu, počeo je Prvi svetski rat, zbog koga je morao da prekine dalje školovanje. U ratu se zajedno sa ocem, braćom i ostalom rodoljubivom omladinom priključuje srpskoj vojsci u kojoj mu je otac bio redov, a stric komandant puka. Sa srpskom vojskom koja se povlačila preko Albanije, stigao je na jadransku obalu na kojoj se ukrcao u saveznički brod za Korziku, odakle je potom otišao za Francusku., gde je u gradu Poatijeu, sa ostalom srpskom omladinom nastavio je školkovanje.
Po okončanju Prvog svetskog rata vratio se u Požarevac gde diplomira gimnaziju. Potom je nastavio školovanje na Medicinskom fakultet u Gracu i Beogradu na kome je doplomirao školske 1931/32.godine . Iz Beograda se kao svršeni lekar vratio u rodni kraj, gde je radio kao lekar opšte prakse.[4]
Zbog saradnje sa tada ilegalnom Komunističkom Partijom Jugoslavije uhapšen je 1937. godine i u beogradskoj Glavnjači proveo tri meseca na izdržavanju kazne..
Po izbijanju Drugog svetskog rata, od aprila 1941. godine do kapitulacije jugoslovenske vojske nalazio se na dužnosti lekara Drinske divizije.
U redove Kragujevačkog partizanskog odreda, stupio je 1941. godine kao odredski lekar. U toku Narodnooslobodilačkog rata bio je na dužnostima referenta saniteta Prve i Druge proleterske brigade, Drugog narodnooslobodilačkog korpusa i načelnika saniteta Glavnog štaba Srbije.
Po oslobođenju Beograda postavljen je za poverenika narodnog zdravlja za Srbiju.
Od jula 1945. godine do decembra 1946. godine bio je na dužnosti upravnika Glavne vojne bolnice Jugoslovenske armije, a od decembra 1946. do smrti 1953. godine bio je na službi u Generalštabu JNA kao stariji inspektor sanitetske službe.
Bio je narodni poslanik u Narodnoj skupštini Republike Srbije i potpredsednik Glavnog odbora Crvenog krsta Jugoslavije.
Preminuo je u Beograd, 2. februara 1953. godine.
Priznanja[uredi | uredi izvor]
Za pokazanu hrabrost, požrtvovanje i uspehe u rukovođenju sanitetskom službom svojih jedinica u NOR-u odlikovan je
Ordenom zasluge za narod prvog reda
Ordenom bratstva i jedinstva prvog reda
Ordenom Narodne armije drugog reda
Partizanskom zvezdom drugog reda
Njemu u čast Medicinska škola i Narodna Gradska bolnica u Požarevcu nose njegovo ime . U dvorištu bolnice pri ulazu sa desne strane postavljena je njegova bista.
Vidi još[uredi | uredi izvor]
Izvori[uredi | uredi izvor]
- ^ a b „GENERAL-MAJOR DR VOJISLAV DULIĆ (1900–1953) U:UPRAVNICI GLAVNE VOJNE BOLNICE (1944–1949)” (PDF). www.vma.mod.gov.rs. str. 146. Pristupljeno 24. 7. 2018.
- ^ Vojislav Dulić, Načelnici Vojnomedicinske akademe od 1949., U: Vojnomedicinske akademija 170 godina. Monografija, Beograd, Medija centar „Odbrana”
- ^ Opšta bolnica Požarevac, Kratak istorijat bolnice Arhivirano na sajtu Wayback Machine (8. februar 2018), Opšta bolnica Požarevac, Pristuljeno: 25. 2. 2018.
- ^ [DR VOJISLAV DULIC]. Vojnosanit Pregl. 1953 Jan-Feb;10(1-2):5-6.
