Nikl(II)-hlorid
-chloride-hexahydrate-sample.jpg)
| |
| Nazivi | |
|---|---|
| IUPAC naziv
Nikl(II)-hlorid
| |
| Drugi nazivi
Niklo-hlorid
| |
| Identifikacija | |
| ECHA InfoCard | 100.028.858 |
| EC број | 231-743-0 |
| MeSH | Nickel+chloride |
| RTECS | QR6480000 |
| Svojstva | |
| NiCl2 | |
| Gustina | 3,55 g/cm3, снхидрован |
| Tačka topljenja | 1001 °C hidrat gubi vodu |
| 254 g/100 mL (20 °C) | |
| Rastvorljivost u etanolu | rastvara se (heksahidrat) |
| Struktura | |
| Kristalna rešetka/struktura | monoklinična |
| Geometrija molekula | oktaedar |
| Termohemija | |
Standardna molarna
entropija (S |
98.11 J.K−1.mol−1 za heksahidrat? |
Standardna entalpija
stvaranja (ΔfH |
-304.93 kJ/mol (anhidrovan) |
| Opasnosti | |
| NFPA 704 | |
| Srodna jedinjenja | |
Drugi anjoni
|
Nikl(II)-bromid Nikl(II)-jodid |
Drugi katjoni
|
Kadmijum(II)-hlorid Paladijum(II)-hlorid Platina(II) hlorid |
Ukoliko nije drugačije napomenuto, podaci se odnose na standardno stanje materijala (na 25°C [77°F], 100 kPa). | |
| Reference infokutije | |
Nikl(II)-hlorid (niklo-hlorid) je neorgansko hemijsko jedinjenje opšte formule NiCl2.
Dobijanje[uredi | uredi izvor]
Dobija se u rastvoru dejstvom razblažene hlorovodonične kiseline na niklo-oksid ili niklo-karbonat. Iz tako dobijenog rastvora kristališe kao heksahidrat zelene boje.[1]
Svojstva[uredi | uredi izvor]
Ovaj heksahidrat je na vazduhu slabo eflorescentan. Prilikom zagrevanja se može dobiti anhidrovana so (čvrsta žuta supstanca) koja se jedini sa amonijakom. Međutim, nije dovoljno samo zagrevati, već je potrebno to uraditi uz prisustvo SOCl2[1]:
- NiCl2·6H2O + 6 SOCl2 → NiCl2 + 6 SO2 + 12 HCl
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ a b Parkes, G.D. & Phil, D. 1973. Melorova moderna neorganska hemija. Naučna knjiga. Beograd.
