Dovoljsko četvorojevanđelje
Dovoljsko četvorojevanđelje je srednjovjekovna rukopisna knjiga iz stare srpske države Bosne koja je do danas nalazi u Sankt Peterburgu. Jevanđelje je nazvano je po manastiru Dovolji u kome je pronađeno. Danas se čuva u Gosudarstvenoj publičnoj biblioteci u Sant Peterzburgu, u zbirci Gilferdinga br. 7. Rukopis je datovan u 14. vijeka.
Dovoljsko četvorojevanđelje je pisano na pergamentu na 110 listova, veličine 21,5x14,5 centimetara. Ovoj rukopisnoj knjizi nedostaje početak i kraj. Podjeljeno je na opširne glave, bez naslova opširnih glava na horizontalnim marginama. Nema podjele na Amonijeve glave kao što su podjeljena mnoga druga jevanđelja iz stare srpske države Bosne, a nema ni podjele na liturgijska začelja.
Iluminiran je prema tipičnom dekorativnom sistemu za pojedina srpska jevanđelja iz Bosne u kojima je ornamentika rukopisa raspoređena, kao i tekst, u neprekinutom toku. Rukopis je ukrašen ornamentima sa četiri zastavice i nizom inicijala.
Iluminacija Dovoljskog jevanđelja ima paralela u monumentalnom slikarstvu, a tako i u rukopisima Srbije. Za ukrase razvrežale lozice bliske paralele predstavlja fresko-slikarstvo manastira Tvrdoša u Hercegovini; te za ornamente upletene u čvoru, niz srpskih rukopisa pruža bliske sličnosti.
Vidi još[uredi | uredi izvor]
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Trifunović, Đorđe (1990). Azbučnik srpskih srednjovekovnih književnih pojmova (2. izd.). Beograd: Nolit.
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
- Plemenito: Boris Radaković -Kopitarevo četvorojevanđelje Arhivirano na sajtu Wayback Machine (2. april 2018)
