Kraljica (film)

S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Za druge upotrebe pogledajte stranicu Kraljica (višeznačna odrednica).
Kraljica
Filmski poster
Izvorni naslovThe Queen
RežijaStiven Frirs
ScenarioPiter Morgan
ProducentEndi Haris
Kristina Langan
Trejsi Sivard
Glavne ulogeHelen Miren
Majkl Šin
Džejms Kromvel
Helen Makrori
Aleks Dženings
Rodžer Alam
Silvija Sims
MuzikaAleksandr Despla
Direktor
fotografije		Afonso Beato
MontažaLusija Zuketi
Producentska
kuća		Pathé Renn Production
Granada Productions
BIM Distribuzione
France 3 Cinéma
Canal+
StudioPathé Distribution (UK, Francuska i Švajcarska)
BIM Distribuzione (Italija)
Godina2006.
Trajanje103 minuta
Zemlja UK
 Francuska
 Italija
Jezikengleski
Budžet15 miliona dolara
Zarada123,5 miliona dolara[1]
Veb-sajtwww.miramax.com/movie/the-queen
IMDb veza

Kraljica (engl. The Queen) je biografski dramski film iz 2006. godine, režisera Stivena Frirsa, prema scenariju Pitera Morgana, dok naslovnu ulogu tumači Helen Miren kao kraljica Elizabeta II.[2] Radnja filma prati događaje nakon smrti princeze Dajane 1997. godine. Prvobitno, kraljevska porodica Dajaninu smrt smatra privatnom stvari i stoga je ne tretira kao zvaničnu kraljevsku smrt. Ovo je u suprotnosti sa stavovima premijera Tonija Blera i Dajaninog bivšeg supruga, princa Čarlsa, koji favorizuju želju opšte javnosti za zvaničnim izrazom žaljenja. Događaje su dodatno zakomplikovali mediji, kraljevski protokol u vezi sa Dajaninim službenim statusom i sve šira pitanja o republikanizmu.

Produkcija i realizacija filma poklopili su se sa oživljavanjem povoljnog javnog mnjenja u pogledu monarhije, padom popularnosti Tonija Blera i britanskom istragom Dajanine smrti. Glumac Majkl Šin ponovio je svoju ulogu Blera koju je tumačio u filmu Dogovor iz 2003. godine, a kasnije ju je ponovio i u filmu Posebna veza 2010. godine.

Film je dobio pozitivne kritike od strane kritičara, koji su najviše pohvalili Mireninu glumu, koja joj je donela brojne nagrade među kojima su Oskar, nagrada BAFTA i Zlatni globus. Njenu ulogu je pohvalila i sama kraljica, koja ju je pozvala na večeru u Bakingemskoj palati, međutim Mirenova nije mogla da prisustvuje ovom događaju zbog obaveza u Holivudu.[3]

Radnja[uredi | uredi izvor]

 Upozorenje: Slede detalji zapleta ili kompletan opis filma!

Na opštim izborima 1997. u Ujedinjenom Kraljevstvu, Toni Bler iz Laburističke stranke je izabran za premijera na osnovu manifesta reformi i modernizacije. Manje od četiri meseca kasnije, Dajana, princeza od Velsa, poginula je u sudaru automobila u tunelu kod mosta Alma u Parizu.

Istog trenutka, njena smrt izaziva probleme za njenog bivšeg supruga, princa Čarlsa i Blera, pošto ona više nije član kraljevske porodice. Kraljica Elizabeta II se pita hoće li Bler predati obećanje o modernizaciji kraljevskoj porodici jer pokušava da preispita njeno viđenje planova za sahranu. Dajanina porodica traži da sahrana bude privatna.

U štampi se Dajana naziva „narodnom princezom”; ovo počinje izlivom tuge šire javnosti u emisijama, i prikazivanjem gomile cvetnih poklona u Bakingemskoj i Kensingtonskoj palati, koji blokiraju glavne ulaze na ove posede. Stariji članovi kraljevske porodice ne trude se da priznaju Dajanin značaj za društvo i ostaju na odmoru u Balmoralu. Popularnost kraljevske porodice opada, a Blerova popularnost raste dok on odgovara na javni protest kraljevske porodice zbog neaktivnosti.

Blerovi pokušaji da vodi kraljevsku porodicu kroz kontroverzu nailaze na otpor, a kraljica ih opisuje kao predaju javnoj histeriji. Uprkos ogorčenju kraljice i princa Filipa prema bilo kakvoj naklonosti prema Dajani ili priznanju žalosti zemlje, privatni sekretari princa od Velsa i kraljice ohrabruju ga da nastavi sa pokušajima da promeni stav kraljevske porodice. Dok Engleska da tuguje, Bler pokušava javno da brani kraljevsku porodicu, ali njegovi pokušaji su uzaludni. Blerovo saosećanje donosi mu mnogo pohvala i obožavanje, dok ravnodušnost kraljevske porodice izaziva vatrenu osudu ljudi. Kako bes Engleske dostiže kritičnu tačku, Bler ne može više da stiša kraljičino odbijanje da prizna Dajanu i javnost, otkrivajući joj da 70% zemlje veruje da su njeni postupci štetni po monarhiju, a „1 od 4” ljudi je u za potpuno ukidanje monarhije. Bler odlučno insistira da kraljevska porodica na pola koplja istakne zastavu u Bakingemskoj palati, da kraljica oda počast Dajani i da se obrati javnosti, tešeći državu.

Iako je demoralisana reakcijom zemlje i predlozima premijera, kraljica shvata da se svet promenio tokom njene vladavine. Ona i princ Filip se vraćaju u London, uprkos neslaganju. Kraljica konačno odaje javno priznanje na televiziji uživo o Dajaninom značaju za naciju i društvo i uspeva donekle da uguši agoniju Engleske. Kraljevska porodica prisustvuje javnoj sahrani Dajane u Vestminsterskoj opatiji.

Na sledećem Blerovom sastanku sa kraljicom oni razmenjuju mišljenja o onome što se dogodilo nakon njihovog poslednjeg viđenja, uključujući kontroverzu oko Dajanine smrti i dešavanja koja su usledila. Ona zatim upozorava premijera da, baš kao što se promenilo javno mnjenje o tome kako bi kraljevska porodica trebalo da reaguje na novu Britaniju, tako se i on mora naći u istoj poziciji promene javnog mnjenja.

Uloge[uredi | uredi izvor]

Glumac Uloga
Helen Miren kraljica Elizabeta II
Majkl Šin Toni Bler
Džejms Kromvel Princ Filip, vojvoda od Edinburga
Helen Makrori Šeri Bler
Aleks Dženings Čarls, princ od Velsa
Rodžer Alam Robin Džanvrin
Silvija Sims kraljica Elizabeta, kraljica majka
Tim Makmalan Stiven Lamport
Mark Bejzli Alaster Kembel

Prijem[uredi | uredi izvor]

Blagajna[uredi | uredi izvor]

Film je premašio očekivanja na blagajnama; sa budžetom od 15 miliona dolara film je zaradio 56,4 miliona dolara u Sjedinjenim Državama i Kanadi.[4]

Kritika[uredi | uredi izvor]

Pre nego što je film objavljen, kritičari su pohvalili i Stivena Frirsa i Pitera Morgana, koji su kasnije dobili nominacije za Zlatni globus i Oskara za najbolju režiju i najbolji scenario. Gluma Majkla Šina kao Toni Bler, donelo mu je posebno priznanje. Gluma Helen Miren, koji joj je doneo priznanje od strane kritičara širom sveta, učinio ju je favoritom za Oskara za najbolju glumicu mnogo pre nego što je film pušten u bioskope. Nakon prikazivanja na Venecijanskom filmskom festivalu, Miren je dobila petominutne ovacije.[5]

Reference[uredi | uredi izvor]

  1. ^ „The Queen”. Box Office Mojo. IMDb. Pristupljeno 27. 6. 2010. 
  2. ^ Bastin, Giselle (2009). „Filming the Ineffable: Biopics of the British Royal Family”. a/b: Auto/Biography Studies. 24 (1): 34—52. ISSN 2151-7290. 
  3. ^ „Mirren 'too busy' to meet Queen” (na jeziku: engleski). 2007-05-10. Pristupljeno 2022-09-25. 
  4. ^ „Kraljica”. Arhivirano iz originala 2006-06-24. g. 
  5. ^ „Dame Helen Mirren's appearance at Mill Valley Film Festival fit for 'The Queen'”. Arhivirano iz originala 2017-09-09. g. 

Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]

Preuzeto iz „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Краљица_(филм)&oldid=26500941”