Na površini od 3,51 km2 naselje leži u Strunjanskom zalivu, u dolinici Strunjanskog potoka i na prisojnoj padini brežuljka Ronko (Ronco - 116 m n/v)[1], koji se na severu strmo spušta prema moru i završava sa visokim flišnimklifom. Na dnu zaliva su najmanje i najsevernije solane na Jadranu, još aktivne Strunjanske soline. U blizini je manja Laguna Štjuža (Chiusa).
U Strunjanu započinje ili završava zapadni krak Evropskog pešačkog puta E-6 (koji vodi od Finske), a istočni krak završava u Kastvy u sev.ist. Istri) .
Strunjanu pripadeaju sela Karbonar-Carbonaro, Marčane,-Marzanedo, Punta Nambole, Ronko-Ronek i Santo Spirito-Sv. Duh.
Prirodni rezervat lagune Stjuža-CiuxaKlifovi Strunjana
Benediktinski manastir sa zvonikom crkve Device MarijeSpomenik prirode - Drvored pinjolaPrirodni rezervat Laguna Stjuža, Chiusa (ita.Zatvorena laguna), Ciuxa (istrovenetski Čuža) je jedina laguna na obali Istre pod Slovenijom. Nekad je to bila otvorena morska uvala koja je pred više od 200 godina zatvorena digom, nasipom između mora i zaliva. Danas je laguna kanalom povezana sa morem. Lokalno slavenačko ime Stjuža dolazi iz italijanskog toponima Chiusa - zatvorena. Laguna je plitka. Na gibanje vode utiče plima i oseka, te valovi i morske struje. U Stjuži se nekad uzgajalo ribu, ribogojstvo je napušteno već tridesetih g. XX. v. Sve morske lagune na severnem delu Jadranskog mora su nekad bile znane po brojnim vrstama ptica i uzgoju riba. U blatnim rupama dna lagune živi do 5 cm velik rak škardobola (nayčno ime je Upogebia prusilla), a pecaroš te rakove love za meku kod ribolova na različite vrste bele ribe. Dno lagune prekriva 'travnjak' koljenaste cimodoceje, ravne, male morske trave. Bogat je različitimi vrstama rakova, mekušaca i riba. Laguna je sa solanom sastavni deo parka prirode Strunjan[2]. Drvored borova u Strunjanskom parku prirode
Drvored pinija. Na glavnom putu Kopar - Sečovlje - Buje postoji drvored pinija. Drvored je star oko devedeset i više godina, a počinje malo pred odvojem lokalnog puta za Strunjan. Zasađen je pod Italijom između 1920. i 1930. Sa svojih sto i šesnaest stabala je najbolje oćuvan drvored pinija u celoj Istri i zaštićen je i ima status prirodnog spomenika. U Strunjanu je još jedan mlađi drvored borova. Osamdesetih g. XX. v. su u tadašnjem 'Zdravilišču' (sada Thalaso Strunjan) odlučili da se u Stjuži, od plaže do glavnog puta, zasade borovi. Tako je nastao kilometar i po dug drvored sa sto šest borova koji sada pruža prijatan prolaz do morske lagune Stjuža.
Solana u Strunjanu postoji još od srednjeg veka. Napravljena je u uvali potoka Roja i dio je rezervata prirode Strunjan.
U gopnjem delu naselja nalazi se parohijska crkva sv. Marije od Prikazanja i do nje nekadanji benediktinski manastir. Ta je crkva obnovljena posle zemljotresa 1512. nakon ukazanja device Marije i postala meta hodočasnika iz cele Istre[3].
Između 1902. i 1935 je u blizini naselja prolazila Parencana, uskotračna železniška pruga, koja je povezovala Trst sa Porečom (Parenzo), a danas je to atraktivna biciklistička staza.
Strunjan je turistički manje razvijen od obližnjeg Portoroža-Portorose, zapravo se ovdje nalaze hoteli namenjeni onima koji su željni mirnijeg odmora. Stanovnici se dodatno bave uzgojem povrća, voća i maslina. U strunjanskoj dolini je skoro trećina svih slovenačkih nasada kakija pa se i održava festval kakija kao i festival artičoka.
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
