Narodnooslobodilačka armija
| Narodnooslobodilačka armija | |
|---|---|
| 中国人民解放军 | |
 Amblem  Zastava | |
| Osnovana | 1. avgusta 1927. |
| Vidovi vojske | Vidovi  Kopnena vojska Mornarica Vazduhoplovstvo Drugi artiljerijski korpus Narodna policija |
| Vođstvo | |
| Centralne vojna komisija | Si Đinping podpredsednik: general Džang Džošia general Hi Veidong |
| Ministar odbrane | Dong Jun |
| Brojno stanje | |
| Vojno sposobni | od 18 |
| Broj raspoloživih za vojnu službu | 385.821.101 muškaraca, godina 16-49 (2010 - procena) 363.789.674 žene (2010. - procena), godina 15—49 |
| Broj sposobnih za vojnu službu | 318.265.016 muškaraca, godina 16-49 (2010 - procena) 300.323.611 žena, godina 16-49 (2010. - procena), godina 15—49 |
| Broj godišnje stasalih za vojnu službu | 10.406.544 muškaraca (2010. - procena) 9.131.990 žena (2010. - procena) |
| Aktivni sastav | 2.035.000 (2022) [1][2] (1. u svetu) |
| Rezervni sastav | 500.000[1][2] |
| Troškovi | |
| Budžet |  293 milijardi $[3] (2022) |
| Procenat BDP | 1,70 % (2022) |
| Industrija | |
| Strani dobavljači |  Rusija  Francuska[4] |
| Godišnji uvoz | Rusija |
| Godišnji izvoz | Pakistan, Venecuela, Iran, Indonezija, Kambodža |
Narodnooslobodilačka armija (人民解放军, Rénmín Jiěfàngjūn) je glavna oružana sila Narodne Republike Kine.
Vrhovni glavnokomandujući Narodnooslobodilačke vojske je predsednik Centralne vojne komisije NR Kine Si Đinping.
Istorija[uredi | uredi izvor]
_Class_Destroyer.JPG)
Narodnooslobodilačka armija osnovana je 1. avgusta 1927. godine kao kineska Crvena armija, oružane snage Komunističke partije Kine. Osnivanje armije bilo je rezultat raskida savezništva između partije Kuomintang i KP Kine. Borci armije učestvovali su u Dugom maršu 1934—1935. godine i u Drugom svetskom ratu protiv japanskog okupatora. Nakon 1945, sada preimenovana u višemilionsku Narodnooslobodilačku armiju, pobedila je oružane snage Kuomintanga u građanskom ratu do 1949. godine. Jedinice Narodnooslobodilačke armije narednih su decenija učestvovale u Korejskom ratu, Kinesko-indijskom ratu, Kinesko-vijetnamskom ratu i ostalim sukobima.
Profesionalizacija armije izvršena je krajem 1970-ih u sklopu tzv. Četiri modernizacije. Poslednjih decenija, Narodnooslobodilačka armija se transformisala iz višemilionske armije u profesionalnu vojsku baziranu na kvaliteti kadrova.
Učešće u većim sukobima i događajima[uredi | uredi izvor]
- 1927 – 1949: Kineski građanski rat
- 1937 – 1945: Drugi kinesko-japanski rat
- 1949: Incident na Jangceu (bitka protiv britanskih brodova na reci Jangce)
- 1950 – 1951: Bitka kod Čamdoa (napad na Tibet)
- 1950 – 1954: Korejski rat (pod zastavom Kineske narodne dobrovoljačke armije)
- 1954 – 1955: Prva tajvanska kriza
- 1958: Druga tajvanska kriza
- Okobar – novembar 1962: Kinesko-indijski rat
- 1967: Pogranični incidenti sa Indijom
- 1965 – 1970: Vijetnamski rat (oko 320.000 kineskih vojnika služili su u Severnom Vijetnamu)
- 1969 – 1978: Kinesko-sovjetski pogranični sukob
- 1974: Bitka kod ostrva Parasel
- 1979: Kinesko-vijetnamski rat
- 1986 – 1988: Pogranični incidenti sa Vijetnamom
- 1989: Protesti na trgu Tjenanmen
- 1995 – 1996: Treća tajvanska kriza
- 1997: NOA preuzima kontrolu nad Vojnom odbranom Hongkonga
- 1998: NOA preuzima kontrolu nad Vojnom odbranom Makaa
Organizacija[uredi | uredi izvor]
Vojne oblasti[uredi | uredi izvor]
Na teritoriji Kine ukupno postoji sedam vojnih oblasti:
- Vojna oblast Šenjang
- Vojna oblast Peking
- Vojna oblast Lančou
- Vojna oblast Džinan
- Vojna oblast Nandžing
- Vojna oblast Kvangčou
- Vojna oblast Čengdu
Izvori[uredi | uredi izvor]
- ^ a b IISS 2010, p. 398–404
- ^ a b „Military Strength of China”. Globalfirepower.com. Pristupljeno 3. 1. 2019.
- ^ The SIPRI Military Expenditure Database Arhivirano na sajtu Wayback Machine (3. maj 2012), SIPRI
- ^ „China / Aircraft / Jianjiji / Fighter”. GlobalSecurity.org.
| Međunarodne | |
|---|---|
| Državne | |
| Ostale | |
