Danijel Vincek
| Danijel Vincek | |
|---|---|
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 7. jun 1926. |
| Mesto rođenja | Zagreb,  Kraljevina Jugoslavija |
| Datum smrti | 8. avgust 2021. (95 god.) |
| Mesto smrti | Dulovine,  Crna Gora |
| Naučni rad | |
| Polje | botanika |
Danijel Vincek (Zagreb, 7. jun 1926 — Dulovine, 8. avgust 2021) bio je botaničar i planinar.[1] Posebno se interesovao za planinarsku floru.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Rođen je 1926. u Zagrebu gdje je završio Osnovnu školu i Realnu gimnaziju na kojoj je maturirao 1946. Tokom Drugog svjetskog rata kao skojevac bio je jedno vrijeme ilegalac u Zagrebu, a potom i borac Zagorskog odreda.[2] Nakon rata se zapošljava u zagrebačkoj opštini Centar i istoremeno upisuje biologiju na Prirodnoslovnom-matematičkom fakultetu na Sveučilištu u Zagrebu. Direktivom Centralnog komiteta Saveza komunista Jugoslavije, Danijel se sa biologije morao prepisati na spoljnu trgovinu jer je to bio kadar koji nedostaja tadašnjoj "mladoj" jugoslovenskoj državi. Spoljnu trgovinu diplomirao je 1949. i zapošljava se u beogradskom preduzeću "Jugoelektrol". Od 1956. godine radi u "Industrija-importu" i to najprije u beogradskom predstavništvu, a 1960. godine prelazi u Titograd gdje se i stalno nastanjuje. Tu se upoznaje sa Verom Radović sa kojom će imati i skladan brak, ali i veliku podršku u botaničkim istraživanjima. Vincek radi i u "Pamučnom kombinatu" i u "Servisimportu" u Titogradu, a od 1968. do 1972. godine je predstavnik "Industrija-import" u Milanu. Od 1977. do 1988 je u podgoričkom predstavništvu "Generaleksporta" koji je tada bio spoljno-trgovinski.[3] Nakon penzionisanja 1988, preselio se u Dulovine kod Kolašina gdje je formirao Botaničku baštu.[2] Njegovu baštu posjetilo je preko 150.000 ljudi.[1] Vincek je krajem 2018. godine Botaničku baštu ustupio državi Crnoj Gori kao svoj legat.[4][5]
Pored botanike, Vincek je bio strastveni planinar. Ostavio je svoj trag u planinarstvu postigavši zapažene rezultate. Bio je član ekspedicije PSD "Komovi" iz Titograda koja se 1986. popela na Monblan, najviši vrh u Alpima. Takođe je bio i član ekspedicije na Ararat 1991. Koautor je knjiga: "Crnogorske planina- putopisi i zapisi" (1997) i "Planine Crne Gore – vodič za planinare" (2004). Zalagao se za uređenje planinskih staza i unapređenje ostale infrastrukture. Bio je jedan od pokretača i član redakcije "Kolašinskih novosti" i aktivno je učestvovao u pripremanju "Planinarskih novina". Govorio je tečno nekoliko svjetskih jezika.[6]
Preminuo je u Dulovinama kod Kolašina, 8. avgusta 2021. u 96. godini. Sahranjen je na Gradskom groblju u Kolašinu 9. avgusta 2021.[2]
Njemu u čast biljka virak ili vilina rosa, dobila je ime Alhhemill vincekii.[3]
Nagrade[uredi | uredi izvor]
Za doprinos u privredi između ostalih dobio je:
- Medalju zasluga za narod,[3]
- Srebrnog galeba JA,[3]
- Zlatnu plaketu Turističkog saveza Crne Gore,[3]
- Ekološku nagradu "21. septembar" (2001)[3]
- Povelja opštine Kolašin
- Plakete za doprinos razvoju planinarstva Planinarskog saveza Crne Gore[6]
- Nagradu Iskra za individualni doprinos (2016)[7]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ a b „TUGA! Preminuo Danijel Vincek”. Espreso. 09. 08. 2021. Pristupljeno 11. 8. 2021.
- ^ a b v Šćepanović, Dragana (9. 08. 2021). „Kolašin: Preminuo botaničar Danijel Vincek”. Vijesti. Pristupljeno 11. 8. 2021.
- ^ a b v g d đ Drašković, Dražen. „EKOLOŠKO-ROĐENDANSKI ZAPIS O DANIJELU VINCEKU : Od zagrebačkog Sljemena do kolašinskih Dulovina”. PSK Pobeda. Pristupljeno 11. 8. 2021.
- ^ Drašković, Dražen (7. 6. 2020). „Dug vijek duguje druženju sa prirodom”. Pobjeda. 19596: 11. Arhivirano iz originala 11. 08. 2021. g. Pristupljeno 11. 08. 2021.
- ^ Jakovljević, Mirko (25. 4. 2020). „Baština baštini baštu”. Novine Sjevera.
- ^ a b „In memoriam Daniel Vincek 1926-2021”. 10. 8. 2021. Pristupljeno 11. 8. 2021.
- ^ „U Zetskom domu dodijeljene nagrade ISKRA za 2016. godinu”. Fond za aktivno građanstvo. 09. 12. 2016. Pristupljeno 11. 8. 2021.
