Episkop valjevski Milutin
| Milutin Knežević | |
|---|---|
_photo.jpg) Episkop Milutin, 2012. godine | |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 10. januar 1949. |
| Mesto rođenja | Mijači, kod Valjeva, FNR Jugoslavija |
| Datum smrti | 30. mart 2020. (71 god.) |
| Mesto smrti | Beograd, Srbija |
| Grob | Saborna crkva u Valjevu |
| episkop valjevski | |
| Godine | 2006—2020. |
| Naslednik | Isihije Rogić |
| iguman Manastira Kaone | |
| Redosled | 1995—2003. |
| Prethodnik | Teofilo Stanimirović |
Milutin (svetovno Mihailo Knežević; Mijači, 10. januar 1949 — Beograd, 30. mart 2020[1]) bio je episkop valjevski. Episkop australijsko-novozelandski bio je od 2003. do 2006. godine.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Rođen je 10. januara 1949. godine u selu Mijači u okolini Valjeva. Sa 13 godina otišao je u manastir Kaona, u kome je bio iskušenik do 26. oktobra 1963. godine. Tada ga je episkop šabačko-valjevski Jovan Velimirović, zamonašio u manastiru Petkovica. Već sutradan je rukopoložen u čin đakona, a posle deset dana u Osečini je rukopoložen u čin jeromonaha. Godine 1979. posetio je Hristov grob u Jerusalimu. Godine 1981. episkop Jovan Velimirović unapredio ga je u čin sinđela, a 1987. godine u čin protosinđela. Episkop šabačko-valjevski Lavrentije Trifunović ga je 1994. godine unapredio u čin igumana, a 17. oktobra 1998. u čin arhimandrita. Od 7. februara 1996. godine bio je starešina manastira Kaone. Postavljen je za arhijerejskog namesnika posavotamnavskog 17. maja 1999. godine.
U maju 2003. godine izabran je za episkopa australijsko-novozelandskog.[2]. 20. jula 2003. godine, u Sabornoj Crkvi u Beogradu Hirotonisan za episkopa australijsko-novozelandsko[3]. Dana 30. decembra 2003. godine episkop banatski Nikanor ustoličio episkopa Milutina u tron Episkopa australijsko-novozelandskog Novogračaničke Mitropolije[4].
Za episkopa valjevskog izabran je 2006. godine i ustoličen 26. septembra 2006. u Valjevu.[5].
Povređen je 3. juna 2013. u saobraćajnoj nesreći na autoputu Beograd—Niš vraćajući se sa proslave 1.700 godina od donošenja Milanskog edikta u Nišu.[6]
Preminuo je 30. marta 2020. godine u KBC Dr Dragiša Mišović od posledica bolesti COVID-19 tokom pandemije virusa korona.[7] Sahranjen je u Sabornoj crkvi u Valjevu 1. aprila 2020.[8][9]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ „Preminuo episkop valjevski Milutin”. Eparhija valjevska. Radio-televizija Srbije. 30. 3. 2020. Pristupljeno 30. 3. 2020.
- ^ „Peti valjevski vladika”. Arhivirano iz originala 05. 03. 2016. g. Pristupljeno 01. 12. 2009.
- ^ „Arhivirana kopija”. Arhivirano iz originala 03. 03. 2021. g. Pristupljeno 31. 03. 2020.
- ^ Rukopoložen novi episkop Arhivirano na sajtu Wayback Machine (29. april 2020) spc.rs
- ^ „Ustoličenje vladike Milutina”. Arhivirano iz originala 06. 10. 2011. g. Pristupljeno 01. 12. 2009.
- ^ Vladika valjevski povređen u saobraćajnoj nesreći („Blic“, 3. jun 2013)
- ^ „Preminuo episkop valjevski Milutin koji je bio zaražen korona virusom”. Blic. Pristupljeno 30. 3. 2020.
- ^ U Sabornoj crkvi u Valjevu sahranjen episkop valjevski Milutin („Večernje novosti”, 1. april 2020)
- ^ „Molitveni oproštaj od vladike Milutina (SPC, 1. april 2020)”. Arhivirano iz originala 04. 04. 2020. g. Pristupljeno 04. 04. 2020.
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
- Biografija - eparhija valjevska
- Životopis blaženousnulog episkopa valjevskog Milutina (SPC, 30. mart 2020) Arhivirano na sajtu Wayback Machine (31. mart 2020)
- Duhovnici: episkop valjevski Milutin
- Oproštajno slovo od blaženopočivšeg episkopa Milutina (SPC, 3. april 2020) Arhivirano na sajtu Wayback Machine (5. april 2020)
- Vladika Siluan: Pogrebno slovo svom duhovnom roditelju (SPC, 3. april 2020) Arhivirano na sajtu Wayback Machine (5. april 2020)
- Vladika Milutin je nosio Hrista u srcu svom (SPC, 1. oktobar 2020) Arhivirano na sajtu Wayback Machine (3. oktobar 2020)
- Nagrada Grada Valjeva za životno delo posthumno vladiki Milutinu (SPC, 25. mart 2021) Arhivirano na sajtu Wayback Machine (25. mart 2021)
