Пређи на садржај

Одонатоптера

С Википедије, слободне енциклопедије

Одонатоптера
Временски распон: касна креда - садашњост
Реконструкција кредног припадника Меганеуритес.
Научна класификација е
Домен: Еукарyота
Царство: Анималиа
Тип: Артхропода
Класа: Инсецта
Коло: Палаеоптера
Надред: Одонатоптера
Мартyнов, 1932
Синоними

Цампyлоптеродеа Рохдендорф, 1962
Одонатоидеа Ламеере, 1936

Одонатоптера су надред (понекад се третира као ред) древних крилатих инсеката, смештених у вероватно парафилетску групу Палаеоптера. Вилин коњиц и водене девице су једини живи припадници ове групе, која је била далеко разноврснија у касном палеозоику и садржавала гигантске врсте, укључујући и грифинмуме (колоквијално назване „џиновски вилини коњици”, иако нису били вилини коњици у строгом смислу) ред Меганисоптера (раније Протодоната). Ова лоза датира најмање од башкира, пре око 320 милиона година.[1]

Филогенија[уреди | уреди извор]

Базирано на раду Петрулевичиус & Гутиеррез 2016.[2]

Одонатоптера
Еугероптера

Еугероптеридае

Палаеодонатоптера
Кукалоптера

Кирцхнералидае

Плесиодонатоптера
Аргентиноптера

Аргентиналидае

Аподонатоптера
Героптера

Героптеридае

Неодонатаптера

Еомеганисоптера (†Ерасиптеридае)

Еуодонатоптера цонт'д

Еуодонатоптера

Меганисоптера

Одонатоцлада

?†Лапеyриидае

Цампyлоптеродеа

Цампyлоптеридае

Нодиалата

Протанисоптера

Дисцоидалиа

Триадопхлебиоптера

Стигмоптера

Протозyгоптера (укључујући Арцхизyгоптера)

Неодоната
Тарсопхлебиоптера

Тарсопхлебиидае

Одоната

Зyгоптера

Епипроцта

Ин соме треатментс, тхе Одоната аре еxпандед то инцлуде алл тхесе таxа wитх тхе еxцептион оф тхе "Ерасиптеридае", Героптера анд Протодоната; тхис гроуп ис треатед ас ан унранкед цладе Одонатоцлада ин тхе сцхеме усед хере. Wхере тхе Одоната аре дефинед лооселy, тхе терм Одонатоидеа ис усед инстеад оф "Одонатоптера".[3]

Фоотноте[уреди | уреди извор]

  1. ^ Труеман & Роwе (2008)
  2. ^ Петрулевичиус, Јулиáн Ф.; Гутиеррез, Педро Раул (2016). „Неw басал Одонатоптера (Инсецта) фром тхе лоwер Царбонифероус (Серпукховиан) оф Аргентина”. Арqуивос Ентомолóxицос (16): 341—358. 
  3. ^ Сее е.г. Труеман & Роwе (2008)

Литература[уреди | уреди извор]