Pčinja
 | Ovaj članak sadrži spisak literature, srodne pisane izvore ili spoljašnje veze, ali njegovi izvori ostaju nejasni, jer nisu uneti u sam tekst. |
| Pčinja | |
|---|---|
 Pčinja u blizini mesta Gorno Konjari | |
| Opšte informacije | |
| Dužina | 128 km |
| Basen | 3.140 km2 |
| Pr. protok | 14 m3⁄s |
| Sliv | Egejski sliv |
| Vodotok | |
| Ušće | Vardar |
| Geografske karakteristike | |
| Država/e |  Srbija Severna Makedonija |
| Pritoke | Bistrica, Petrošnica, Kriva Reka, Kumanovska Reka |
| Reka na Vikimedijinoj ostavi | |
Pčinja je leva pritoka reke Vardar. Ova 128 km duga reka teče kroz Srbiju i Severnu Makedoniju.
Reka Pčinja pripada egejskom slivu. Njen sliv pokriva površinu od 3.140 km² (1.247 km² u Srbiji i 1.893 km² u Severnoj Makedoniji). Prosečan protok kod ušća u Vardar je 14 m³/s i reka nije plovna. Sve veće pritoke Pčinje su u Severnoj Makedoniji: Bistrica, Petrošnica i Kriva Reka (leve), Kumanovska Reka (desna).
Tok kroz Srbiju[uredi | uredi izvor]
Pčinja nastaje od nekoliko potoka na zapadnoj padini planine Dukat kod sela Radovnica, odakle dalje teče na zapad pod imenom Tripušnica. Dolina reke čini mikroregion sa centrom u mestu Trgovište, gde se u Tripušnicu sa juga uliva Lesnička reka, odakle reka teče dalje na zapad pod imenom Pčinja. Ova regija je jedna od najsiromašnijih i regija sa najvećim odlivom stanovništva u Srbiji (12.556 stanovnika 1971, a 6.372 stanovnika 2002, 17 stanovnika/km²). Pčinja potom teče na zapad severno od Široke planine. Kod sela Šajince prima desnu pritoku Koćuricu i nastavlja na jug uskom dolinom između planina Rujen i Kozjak. U ovoj dolini se nalazi selo i manastir Prohor Pčinjski. Nedaleko odatle, posle 45 km toka kroz Srbiju, reka prelazi u Makedoniju.
Tok kroz Severnu Makedoniju[uredi | uredi izvor]
Na preostalih 83 km toka reka blago skreće ka jugozapadu. Protiče pored sela Karlovce, Dragomance, Strnovac, Vojnik, Klečevce, Pčinja, Studena Bara, Gorno Konjare, Dolno Konjare i gradića Katlanovo, pored koga je Katlanovska Banja - najpoznatija banja Severne Makedonije. Iako se nalazi na 25 km od Skoplja, Katlanovo je sve bliže narastajućim predgrađima makedonske prestonice, tako da se predviđa da će Skoplje jednoga dana izaći na reku Pčinja.
Tok kroz Severnu Makedoniju se deli na mikroregione Sredorek i Kotorci, između kojih je Baderska klisura. U donjem toku Pčinja teče uz zapadnu stranu Gradištanske planine, i uliva u Vardar na pola puta između Skoplja i Velesa.
Galerija[uredi | uredi izvor]
-
Dolina Pčinje viđena sa Vražjeg kamena. -
Pčinja u blizini Vražjeg kamena. -
Reka Pčinja nedaleko od manastira Prohora Pčinjskog. -
Dronski snimak Pčinje kod Vražjeg kamena. -
Pčinja
Vidi još[uredi | uredi izvor]
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Mala enciklopedija Prosveta (3 izd.). Beograd: Prosveta. 1985. ISBN 978-86-07-00001-2.
- Marković, Jovan Đ. (1990). Enciklopedijski geografski leksikon Jugoslavije. Sarajevo: Svjetlost. ISBN 978-86-01-02651-3.
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
| Normativna kontrola: Državne |
|---|
