Mladen Bojanić
| Mladen Bojanić | |||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | |||||||||||||||||||||||
| Lični podaci | |||||||||||||||||||||||
| Datum rođenja | 14. novembar 1962. | ||||||||||||||||||||||
| Mjesto rođenja | Titograd, SFRJ | ||||||||||||||||||||||
| Državljanstvo | Crna Gora | ||||||||||||||||||||||
| Narodnost | Crnogorac | ||||||||||||||||||||||
| Religija | Pravoslavni hrišćanin | ||||||||||||||||||||||
| Univerzitet | Ekonomski fakultet Univerziteta Crne Gore | ||||||||||||||||||||||
| Profesija | ekonomista, političar | ||||||||||||||||||||||
| Politička karijera | |||||||||||||||||||||||
| Politička stranka | Srpska radikalna stranka (2022—)
Otpor beznađu (2016—2017) Pozitivna Crna Gora (2012—2014) | ||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||
Mladen Bojanić (Titograd, 14. novembar 1962) jeste crnogorski političar. Bivši je ministar za kapitalne investicije (u Vladi Zdravka Krivokapića) i bivši poslanik u Skupštini Crne Gore. Na predsjedničkim izborima 2018. godine, bio je nestranački kandidat za Predsjednika Crne Gore predložen od strane većinskog dijela opozicije.[1]
Biografija[uredi | uredi izvor]
Diplomirao je na Ekonomskom fakultetu u Podgorici. Radno iskustvo je sticao u berzanskim kompanijama na poslovima brokera i dilera na tržištu kapitala. Funkciju direktora „Nex Montenegroberze“ je obavljao do 2006. godine.
Bio je član odbora udruženja banaka, drugih finansijskih organizacija i osiguranja Privredne komore Crne Gore. Godine 2011, nalazio se na mjestu zamjenika predsjednika skupštine Saveza ekonomista Crne Gore.[2]
Široj javnosti je poznat kao veliki kritičar kreatora neoliberalnog koncepta u Crnoj Gori i njihovog načina rada.[3]
Mladen Bojanić je oženjen i otac je dvoje djece. Tečno govori engleski jezik.
Politička karijera[uredi | uredi izvor]
Političku karijeru započinje 2012. godine članstvom u novoosnovanoj stranci Pozitivna Crna Gora. U stranci je obavljao funkciju generalnog sekretara što je bila jedna od ključnih pozicija. Godine 2014, donio je odluku o napuštanju stranke, nakon sukoba i neslaganja sa njenim predsjednikom. Do kraja mandata u Skupštini Crne Gore je nastupao kao samostalni poslanik, nastavljajući da oštro kritikuje crnogorsku vlast i pristupanje NATO paktu.[4]
Godine 2016, bio je član opozicione stranke Otpor beznađu koja na parlamentarnim izborima iste godine nije obezbijedila mjesto u Parlamentu.
Kandidat za Predsjednika države[uredi | uredi izvor]
Godine 2018, Mladen Bojanić je prihvatio da bude kandidat na predsjedničkim izborima, na predlog vodećih opozicionih partija Demokratskog fronta, Demokratske Crne Gore, Ujedinjene reformske akcije - URA i Socijalističke narodne partije.[5] Tokom kampanje izjasnio se kao Crnogorac po nacionalnosti, da govori srpskim jezikom i da je vernik Mitropolije crnogorsko-primorske, što je naišlo na kritiku obzirom da nije pomenuo da je to Srpska pravoslavna crkva.[6] Osvojio je 33,40%, odnosno 111.711 glasova, ali je pobijeđen u prvom krugu od kandidata DPS Mila Đukanovića.[7]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ Bojanić kandidat većeg dijela opozicije
- ^ „Samostalni poslanik Mladen Bojanić”. Arhivirano iz originala 31. 08. 2018. g. Pristupljeno 11. 03. 2018.
- ^ „Bojanić protiv koncepta negativne ekonomije”. Arhivirano iz originala 4. 3. 2016. g. Pristupljeno 11. 3. 2018.
- ^ Bojanić o rezoluciji NATO pakta
- ^ Kandidovaću se na predsjedničkim izborima
- ^ „Kako je Milo (opet) dobio izbore”. Sputnjik. 17. 4. 2018. „Aleksandar Raković: Mladen Bojanić nije pružio nijednu poruku Srbima, kao jedinom državotvornom narodu Crne Gore i kao njegovim potencijalnim glasačima. Osim toga da govori srpskim jezikom i da je vernik mitropolije Crnogorsko-primorske, ali pritom ne kaže da je to Srpska pravoslavna crkva, ništa drugo nije rekao.”
- ^ Konačni rezultati DIK-a
