Đorđo Đovani Cukato
Đorđo Đovani Cukato | |
|---|---|
 | |
| Datum rođenja | 27. septembar 1761. |
| Mesto rođenja | Poreč, Mletačka republika |
| Datum smrti | 25. avgust 1810. (48 god.) |
| Mesto smrti | Gogošu |
Đorđo Đovani Cukato (ital. Giorgio Giovanni Zuccato; Poreč, 27. septembar 1761 — 25. avgust 1810, Gogošu) bio je naturalizovani ruski i italijanski general, u službi ruske carske vojske tokom Napoleonovih ratova, posebno istaknut po naređenjima generala Aleksandar Suvorov tokom pohoda na Italiju i Švajcarsku 1799. godine. U junu 1810. grof Nikolaj Kamenski mu je poverio zadatak da pomogne antitursku pobunu u Srbiji koju je predvodio Karađorđe Petrović. [1] [2] [3] [4]
Biografija[uredi | uredi izvor]
Rođen je u Poreču, tada sastavnom delu Mletačke republike, 24. septembra 1761. godine [5] u porodici koja je pripadala venecijanskom plemstvu, kao sin [6] Gabrijela i Elizabete Moreli. [7] Sa četiri godine poveren je bratu svoje majke, Karlu Moreliju (1730-1792), savetniku zajedničkih županija Gorica i Gradiska d'Izonco, a samim tim postaje i podanik carice Marije Terezije od Austrije.
Sa izbijanjem rusko-turskog rata 1787. odlučio je da se preseli u Rusiju, stupajući sledeće godine u službu carice Katarine Druge sa činom majora. [8] Godine 1788, raspoređen u jedan od najprestižnijih pukova ruske carske vojske, Čugujevski puk [9], učestvovao je u opsadi Očakova, gde je odlikovan Ordenom Svetog Đorđa 4. klase. [10]
U junu 1810. godine grof Nikolaj Kamenski mu je poverio zadatak da pomogne antitursku pobunu u Srbiji koju je predvodio Karađorđe. Napustio je Krajovu 5. juna i prešao Dunav 16. istog meseca, ponovo se ujedinivši sa Srbima. U narednim mesecima Rusi i Srbi opsedali su Kladovo i Prahovo. Posebno je bilo bitno zauzimanje Brze Palanke, izuzetno značajne, jer je otvorila koridor direktne komunikacije između Male Vlaške i Srbije. Odlikovan je Ordenom Svete Ane 1. reda. Dana 20. jula i 2. avgusta ponovo je pobedio Turke kod Prahova. Iznenada je umro u Gogošu 25. avgusta 1810. godine, kao žrtva eksplozije granate koju su bacili Turci.
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ „IL MAGGIOR GENERALE GIORGIO GIOVANNI ZUCCATO. UN PARENTINO AL SERVIZIO RUSSO (Parenzo 1761 - Gogosu 1810) APPUNTI PER UNA BIOGRAFIA by Mario Corti: nuovo Brossura | Libreria Studio Bosazzi”. www.abebooks.com (na jeziku: engleski). Pristupljeno 6. 10. 2021.
- ^ Corti, Mario. „Il maggior generale Giorgio Giovanni Zuccato. Un parentino al servizio russo. Appunti per una biografia”. Collana Sism, №6, 2013. Pristupljeno 6. 10. 2021.
- ^ „Zuccato, Giorgio Giovanni - Istrapedia”. www.istrapedia.hr. Pristupljeno 6. 10. 2021.
- ^ Favilla, Massimo; Rugolo, Ruggero. „Venezia, 1772 : le molto ben architettate apparenze per l'entrata del cancellier grande Giovanni Girolamo Zuccato”. Pristupljeno 6. 10. 2021.
- ^ Corti 2013, str. 9
- ^ group=N>La coppia ebbe altri sette figli, e inoltre nella casa convivevano anche il fratello di Gabriele, Giovanni, sacerdote, e una cameriera.}}
- ^ Corti 2013, str. 8
- ^ Corti 2013, str. 13
- ^ Corti 2013, str. 6
- ^ Corti 2013, str. 7