Umberto Toci

S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Umberto Toci
Lični podaci
Ime po rođenjuUmberto Antonio Toci
Datum rođenja(1952-03-04)4. mart 1952. (72 god.)
Mesto rođenjaTorino, Italija
Zanimanjekompozitor, pevač, muzičar, producent
Muzički rad
Aktivni period1968—danas
Žanrpop, rok, italijanski disko
Instrumentvokal, klavijature, gitara
Ostalo
Veb-sajthttp://www.umbertotozzi.com/

Umberto Antonio Toci (ital. Umberto Antonio Tozzi; Torino, 4. mart 1952)[1] jeste italijanski pop rok pevač i kompozitor.

Biografija[uredi | uredi izvor]

Godine 1968. šesnaestogodišnji Toci pridružio se sastavu Off sound, jednoj od mnogobrojnih grupa koje su nastupale širom Turina. U Milanu je upoznao Adriana Papalarda, s kojim je oformio bend od trinaest članova i započeo veliku turneju širom Italije.

Godinu 1974. obeležio je Tocijev kompozitorski debi, pesmom Un corpo, un’anima (Jedno telo, jedna duša) koju je napisao u saradnji sa Dorijem Grecijem. Pesma je debitovala u muzičkom programu Kanzonisima, koji se davao od 1956. do 1974. godine. Godine 1976. izdao je prvi album - Donna, amante mia (Žena, moja ljubavnica), u čijem sastavu je bila i pesma Io camminerò (Hodaću). Godinu dana kasnije pojavila se i jedna od Tocijevih najpopularnijih pesama Ti amo, koja je sedam meseci bila prva pesma na listi najvećih hitova Italije, i prerasla u internacionalni hit, nagrađen zlatnom pločom u Australiji.

Godine 1978. izdao je singl Tu, još jedan veliki hit, i održao turneju u Australiji, koja je završena sa dva rasprodata koncerta u Sidnejskoj operi. Sledeće godine snimio je još jedan veliki hit, pesmu Glorija. Džonatan King je, potom, napisao tekst na engleskom jeziku i pesmu je otpevao engleski pevač Elkie Bruks 1980. godine. Pesmu je otpevala i američka pevačica Lora Branigan 1982. godine [2], posle čega je pesma dobila zlatno i platinasto izdanje u nekoliko država. Krajem 1980. godine izdao je pesmu Stella stai i album Tozzi, koji je ujedno i njegov prvi snimak uživo. Nedugo zatim, grupa Menudo snimila je špansku verziju pesme Stella stai pod nazivom Claridad, koja je postala jedna od najprodavanijih numera širom Latinske Amerike.

Nakon nekoliko godine provedenih daleko od muzičke scene, Toci se vratio 1987. godine i pobedio na muzičkom Festivalu u Sanremu pesmom Si può dare di più (Može se dati više). Iste godine izdao je i pesmu Gente Di Mare (Ljudi mora) s kojom je nastupao na Pesmi Evrovizije u Briselu i osvojio treće mesto. Godine 1988. izdao je drugi album uživo.

Devedesetih godina snimio je nekoliko pesama, kao što je Gli altri siamo noi (Drugi su mi), albume Equivocando (Nesporazum), Il grido (Protest), i Aria e cielo (Vazduh i nebo). Takođe, izdao je kompilaciju najvećih hitova, pod nazivom Le mie canzoni (Moje pesme).

Godine 2000. i 2005. nastupio je na Festivalu u Sanremu sa pesmama Un'altra vita (Drugačiji život) i Le parole (Reči). Izdao je drugu kompilaciju najvećih hitova, set od dva diska, pod nazivom The best off i još jedan singl E non volo.

Godine 2013. prerađenu verziju pesme Glorija otpevanu na maternjem italijanskom jeziku, Martin Skorseze ubacio je u film Vuk sa Vol Strita [3] koji je nominovan za Oskara 2014. godine.

Tokom svoje duge i plodne karijere, Toci je prodao preko 70 miliona numera na različitim jezicima širom sveta.

Sudski postupak[uredi | uredi izvor]

Godine 2012, 16. juna, osuđen je na godinu dana zatvora zbog utaje poreza.

Dve godine kasnije, 18. novembra, biva osuđen na osam meseci zatvora (uslovna osuda), zbog utaje 800.000 evra za period od 2002. do 2005. godine - prema Zakonu o zastarelosti, osuđen je samo za 2005. godinu. Prema sudijama u Rimu, Toci bi, zadržavši svoje ekonomske interese u Italiji, uprkos raznim imanjima u inostranstvu, redovno trebalo da plaća porez zemlji u kojoj se rodio i stekao slavu.

Muzička karijera[uredi | uredi izvor]

Diskografija[uredi | uredi izvor]

  • Donna amante mia (1976)
  • È nell'aria ... ti amo (1977)
  • Tu (1978)
  • Gloria (1979)
  • Tozzi(1980)
  • Notte rosa (1981)
  • Eva (1982)
  • Hurrah (1984)
  • Invisibile (1987)
  • Gli altri siamo noi (1991)
  • Equivocando (1994)
  • Il grido (1996)
  • Aria e cielo (1997)
  • Un'altra vita (2000)
  • Le parole (2005)
  • Heterogene (2006)
  • Tozzi Masini (2006)
  • Superstar (2009)
  • Yesterday, today (2012)[4]

Snimci (uživo)[uredi | uredi izvor]

  • In concerto (1980 – Live)
  • The Royal Albert Hall (1988 – Live)
  • Non Solo Live (2009)

Kompilacije[uredi | uredi izvor]

  • Minuti di un'eternità (1987 – Greatest hits)
  • Le mie canzoni (1991 – Greatest hits)
  • Bagaglio a mano (1999 – Greatest hits)
  • The best of (2002 – Greatest hits)
  • Yesterday, today – The Best of 1976–2012 (2012)

Reference[uredi | uredi izvor]

  1. ^ „Umberto Tozzi Official”. Zvaničan sajt. Pristupljeno 16. 4. 2018. 
  2. ^ „Braniganin hit Glorija”. Pristupljeno 16. 4. 2018. 
  3. ^ „Vuk sa Vol Strita - pregled”. Pristupljeno 16. 4. 2018. 
  4. ^ „IMDb”. Umberto Tozzi. Pristupljeno 16. 4. 2018. 
Preuzeto iz „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Умберто_Тоци&oldid=27030017”